Read the Bible

¹ Błogosław, duszo moja! Panu. Panie, Boże mój! wielceś jest wielmożnym; chwałę i ozdobę przyoblokłeś.² Przyodziałeś się światłością jako szatą; rozciągnąłeś niebiosa jako oponę.³ Któryś zasklepił na wodach pałace swoje; który używasz obłoków miasto wozów; który chodzisz na skrzydłach wiatrowych;⁴ Który czynisz duchy posłami swymi; ty czynisz sługi swe ogniem pałającym.⁵ Ugruntowałeś ziemię na słupach jej, tak, że się nie poruszy na wieki wieczne.⁶ Przepaścią jako szatą przyodziałeś ją był, tak, że wody stały nad górami.⁷ Na zgromienie twojerozbiegły się, a na głos pogromu twego prędko zuciekały.⁸ Wstąpiły góry, zniżyły się doliny na miejsce, któreś im założył.⁹ Zamierzyłeś im kres, aby go nie przestępowały, ani się wracały na okrycie ziemi.

¹⁰ Który wypuszczasz źródła po dolinach, aby płynęły między górami,¹¹ A napój dawały wszystkiemu zwierzowi polnemu; a z nich gaszą leśne osły pragnienie swoje.¹² Przy nich mieszka ptastwo niebieskie, a z pośród gałązek głos wydaje.¹³ Który pokrapiasz góry z pałaców swoich, aby się z owoców spraw twoich nasycała ziemia.¹⁴ Za twoją sprawą rośnie trawa dla bydła, a zioła na pożytek człowieczy; ty wywodzisz chleb z ziemi:¹⁵ I wino, które uwesela serce człowiecze, od którego się lśni twarz jako od oleju; i chleb, który zatrzymuje żywot ludzki.¹⁶ Nasycone bywają i drzewa Pańskie, i cedry Libanu, których nasadził;¹⁷ Na których ptaki gniazda swe mają, i bocian na jedlinach ma dom swój.¹⁸ Góry wysokie dzikim kozom, a skały są ucieczką królikom.

¹⁹ Uczynił miesiąc dla pewnych czasów, a słońce zna zachód swój.²⁰ Przywodzisz ciemność, i bywa noc, w którą wychodzą wszystkie zwierzęta leśne.²¹ Lwięta ryczą do łupu, i szukają od Boga pokarmu swego.²² Lecz gdy słońce wznijdzie, zaś się zgromadzają, i w jamach swoich kładą się.²³ Tedy wychodzi człowiek do roboty swojej, i do pracy swojej aż do wieczora.²⁴ O jakoż wielkie są sprawy twoje, Panie! te wszystkie mądrześ uczynił, a napełniona jest ziemia bogactwem twojem.²⁵ W morzu zaś wielkiem i bardzo szerokiem, tam są płazy, którym nie masz liczby, i zwierzęta małe i wielkie.²⁶ Po niem okręty przechodzą, i wieloryb, któregoś ty stworzył, aby w niem igrał.²⁷ Wszystko to na cię oczekuje, abyś im dał pokarm czasu swego.²⁸ Gdy im dajesz, zbierają; gdy otwierasz rękę twoję, nasycone bywają dobremi rzeczami.²⁹ Lecz gdy ukrywasz oblicze twoje, trwożą sobą; gdy odbierasz ducha ich, giną, i w proch się swój obracają.³⁰ Gdy wysyłasz ducha twego, stworzone bywają, i odnawiasz oblicze ziemi.

³¹ Niechajże będzie chwała Pańska na wieki; niech się rozweseli Pan w sprawach swoich.³² On gdy wejrzy na ziemię, zadrży; dotknie się gór, a zakurzą się.³³ Będę śpiewał Panu za żywota mego; będę śpiewał Bogu memu, póki mię staje.³⁴ O nim będzie wdzięczna mowa moja, a ja się rozweselę w Panu.³⁵ Oby byli wytraceni grzesznicy z ziemi, a niezbożnych aby już nie było! Błogosław, duszo moja! Panu. Halleluja.