Read the Bible

¹ Rzekłem ja tedy: Słuchajcie teraz wy, książęta Jakubowe i wy, wodzowie domu Izraelskiego! Izali nie na was przysłuszy wiedzieć sąd?² Ale onić są, którzy mają w nienawiści to, co jest dobrego, a miłują to, co jest złego, którzy drą skórę z inych, a ciało ich od kości ich.³ Żarli ciała ludu mojego, a skórę ich odzierali z nich i pokruszyli kości ich, porąbali je na sztuki jako do kotła, a składli je jako mięso do garnca.⁴ A gdy do Pana zawołają, nie wysłucha ich, ale oblicze swe zakryje od nich czasu onego tak, jako to sobie zasłużyli swemi sprawami złemi.⁵ Pan Bóg tak mówi o prorokach, którzy zwodzą lud mój, którzy kąsając zębami swemi pokój opowiedają, a gdy kto im czego w gębę nie wetka, opowiedają wojnę.⁶ A dla tego będzie wam noc z tego widzenia, a ciemności nad wami zostaną prze tę wieszczbę. Zajdzie słońce nad samymi proroki, a zaćmi się dzień nad nimi.⁷ Widzący wstydem zasromani będą, a prorocy będą pohańbieni i wszyscy zakryją twarzy swe, gdyż odpowiedź Boża nie jest w uściech ich.

⁸ Ale ja napełnionem jest mocą Ducha Pańskiego; sądem i mocą, abych opowiedał Jakubowi przewrotności jego, a Izraelowi grzech jego.⁹ Słuchajcież tego proszę was, wy przedniejszy domu Jakubowego i wodzowie domu Izraelskiego, którzy się brzydzicie sądem, a wszytkę sprawiedliwość wywracacie.¹⁰ Którzy budujecie Syjon krwią, a Jeruzalem złością.¹¹ Książęta jego za dary sądzą, a kapłani jego za pieniądze uczą i prorocy jego za myto prorokują, a przedsię się na Pana spuszczają mówiąc: Izali nie jest Pan wpośrzód nas? Nie przyjdzieć na nas nic złego.¹² A przetoż Syjon dla was będzie poorana jako rola, a Jeruzalem stanie się jako kupa kamienia; góra też kościelna będzie jako pagórki w lesiech.