Read the Bible

1 O nierozumni Galacjanie! Kto was zaczarował, abyście nie byli posłuszni prawdzie, was,którym przed oczami Jezus Chrystus wcześniej był opisany, jako ukrzyżowany pośród was?2 Tego tylko chciałbym się od was dowiedzieć: Czy z uczynków Prawa otrzymaliście Ducha, czy ze słuchania z wiarą?3 Czy tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w Duchu, teraz ciałem chcecie kończyć?4 Czy tak wiele wycierpieliście na próżno? Jeśli rzeczywiście – to na próżno!5 Ten więc, który was zaopatruje w Ducha i Ten działający z mocą wśród was, czy z uczynków Prawa to czyni, czy ze słuchania z wiarą?

6 Tak jak Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane ku uznaniu za sprawiedliwego.7 Wiedzcie zatem, że ci, którzy są z wiary, ci są synami Abrahama.8 A Pismo przewidziało, że Bóg z wiary uznaje za sprawiedliwych pogan; wcześniej ogłosiło tę dobrą nowinę Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody.9 Tak, że ci, którzy są z wiary, są błogosławieni z wierzącym Abrahamem.10 Wszyscy bowiem, którzy są z uczynków Prawa, są pod przekleństwem, bo napisano: Przeklęty każdy, kto nie trwa we wszystkich przepisach, które są zapisane w zwoju Prawa, aby je uczynił.11 Ale to, że przez Prawo nikt przed Bogiem nie jest uznawany za sprawiedliwego jest oczywiste, gdyż: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie.12 Lecz Prawo nie jest z wiary, lecz człowiek, który je wykonał, będzie żyć przez nie. Chrystus odkupił nas od przekleństwa Prawa, stając się za nas przekleństwem, bowiem jest napisane: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie,13 Aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan, abyśmy obietnicę Ducha otrzymali przez wiarę.14 Bracia! Po ludzku mówię: Przecież i potwierdzonego przymierza zawartego przez ludzi nikt nie odrzuca ani niczego nie dodaje.15 Abrahamowi natomiast i jego potomkowi zostały ogłoszone obietnice. Nie mówi: I potomkom, jak o wielu, ale jak o jednym: I twojemu potomkowi – którym jest Chrystus.16 To więc mówię, że przymierza potwierdzonego wcześniej przez Boga w Chrystusie, nie unieważniło Prawo, które nastało po czterystu trzydziestu latach, tak by uznać obietnicę za nieważną.17 Albowiem jeśli z Prawa jest dziedziczenie, to już nie z obietnicy; lecz Abrahamowi darował je Bóg przez obietnicę.18 Czym więc jest Prawo? Z powodu przestępstw zostało dodane, dopóki nie przyjdzie potomek, któremu dana jest obietnica; co zostało zarządzone przez aniołów ręką pośrednika.

19 A pośrednik nie występuje przy jednej stronie, a Bóg jest jeden.20 Czy więc Prawo jest przeciwne obietnicom Boga? Z pewnością nie. Gdyby bowiem dane było Prawo, które mogłoby przywrócić do życia, prawdziwie z Prawa byłoby uznanie za sprawiedliwych.21 Ale Pismo zamknęło wszystko pod grzechem, aby obietnica z wiary Jezusa Chrystusa była dana tym,którzy są wierzącymi.22 A przed przyjściem wiary, byliśmy strzeżeni pod Prawem, razem zamknięci aż do przyjścia wiary, która miała zostać objawiona.23 Tak więc Prawo było naszym wychowawcą do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali uznani za sprawiedliwych.24 Ale gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy poddani wychowawcy.25 Wszyscy bowiem jesteście synami Boga przez wiarę w Chrystusa Jezusa.26 Albowiem ilu z was zostało ochrzczonych w Chrystusa, w Chrystusa się przyoblekliście.27 I nie ma Żyda ani Greka; nie ma niewolnika ani wolnego; nie ma mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jednym jesteście w Chrystusie Jezusie.28 A jeśli wy należycie do Chrystusa, wtedy jesteście potomstwem Abrahama, a zgodnie z obietnicą dziedzicami.span data-lang="pol" data-trans="bpt" data-ref="gal.3.1" class="versetxt">1 O nierozumni Galacjanie! Kto was zaczarował, abyście nie byli posłuszni prawdzie, was,którym przed oczami Jezus Chrystus wcześniej był opisany, jako ukrzyżowany pośród was?2 Tego tylko chciałbym się od was dowiedzieć: Czy z uczynków Prawa otrzymaliście Ducha, czy ze słuchania z wiarą?3 Czy tak nierozumni jesteście? Rozpoczęliście w Duchu, teraz ciałem chcecie kończyć?4 Czy tak wiele wycierpieliście na próżno? Jeśli rzeczywiście – to na próżno!5 Ten więc, który was zaopatruje w Ducha i Ten działający z mocą wśród was, czy z uczynków Prawa to czyni, czy ze słuchania z wiarą?

