the Week of Proper 28 / Ordinary 33
Click here to learn more!
Read the Bible
Biblia Przekład Toruński
Dzieje Apostolskie 17
1 A gdy przeszli Amfipolis i Apolonię, przyszli do Tesaloniki, gdzie była synagoga żydowska.2 Paweł więc zgodnie ze swoim zwyczajem wszedł do nich i przez trzy sabaty wykładał im z Pism,3 Wyjaśniając i dowodząc, że Mesjasz musiał cierpieć i powstać z martwych, i że tym Mesjaszem jest Jezus, którego ja wam głoszę.4 A niektórzy z nich zostali przekonani i przyłączeni do Pawła i Sylasa, również wielka liczba czczących Boga Greków, a także niemało wpływowych kobiet.5 Ale Żydzi, którzy nie okazali posłuszeństwa, powodowani zazdrością, dobrali sobie jakichś niegodziwych mężczyzn z agory, uczynili zbiegowisko i wzniecili rozruch w mieście; przybyli także pod dom Jazona, usiłując przyprowadzić ich do ludu.6 A gdy ich nie znaleźli, ciągnęli Jazona i niektórych braci do przełożonych miasta, wołając: Ci, którzy wzburzyli cały zamieszkały świat, przybyli i tutaj;7 A Jazon ich przyjął; a oni wszyscy działają przeciwko postanowieniom Cezara, mówiąc, że kto inny jest królem – Jezus.8 I wzburzyli tym tłum i przełożonych miasta, którzy to słyszeli.9 A oni, otrzymawszy zabezpieczenie od Jazona i od innych, wypuścili ich.
10 A bracia zaraz w nocy wysłali Pawła i Sylasa do Berei, którzy gdy tam przybyli, chodzili do synagogi żydowskiej.11 A ci byli szlachetniejsi od tych w Tesalonice, gdyż przyjęli Słowo Boże z całą gotowością, codziennie badając Pisma, czy tak się te rzeczy mają.12 Wielu więc z nich prawdziwie uwierzyło, i dostojnych Greczynek, kobiet i niemało mężczyzn.13 A gdy Żydzi z Tesaloniki dowiedzieli się, że i w Berei było ogłoszone przez Pawła Słowo Boże, i tam przyszli, podburzając tłum.14 A wtedy bracia natychmiast wysłali Pawła, aby szedł ku morzu; a Sylas i Tymoteusz tam pozostali.15 A ci, którzy odprowadzali Pawła, doprowadzili go aż do Aten, i gdy wzięli polecenie dla Sylasa i Tymoteusza, aby jak najszybciej przybyli do niego, odeszli.
16 A gdy Paweł oczekiwał ich w Atenach, burzył się w nim jego duch, bo widział, że miasto jest pełne bożków.17 I dlatego rozprawiał w synagodze z Żydami i czczącymi Boga, i codziennie na rynku z tymi, z którymi się nadarzyło.18 A niektórzy z filozofów epikurejskich i stoickich spierali się z nim, jedni mówili: Co chce powiedzieć ten bajarz? A drudzy: Zdaje się, że jest zwiastunem obcych bóstw; bo im głosił dobrą nowinę o Jezusie i powstaniu z martwych.19 Chwycili go i zaprowadzili na Areopag, mówiąc: Czy możemy wiedzieć, co to za nowa nauka, która przez ciebie jest głoszona?20 Bo słyszymy jakieś obce rzeczy; chcemy więc wiedzieć, co to jest?21 Gdyż wszyscy Ateńczycy i przebywający w tym kraju cudzoziemcy na nic innego nie mieli tyle czasu, co na mówienie albo słuchanie czegoś z najświeższych nowinek.
22 A Paweł stanął pośrodku Areopagu i powiedział: Mężowie ateńscy! Widzę, że we wszystkim jesteście bardzo religijni.23 Przechodząc bowiem i przypatrując się waszym świętościom, znalazłem i ołtarz, na którym zostało napisane: Nieznanemu Bogu. Tego więc, którego nie znając czcicie, ja wam głoszę.24 Bóg, który uczynił świat i wszystko, co jest na nim, Ten, będąc PanEM nieba i ziemi, nie zamieszkuje w świątyniach uczynionych ręką,25 Ani nie potrzebuje ludzkich rąk, aby był obsługiwany, jak gdyby czegoś dodatkowo potrzebował, ponieważ sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko;26 I uczynił z jednej krwi każdy naród ludzki, aby mieszkał na całym obliczu ziemi, wyznaczając im czasy wcześniej ustanowione i granice ich zamieszkania,27 Żeby szukały Pana, oby prawdziwie Go dotknęły i oby Go znalazły, wszakże nie jest On daleko od każdego z nas;28 W Nim bowiem żyjemy i poruszamy się, i jesteśmy, jak i niektórzy z waszych poetów powiedzieli: Jego bowiem rodem jesteśmy.29 Będąc więc rodem Boga, nie powinniśmy sądzić, że złoto, albo srebro, albo kamień wytworu rzemiosła i pomysłu ludzkiego, miałyby być podobne do tego,co boskie.30 Otóż Bóg wprawdzie pominął czasy niewiedzy, lecz teraz nakazuje wszędzie wszystkim ludziom, aby się upamiętali,31 Dlatego że ustanowił dzień, w którym ma sądzić zamieszkały świat w sprawiedliwości przez Męża, którego ustanowił, dając wszystkim tego dowód godny zaufania gdy wzbudził Go z martwych.
32 Gdy więc usłyszeli o wzbudzeniu z martwych, jedni wprawdzie szydzili, jednak inni mówili: Posłuchamy cię o tym ponownie.33 I tak Paweł wyszedł spośród nich.34 A niektórzy mężczyźni przyłączyli się do niego i uwierzyli, wśród nich był i Dionizy Areopagita i niewiasta imieniem Damaris, i inni z nimi.