Read the Bible

¹ Tedy Jezus mówił onemu zgromadzeniu ludu i uczniom swoim² Rzekąc: Na stolcu Mojżeszowym siedzą doktorowie i faryzeuszowie.³ Wszytki tedy rzeczy, które by wam powiedali, abyście zachowali, zachowywajcie i czyńcie, ale wedle uczynków ich nie czyńcie, abowiem powiedają, a nie czynią.⁴ Bo wiążą brzemiona ciężkie i trudne ku noszeniu i kładą je na ramiona ludzkie, a palcem swym nie chcą ich ruszyć.⁵ Owszem wszytki sprawy swe czynią, aby byli widzeni od ludzi, abowiem rozszerzają bramy swe popisane i przedłużają podołki płaszczów swoich.⁶ Ktemu miłują pierwsze siedzenia na wieczerzach i pierwsze stolice w bożnicach.⁷ A w rynkach pozdrawiania, a iżby je ludzie zwali mistrzami.⁸ Ale wy nie dajcie się zwać mistrzami, abowiem jeden jest nauczyciel wasz, to jest Krystus, a wy wszyscy jesteście bracia.⁹ A nikogo nie zowcie ojcem waszym na ziemi, abowiem jeden jest Ociec wasz, który jest na niebie.¹⁰ Nie zowcie się nauczycielami, gdyż jeden jest nauczyciel wasz, to jest Krystus.¹¹ Ale ten, który jest nawięczszy z was, niechaj będzie sługą waszym.¹² Abowiem kto się wywyższa, będzie uniżon, a kto by się uniżył, będzie wywyższon.

¹³ A biada wam, doktorowie i faryzeuszowie pokryci, abowiem zamykacie królestwo niebieskie przed ludźmi, gdyż wy sami nie wchodzicie, ani wchodzącym dopuszczacie wnić.¹⁴ Biada wam, doktorowie i faryzeuszowie pokryci, iż do końca pożyracie domy wdów, a to pod pokrywką długich modlitw, dla tego odniesiecie cięższe karanie.¹⁵ Biada wam, doktorowie i faryzeuszowie pokryci, iż krążycie morze i ziemie, abyście uczynili jednego nowego Żydowina, a gdy zostanie, czynicie go synem potępienia, dwakroć więcej niż wy sami jesteście.¹⁶ Biada wam, wodzowie ślepi, którzy powiedacie: Kto by przysiągł na kościół, nic nie jest. A kto by przysiągł na złoto kościelne, jest winien.¹⁷ Głupi a ślepi, abowiem cóż więczszego jest, złoto, czy kościół, który poświąca złoto?¹⁸ A kto by przysiągł na ołtarz, nic nie jest; ale kto by przysiągł na dar, który jest na nim, winien jest.¹⁹ Głupi a ślepi! Abowiem cóż więczszego jest? Dar, czyli ołtarz, który poświąca dar?²⁰ Kto by przysiągł na ołtarz, przysięgać nań i na wszytko, co na nim jest.²¹ A kto by kolwiek przysiągł na kościół, przysięgać nań i na tego, który w nim mieszka.²² I kto by przysiągł na niebo, przysięgać na stolicę Bożą i na tego, który na niej siedzi.²³ Biada wam, doktorowie i faryzeuszowie pokryci, iż dawacie dziesięcinę z miętki i z anyżu i z kminu, a opuszczacie poważniejsze rzeczy zakonne, to jest: sąd, miłosierdzie i wiarę. Tyć rzeczy było czynić, a onych nie opuszczać.²⁴ Wodzowie ślepi przecadzacie komara, a wielbłąda pożeracie.²⁵ Biada wam, doktorowie i faryzeuszowie pokryci, iż oczyściacie kubek i misę z wierzchu, a wewnątrz pełne są drapiestwa i zbytku.²⁶ Faryzeuszu ślepy! Oczyść pierwej, co jest wewnątrz kubka i misy, aby i to, co zewnątrz jest, czystem się stało.²⁷ Biada wam, doktorowie i faryzeuszowie pokryci, iż jesteście podobni grobom pobielanym, które z wierzchu zdadzą się być cudne, a wewnątrz pełne są kości umarłych i wszelakiej nieczystości.²⁸ Także i wy z wierzchu zdacie się ludziom sprawiedliwi, a wewnątrz pełni jesteście obłudności i nieprawości.²⁹ Biada wam, doktorowie i faryzeuszowie pokryci, iż budujecie groby proroków i przyochędożacie pamiątkę sprawiedliwych.³⁰ I powiedacie: Byśmy my byli za ojców naszych, nie bylibyśmy towarzyszmi ich we krwi proroków.³¹ A tak świadczycie sami sobie, iż jesteście synowie tych, którzy proroki zamordowali.³² Wy też wypełńcie miarkę ojców waszych.³³ Wężowie i rodzaje żmijów! Jakoż możecie ujść przed sądem potępienia?

³⁴ Przeto oto ja posyłam do was proroki i mędrce i nauczyciele, a z nich niektóre zabijecie i ukrzyżujecie, i z nich niektóre ubiczujecie w bożnicach waszych, i będziecie przesladować od miasta do miasta.³⁵ Aby przyszła na was wszytka krew sprawiedliwa rozlana na ziemi, ode krwie Abla sprawiedliwego, aż do krwie Zachariasza, syna Barachiaszowego, któregoście zabili miedzy kościołem i ołtarzem.³⁶ Zaprawdę powiedam wam, przyjdą ty wszytki rzeczy na naród ten.³⁷ Jeruzalem, Jeruzalem! Które zabijasz proroki i kamienujesz ty, którzy do ciebie są posłani, jakożem ja chciał wielekroć zgromadzić syny twoje, jako kokosz kurczęta swoje pod skrzydła zgromadza, a nie chcieliście!³⁸ Oto wam zostaje dom wasz pusty.³⁹ Abowiem powiedam wam, nie ujzrycie mię od tego czasu, aż rzeczecie: Błogosławiony, który idzie w imię Pańskie.