Read the Bible

1 Gdy zostali ocaleni, dowiedzieli się, że wyspa nazywa się Malta.2 A tubylcy okazali nam niespotykaną życzliwość; przyjęli bowiem nas wszystkich, rozpalając ogień z powodu padającego deszczu i z powodu zimna.3 A gdy Paweł zgarnął kupę chrustu i nałożył na ogień, od gorąca wyszła żmija i uczepiła się jego ręki.4 A gdy tubylcy ujrzeli żmiję wiszącą u jego ręki, mówili między sobą: Pewnie ten człowiek jest zabójcą; chociaż ocalał z morza, sprawiedliwość nie pozwoliła mu żyć.5 Lecz on strząsnął żmiję w ogień i nie doznał nic złego.6 A oni oczekiwali, że spuchnie albo nagle upadnie martwy; lecz gdy długo na to czekali, a widzieli, że nic złego mu się nie stało, zmienili zdanie i mówili, że jest bogiem.7 A w okolicy tego miejsca miał posiadłość zarządca tej wyspy, o imieniu Publiusz, który przyjął nas i życzliwie ugościł przez trzy dni.8 I zdarzyło się, że ojciec Publiusza leżał złożony gorączką i biegunką; Paweł wszedł do niego, i gdy pomodlił się, i włożył na niego ręce, uzdrowił go.9 Gdy więc to się stało, inni na tej wyspie, którzy też mieli słabości, przychodzili i byli uzdrawiani.10 Ci też okazywali nam wielki szacunek, a gdy mieliśmy odpłynąć, dostarczyli, to co było potrzebne.

11 A po trzech miesiącach odpłynęliśmy na statku aleksandryjskim z figurą dziobową bliźniąt, który przezimował na tej wyspie.12 I gdy przypłynęliśmy do Syrakus, pozostaliśmy tam trzy dni.13 A stamtąd, trzymając się brzegu, przybyliśmy do Regium, a gdy po upływie jednego dnia, nastał południowy wiatr, na drugi dzień przybyliśmy do Puteoli,14 Gdzie znaleźliśmy braci, i byliśmy przez nich zaproszeni, aby pozostać siedem dni; i tak doszliśmy do Rzymu.15 A tamtejsi bracia, słysząc o nas, wyszli na nasze spotkanie aż do Forum Appii i do Trzech Tawern, gdy ich Paweł ujrzał, podziękował Bogu i nabrał odwagi.16 A gdy przyszliśmy do Rzymu, setnik oddał więźniów dowódcy straży; ale Pawłowi pozwolono mieszkać osobno razem z żołnierzem, który go strzegł.

17 I stało się po trzech dniach, że Paweł zwołał do siebie przedniejszych Żydów. A gdy się zeszli, powiedział do nich: Mężowie bracia! Ja nie uczyniłem nic przeciwko ludowi i zwyczajom ojczystym, a jednak zostałem wydany jako więzień z Jerozolimy w ręce Rzymian,18 Którzy po przesłuchaniu chcieli mnie wypuścić, dlatego że we mnie nie było żadnego powodu do kary śmierci.19 Lecz wobec sprzeciwu Judejczyków, zostałem zmuszony odwołać się do Cezara; nie żebym miał swój naród o coś oskarżać.20 Z tego właśnie powodu poprosiłem was, aby zobaczyć się i porozmawiać; albowiem ze względu na nadzieję Izraela jestem opasany tym łańcuchem.21 Oni natomiast powiedzieli do niego: My nie otrzymaliśmy ani listów o tobie z Judei, ani też nikt z braci nie przyszedł i nie oznajmił, czy powiedział coś złego o tobie.22 A uważamy za właściwe od ciebie usłyszeć, co naprawdę myślisz; wiadomo bowiem nam o tym stronnictwie, że wszędzie spotyka się ze sprzeciwem.

23 A gdy wyznaczyli mu dzień, przyszli do niego jeszcze liczniej w gościnę, im to od rana do wieczora wykładał, świadcząc o Królestwie Boga, przekonując ich do tego, co dotyczy Jezusa, z Prawa Mojżesza i z Proroków,24 I jedni wprawdzie zostali przekonani o tym, co mówił, inni natomiast nie wierzyli.25 A nie zgadzając się między sobą, zaczęli się rozchodzić, gdy Paweł powiedział to jedno słowo: Dobrze Duch Święty powiedział przez Izajasza proroka do naszych ojców,26 Mówiąc: Idź do tego ludu i powiedz: Słuchając będziecie słyszeć, a nie zrozumiecie, i patrząc będziecie widzieć, a nie ujrzycie;27 utyło bowiem serce tego ludu i uszami z trudem usłyszeli, a swoje oczy zamknęli, aby czasem oczami nie widzieli i uszami nie usłyszeli, a sercem nie zrozumieli i nie nawrócili się, i abym ich nie uzdrowił.28 Niech więc będzie wam wiadomo, że poganom posłane zostało to zbawienie Boże; i oni będą słuchać.29 A gdy on to powiedział, Żydzi odeszli, wiodąc między sobą zaciekły spór.

30 I pozostał Paweł całe dwa lata we własnym, wynajmowanym mieszkaniu i przyjmował wszystkich, którzy przychodzili do niego,31 Głosząc Królestwo Boga i nauczając o Panu Jezusie Chrystusie, z całą śmiałością, bez przeszkód.