6 Tak jak Abraham uwierzył Bogu i zostało mu to poczytane ku uznaniu za sprawiedliwego.7 Wiedzcie zatem, że ci, którzy są z wiary, ci są synami Abrahama.8 A Pismo przewidziało, że Bóg z wiary uznaje za sprawiedliwych pogan; wcześniej ogłosiło tę dobrą nowinę Abrahamowi: W tobie będą błogosławione wszystkie narody.9 Tak, że ci, którzy są z wiary, są błogosławieni z wierzącym Abrahamem.10 Wszyscy bowiem, którzy są z uczynków Prawa, są pod przekleństwem, bo napisano: Przeklęty każdy, kto nie trwa we wszystkich przepisach, które są zapisane w zwoju Prawa, aby je uczynił.11 Ale to, że przez Prawo nikt przed Bogiem nie jest uznawany za sprawiedliwego jest oczywiste, gdyż: Sprawiedliwy z wiary żyć będzie.12 Lecz Prawo nie jest z wiary, lecz człowiek, który je wykonał, będzie żyć przez nie. Chrystus odkupił nas od przekleństwa Prawa, stając się za nas przekleństwem, bowiem jest napisane: Przeklęty każdy, kto wisi na drzewie,13 Aby błogosławieństwo Abrahama stało się w Chrystusie Jezusie udziałem pogan, abyśmy obietnicę Ducha otrzymali przez wiarę.14 Bracia! Po ludzku mówię: Przecież i potwierdzonego przymierza zawartego przez ludzi nikt nie odrzuca ani niczego nie dodaje.15 Abrahamowi natomiast i jego potomkowi zostały ogłoszone obietnice. Nie mówi: I potomkom, jak o wielu, ale jak o jednym: I twojemu potomkowi – którym jest Chrystus.16 To więc mówię, że przymierza potwierdzonego wcześniej przez Boga w Chrystusie, nie unieważniło Prawo, które nastało po czterystu trzydziestu latach, tak by uznać obietnicę za nieważną.17 Albowiem jeśli z Prawa jest dziedziczenie, to już nie z obietnicy; lecz Abrahamowi darował je Bóg przez obietnicę.18 Czym więc jest Prawo? Z powodu przestępstw zostało dodane, dopóki nie przyjdzie potomek, któremu dana jest obietnica; co zostało zarządzone przez aniołów ręką pośrednika.

19 A pośrednik nie występuje przy jednej stronie, a Bóg jest jeden.20 Czy więc Prawo jest przeciwne obietnicom Boga? Z pewnością nie. Gdyby bowiem dane było Prawo, które mogłoby przywrócić do życia, prawdziwie z Prawa byłoby uznanie za sprawiedliwych.21 Ale Pismo zamknęło wszystko pod grzechem, aby obietnica z wiary Jezusa Chrystusa była dana tym,którzy są wierzącymi.22 A przed przyjściem wiary, byliśmy strzeżeni pod Prawem, razem zamknięci aż do przyjścia wiary, która miała zostać objawiona.23 Tak więc Prawo było naszym wychowawcą do Chrystusa, abyśmy z wiary zostali uznani za sprawiedliwych.24 Ale gdy przyszła wiara, już nie jesteśmy poddani wychowawcy.25 Wszyscy bowiem jesteście synami Boga przez wiarę w Chrystusa Jezusa.26 Albowiem ilu z was zostało ochrzczonych w Chrystusa, w Chrystusa się przyoblekliście.27 I nie ma Żyda ani Greka; nie ma niewolnika ani wolnego; nie ma mężczyzny ani kobiety; albowiem wy wszyscy jednym jesteście w Chrystusie Jezusie.28 A jeśli wy należycie do Chrystusa, wtedy jesteście potomstwem Abrahama, a zgodnie z obietnicą dziedzicami.