Read the Bible

¹ Wysławiajcie Pana; ogłaszajcie imię jego; opowiadajcie między narodami sprawy jego.² Śpiewajcie mu, śpiewajcie mu psalmy, rozmawiajcie o wszystkich cudach jego.³ Chlubcie się imieniem świętem jego; niech się weseli serce szukających Pana.⁴ Szukajcież Pana i mocy jego; szukajcie oblicza jego zawsze.⁵ Przypominajcie sobie dziwy jego, które czynił, cuda jego i sądy ust jego.⁶ Wy nasienie Abrahama, sługi jego! Wy synowie Jakóbowi, wybrani jego!⁷ Onci jest Pan, Bóg nasz, po wszystkiej ziemi sądy jego.

⁸ Pamięta wiecznie na przymierze swoje: na słowo, które przykazał aż do tysiącznego pokolenia;⁹ Które postanowił z Abrahamem, i na przysięgę swą uczynioną Izaakowi.¹⁰ Bo je postanowił Jakóbowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.¹¹ Mówiąc: Tobie dam ziemię Chananejską za sznur dziedzictwa waszego;¹² Kiedy ich był mały poczet, prawie mały poczet, a jeszcze w niej byli przychodniami.¹³ Przechodzili zaiste od narodu do narodu, a z królestwa innego ludu;¹⁴ Nie dopuszczał nikomu, aby im miał krzywdę czynić; nawet karał dla nich i królów, mówiąc:¹⁵ Nie tykajcie pomazańców moich, a prorokom moim nie czyńcie nic złego.¹⁶ Gdy przywoławszy głód na ziemię, wszystkę podporę chleba pokruszył.¹⁷ Posłał przed nimi męża, który był za niewolnika sprzedany, to jest Józefa;¹⁸ Którego nogi pętami trapili, a żelazo ścisnęło ciało jego,¹⁹ Aż do onego czasu, gdy się o nim wzmianka stała; mowa Pańska doświadczała go.²⁰ Posławszy król kazał go puścić; ten, który panował nad narodami, wolnym go uczynił.²¹ Postanowił go panem domu swego, i książęciem nad wszystką dzierżawą swoją,²² Aby władał i książętami jego według zdania duszy swojej, i starców jego mądrości nauczał.²³ Potem wszedł Izrael do Egiptu, a Jakób był gościem w ziemi Chamowej;²⁴ Gdzie rozmnożył Bóg lud swój bardzo, i uczynił go możniejszym nad nieprzyjaciół jego.

²⁵ Odmienił serce ich, iż mieli w nienawiści lud jego, a zmyślali zdrady przeciw sługom jego.²⁶ Posłał Mojżesza, sługę swego i Aarona, którego obrał;²⁷ Którzy im przedłożyli słowa znaków jego, i cuda w ziemi Chamowej.²⁸ Posłał ciemności, i zaćmiło się, a nie byli odpornymi słowu jego.²⁹ Obrócił wody ich w krew, a pomorzył ryby w nich.³⁰ Wydała ziemia ich mnóstwo żab, i były w pałacach królów ich.³¹ Rzekł, a przyszła rozmaita mucha, i mszyce we wszystkich granicach ich.³² Dał grad miasto deszczu, ogień palący na ziemię ich.³³ Także potłukł winnice ich, i figi ich, a pokruszył drzewa w granicach ich.³⁴ Rzekł, a przyszła szarańcza, i chrząszczów niezliczone mnóstwo;³⁵ I pożarły wszelkie ziele w ziemi ich, a pojadły urodzaje ziemi ich.³⁶ Nawet pobił wszystko pierworodztwo w ziemi ich, początek wszystkiej siły ich.³⁷ Tedy ich wywiódł ze srebrem i ze złotem, a nie był nikt słaby między pokoleniem ich.³⁸ Radował się Egipt, gdy oni wychodzili; albowiem był przypadł na nich strach ich.³⁹ Rozpostarł obłok na okrycie ich, a ogień na oświecanie nocy.⁴⁰ Na żądanie ich przywiódł przepiórki, a chlebem niebieskim nasycił ich.⁴¹ Otworzył skałę i wypłynęły wody, a płynęły po suchych miejscach jako rzeka.⁴² Albowiem wspomniał na słowo świętobliwości swojej, które rzekł do Abrahama, sługi swego.⁴³ Przetoż wywiódł lud swój z weselem, a z śpiewaniem wybranych swoich.⁴⁴ I podał im ziemię pogan, a posiedli prace narodów.⁴⁵ Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.