Read the Bible

¹ Do tego przydał Elihu, i rzekł:² Poczekaj mię maluczko, a ukażęć; bo jeszcze mam, cobym za Bogiem mówił.³ Zacznę umiejętność moję z daleka, a Stworzycielowi memu przywłaszczę sprawiedliwość.⁴ Boć zaprawdę bez kłamstwa będą mowy moje, a mąż doskonały w umiejętności jest przed tobą.

⁵ Oto Bóg mocny jest, a nie odrzuca nikogo; on jest mocny w sile serca.⁶ Nie żywi niepobożnego,a u sądu ubogim dopomaga.⁷ Nie odwraca od sprawiedliwego oczów swoich; ale z królmi na stolicy sadza ich na wieki, i bywają wywyższeni.⁸ A jeźliby byli okowani w pęta, albo uwikłani powrozami utrapienia:⁹ Tedy przez to im oznajmuje sprawy ich, i przestępstwa ich, że się zmocniły;¹⁰ I otwiera im ucho, aby przyjęli karanie, a mówi, aby się nawrócili od nieprawości.¹¹ Jeźli będą posłuszni, a będą mu służyć, dokończą dni swoich w dobrem, a lat swych w rozkoszach.¹² Ale jeźli nie usłuchają, od miecza zejdą, a pomrą bez umiejętności.¹³ Bo ludzie obłudnego serca obalają na się gniew, a nie wołają, kiedy ich wiąże.¹⁴ Umrze w młodości dusza ich, a żywot ich między nierządnikami.

¹⁵ Wyrwie utrapionego z utrapienia jego, a otworzy w uciśnieniu ucho jego.¹⁶ Takby i ciebie wyrwał z miejsca ciasnego na przestronne, gdzie niemasz ucisku, a spokojny stół twój byłby pełen tłustości.¹⁷ Aleś ty sąd niepobożnego zasłużył, przetoż prawo i sąd będą cię trzymać.¹⁸ Zaisteć gniew Boży jest nad tobą; patrzże, aby cię nie poraził plagą wielką, tak, żeby cię nie wybawił żaden okup.¹⁹ Izali sobie będzie ważył bogactwa twoje? Zaiste ani złota, ani jakiejkolwiek siły, albo potęgi twojej.²⁰ Nie kwapże się tedy ku nocy, w którą zstępują narody na miejsca swoje.²¹ Strzeż, abyś się nie oglądał na nieprawość, obierając ją sobie nad utrapienia.²² Oto Bóg jest najwyższy w mocy swojej, któż tak nauczyć może jako on?²³ Któż mu wymierzył drogę jego? albo kto mu rzecze: Uczyniłeś nieprawość?

²⁴ Pamiętajże, abyś wysławiał sprawę jego, której się przypatrują ludzie.²⁵ Wszyscy ludzie widzą ją, a człowiek przypatruje się jej z daleka.²⁶ Oto Bóg jest wielki, a poznać go nie możemy, ani liczba lat jego dościgniona być może.²⁷ Bo on wyciąga krople wód, które wylewają z obłoków jego deszcz,²⁸ Który spuszczają obłoki, a spuszczają na wiele ludzi.²⁹ (Nadto, któż zrozumie rozciągnienie obłoków, i grzmot namiotu jego.³⁰ Jako rozciąga nad nim światłość swoję, a głębokości morskie okrywa?³¹ Bo przez te rzeczy sądzi narody, i daje pokarm w hojności.³² Obłokami nakrywa światłość, i rozkazuje jej ukrywać się za obłok następujący.)³³ Daje o nim znać szum jego, także i bydło i para w górę wstępująca.