Read the Bible

¹ Duszo moja, błogosław Pana. O Panie, Boże mój, tocieś ty jest barzo zacnym, a przyobleczoneś jest chwałą i ochędóstwem.² Któryś się okrył światłością jako szatą, a któryś rozpostarł niebo jako oponę.³ Któryś gmachy swe pobudował miedzy wodami; a uczyniłeś sobie wóz z chmur, przechadzając się na skrzydłach wiatru.⁴ Który posyła posły swe wiatry, a ogień pałający sługi swoje.⁵ Ugruntował ziemię na podstawkach swoich, aby się nie ruszała na wieki wieczne.⁶ Okryłeś ją był przed tym przepaściami jako szatą, a wody stały nad górami.⁷ Ale na twoje fukanie rozbiegły się, a na głos gromu twojego prędko się rozeszły.⁸ Tedy się podniosły góry, a doliny się zniżyły na miejsce ono, któreś im założył.⁹ Zamierzyłeś im kres, którego nie przestąpią, ani się wrócą, aby miały okryć ziemię.

¹⁰ Który wypuszczasz źrzódła po dolinach, tak iż bieżą miedzy górami.¹¹ Z których piją wszytki źwierzęta polne, a z nich osłowie leśni uśmierzają pragnienie swoje.¹² Przy nich mieszkają ptaszkowie powietrzni, podawając miedzy gałązkami głos swój.¹³ Który pokrapiasz góry z gmachów swoich, a z owocu spraw twoich obficie bywa napełniona ziemia.¹⁴ Który dawasz róść sianu dla bydląt i zioła za pracą ludzką, abyś wywiódł chleb z ziemie.¹⁵ I winu, aby rozweseliło serce człowiecze i oliwie, aby się lśniała jego twarz; a serce człowiecze, aby się podpierało chlebem.¹⁶ Obczerstwiają się drzewa wysokie i cedry Libanu, których on nasadził.¹⁷ Aby tam ptacy gniazda swe mieli, a bociani na jedlinach domy swe.¹⁸ Góry wysokie dzikiem kozam, a chowanie w opokach królikom.

¹⁹ Sprawił miesiąc na czasy, a słońce wie zachód swój.²⁰ Przywodzisz ciemność i stanie się noc, a w niej się przechadzają wszytki źwierzęta leśne.²¹ Lwięta ryczą ku łupowi, szukając od Boga pokarmu swego.²² Lecz skoro słońce wznidzie, wnet się zgromadzają, a leżą w jamach swoich.²³ Tedy człowiek wychodzi ku robocie swojej i ku sprawam swoim aż do wieczora.²⁴ O Panie, jakoż jest barzo wiele spraw twoich, któreś ty wszytki mądrze sprawił, a napełniona jest ziemia opanowaniem twoim.²⁵ To morze wielkie i szerokie miejscy, kędy jest wielka liczba źwierząt pływających, źwierząt tak małych jako i wielkich.²⁶ Kędy przechadzają okręty i kędy jest lewiatan, któregoś ty stworzył, aby w nim igrał.²⁷ Wszytko to w tobie ufa, a ty im dawasz pokarm czasu swego.²⁸ Ty im dawasz, a ony zbierają; otwarzasz rękę twoję, a mają obfitość wszego dobra.²⁹ Lecz gdy oblicze twoje zakryjesz, wnet sobą trwożą; odejmujesz ducha ich, a wnet zginą i w proch się obracają.³⁰ A gdy zasię puścisz ducha twego, bywają stworzone i odnawiasz obliczność ziemię.

³¹ Chwała Pańska będzie trwać na wieki, a Pan się rozweseli w sprawach swoich.³² Który, gdy wejzry na ziemię, tedy ona zadrży, a gdy dotknie gór, tedy się zakurzą.³³ Będę śpiewał Panu, pókim jedno żyw, a będę śpiewał Panu mojemu, póki mię stawa.³⁴ Będzie wdzięcznie przyjmował słowa moje, a ja się rozweselę w Panu.³⁵ Niechajżeć będą wytraceni grzesznicy z ziemie, a niechać się dalej złośnicy nie ostoją! O duszo moja, dobrorzeczże Panu! Chwalcież Pana.