Read the Bible

1 Potem, po czternastu latach wstąpiłem ponownie do Jerozolimy z Barnabą, biorąc ze sobą także Tytusa.2 A wstąpiłem tam w związku z objawieniem i przedstawiłem im Ewangelię, którą głoszę między poganami, na osobności natomiast tym cieszącym się poważaniem, aby się czasem nie okazało,że biegnę lub biegłem na próżno.3 Ale nawet Tytus, który był ze mną, będący Grekiem, nie został zmuszony by dać się obrzezać,4 Pomimo wprowadzenia potajemnie fałszywych braci, którzy wkradli się by wyszpiegować naszą wolność, którą mamy w Chrystusie Jezusie, aby nas zniewolić;5 Tym ani na chwilę nie ustąpiliśmy i nie poddaliśmy się, aby prawda Ewangelii przetrwała ze względu na was.6 A ci, którzy uważają się za kogoś – jakimi niegdyś byli, nie czyni mi to różnicy; Bóg nie ma względu na osobę – ci, cieszący się poważaniem, nic na mnie dodatkowo nie nałożyli.7 Raczej przeciwnie, widząc, że jest mi powierzona Ewangelia dla nieobrzezanych, jak Piotrowi dla obrzezanych,8 Ten bowiem, który przez Piotra działał skutecznie w apostolstwie dla obrzezanych, działał skutecznie i we mnie wobec pogan,9 I gdy poznali daną mi łaskę, Jakub i Kefas, i Jan, uważani za filary, podali mi i Barnabie prawicę wspólnoty, abyśmy szli do pogan, a oni do obrzezanych;10 Tylko żebyśmy pamiętali o ubogich, toteż gorliwie starałem się to właśnie czynić.

11 A gdy przyszedł Piotr do Antiochii, wystąpiłem przeciwko niemu otwarcie, gdyż był winny.12 Albowiem przed przyjściem niektórych od Jakuba, jadał razem z poganami; a gdy przyszli, usuwał się i odłączał, bojąc się tych z obrzezania.13 A razem z nim obłudni byli i pozostali Żydzi, tak że i Barnaba dał się uwieść ich obłudzie.14 Ale gdy zobaczyłem, że nie kroczą prosto zgodnie z prawdą Ewangelii, powiedziałem Piotrowi wobec wszystkich: Jeżeli ty, będąc Żydem, żyjesz po pogańsku, a nie po żydowsku, dlaczego przymuszasz pogan żyć po żydowsku?15 My jesteśmy z natury Żydami, a nie grzesznikami z pogan.16 Wiedząc, że człowiek nie zostaje uznany za sprawiedliwego z uczynków Prawa, ale tylko przez wiarę Jezusa Chrystusa, i my uwierzyliśmy w Jezusa Chrystusa, abyśmy zostali uznani za sprawiedliwych z wiary w Chrystusa, a nie z uczynków Prawa, dlatego że nikt nie będzie uznany za sprawiedliwego z uczynków Prawa.17 Natomiast jeśli, szukając tego by zostać uznanymi za sprawiedliwych w Chrystusie, sami okazaliśmy się grzesznikami, to czy Chrystus jest sługą grzechu? Z pewnością nie.18 Albowiem jeśli to, co zburzyłem, ponownie buduję, to samego siebie czynię przestępcą.19 Bo ja z powodu Prawa, umarłem dla Prawa, abym żył dla Boga.20 Z Chrystusem jestem przybity do krzyża i żyję już nie ja, lecz żyje we mnie Chrystus; a to, że teraz żyję w ciele, żyję w wierze Syna Bożego, który mnie umiłował i wydał samego siebie za mnie.21 Nie odrzucam łaski Bożej; bo jeśli przez Prawo jest sprawiedliwość, wtedy Chrystus umarł na próżno.