Read the Bible

1 A w Ikonium stało się tak samo: weszli do synagogi żydowskiej i przemawiali tak, że uwierzyła wielka rzesza Żydów i Greków.2 Jednak ci Żydzi, którzy nie okazali posłuszeństwa, podburzyli i źle usposobili dusze pogan przeciwko braciom.3 Przebywali tam więc przez dłuższy czas, śmiało mówiąc dzięki Panu, który poświadczał słowo swojej łaski i sprawiał, że przez ich ręce działy się znaki i cuda.4 Jednak ludność miasta została rozdarta, jedni wprawdzie byli z Żydami, a drudzy z apostołami.5 Gdy więc nastał tumult, poganie i Żydzi ze swoimi przełożonymi chcieli ich znieważyć i ukamienować,6 Świadomi tego, uszli do miast Likaonii – do Listry i do Derbe oraz okolicy,7 I tam głosili Ewangelię.

8 A był pewien mąż w Listrze, o bezwładnych nogach, który siedział, bo był chromy już w łonie swojej matki i nigdy nie chodził.9 Ten słuchał przemawiającego Pawła, który patrząc uważnie na niego, i widząc, że ma wiarę, by zostać uzdrowionym,10 Powiedział potężnym głosem: Stań prosto na swoje nogi! A on poderwał się i zaczął chodzić.11 A tłumy, widząc, co uczynił Paweł, podniosły swój głos, mówiąc po likaońsku: Bogowie stali się podobni ludziom i zstąpili do nas.12 Tak więc zaczęli nazywać Barnabę Zeusem, a Pawła hermesem, ponieważ on przewodził w mowie.13 A kapłan Zeusa, ze świątyni będącej przed ich miastem, przyprowadził do bram woły z wieńcami i chciał wraz z ludem złożyć im ofiarę.14 Słysząc to apostołowie Barnaba i Paweł, rozdarli swoje szaty i wpadli w tłum, krzycząc i wołając:15 Ludzie! Dlaczego to czynicie? I my jesteśmy ludźmi, poddani tym samym doznaniom co wy, głoszącymi wam dobrą nowinę, abyście odwrócili się od tych marności do Boga żywego, który uczynił niebo i ziemię, i morze, i wszystko, co w nich jest;16 Który w minionych pokoleniach dopuścił wszystkim poganom chodzić swoimi drogami,17 Jednakże w żadnym razie nie przestawał dawać o sobie świadectwa, czyniąc dobro, dając nam z nieba deszcze i czasy urodzajne, napełniając pokarmem i radością nasze serca.18 A to mówiąc, z trudem uspokoili tłumy, aby nie złożyli im ofiary.

19 Przybyli jednak z Antiochii i z Ikonium Żydzi, którzy przekonali tłumy, i ukamienowali Pawła, i wywlekli go na zewnątrz miasta sądząc, że umarł.20 Lecz gdy otoczyli go uczniowie, wstał i wszedł do miasta, a następnego dnia odszedł z Barnabą do Derbe.21 I po ogłoszeniu dobrej nowiny temu miastu i pozyskaniu znacznego grona uczniów, wrócili do Listry i do Ikonium, i do Antiochii,22 utwierdzając dusze uczniów i zachęcając, aby trwali w wierze, mówiąc, że przez wiele ucisków trzeba nam wejść do Królestwa Bożego.23 A gdy im w każdym zborze ustanowili starszych w modlitwie z postem, powierzyli ich Panu, w którego uwierzyli.24 I gdy przeszli Pizydię, przybyli do Pamfilii.25 A gdy opowiedzieli Słowo w Perge, zeszli do Atalii.26 I stamtąd odpłynęli do Antiochii, gdzie zostali oddani łasce Bożej ku temu dziełu, które wypełnili.27 A gdy tam przybyli i zgromadzili zbór, oznajmili, jak wiele Bóg przez nich uczynił, i że otworzył poganom drzwi wiary.28 I spędzili tam niemały czas z uczniami.