Read the Bible

¹ Nadto mówił Elihu, i rzekł:² I mniemasz, żeś to z rozsądkiem rzekł: Sprawiedliwość moja przechodzi Boską?³ Boś powiedział: Cóż mi pomoże? a co wezmę za pożytek, choćbym nie grzeszył?⁴ Ale ja tobie dowodnie odpowiem, i towarzyszom twoim z tobą.⁵ Spojrzyj w niebo, a obacz; przypatrz się obłokom, jako są wyższe nad cię.⁶ Jeźli zgrzeszysz, cóż uczynisz przeciwko niemu? a jeźliby były rozmnożone nieprawości twoje, cóż mu uczynisz?⁷ Jeźlibyś był sprawiedliwym, cóż mu dasz? albo cóż weźmie z ręki twojej?⁸ Człowiekowi podobnemu tobie niezbożność twoja zaszkodzi, a synowi człowieczemu pomoże sprawiedliwość twoja.

⁹ Z mnóstwa uciśnionych, którzy do tego przywiedzieni są; aby narzekali i wołali dla ramienia mocarzów,¹⁰ Żaden nie mówi: Gdzież jest Bóg, stworzyciel mój, choć on daje śpiewanie i w nocy?¹¹ Choć nas wyucza nad bydlęta ziemskie, a nad ptastwo niebieskie czyni nas mędrszymi.¹² Tedy wołająli dla hardości złych, on ich nie wysłuchuje.¹³ Bo obłudy nie wysłucha Bóg, a Wszechmocny nie patrzy na nich.

¹⁴ Dopieroż nie wysłucha ciebie, ponieważ mówisz: Nie widzisz tego; osądźże się przed nim, a oczekuj go,¹⁵ Gdyż cię jedno trochę nawiedził gniew jego, jakoby nie wiedział wielkości grzechów twoich.¹⁶ Przetoż Ijob próżno otwiera usta swe, a bez umiejętności rozmnaża słowa swoje.