Read the Bible

¹ Potym rzekł do nich: Zaprawdę powiedam wam, iż niektórzy są z tych, co tu stoją, którzy nigdy nie ukuszą śmierci, aż gdy ujzrą królestwo Boże przychodzące z mocą.² A szóstego dnia potym wziął Jezus Piotra i Jakuba i Jana, a wwiódł je na górę wysoką samy osobno i przemienił się przed nimi.³ A szaty jego stały się lśniące, barzo białe jako śnieg, jakich nie może blecharz na świecie wybielić.⁴ I ujzreli Eliasza z Mojżeszem, którzy rozmawiali z Jezusem.⁵ Tedy począł Piotr mówić, a rzekł Jezusowi: Mistrzu! Dobrzeć nam tu być, postawmyż tedy tu trzy namioty, tobie jeden, Mojżeszowi jeden, a Heliaszowi jeden.⁶ Abowiem nie wiedział, co mówił, gdyż byli w strachu.⁷ I nastał obłok, który je zaćmił, a pochodził głos z obłoku mówiąc: Ten ci jest namilszy Syn mój, tegoż słuchajcie.⁸ A wnet gdy się obejzreli, żadnego więcej nie widzieli, jedno iż tylko Jezus był z nimi.⁹ Tedy gdy zeszli z góry, rozkazał im, aby tego nikomu nie powiedali, co widzieli, jedno ażby Syn człowieczy wstał z martwych.¹⁰ A tak oni zatrzymawali to u siebie, pytając się spólnie, coby to było zmartwychwstać.¹¹ I pytali go mówiąc: Przeczże doktorowie powiedają, iż pierwej potrzeba, aby przyszedł Heliasz?¹² A on im odpowiedział mówiąc: Naprzód gdy Heliasz przyjdzie, naprawi wszytko, a jako jest napisano o Synu człowieczym, potrzeba, aby wiele ucierpiał i aby go nizacz nie miano.¹³ Ale wam powiedam, żeć przyszedł Heliasz i czynili mu co chcieli, jako o nim jest napisano.

¹⁴ A gdy przyszedł do swych zwolenników, ujzrał lud wielki około nich i doktory swarzące się z nimi.¹⁵ Tedy wnet ujzrawszy go lud wszytek, lękli się, a przyszedszy, przywitali go.¹⁶ I pytali doktorów: Cóż się swarzycie miedzy sobą?¹⁷ A jeden z onego zgromadzenia ludu rzekł: Mistrzu! Przywiodłem do ciebie syna swego, który ma niemego ducha.¹⁸ Który gdzie go kolwiek napadnie, rozdziera go, a on się slini i zgrzyta zębami swemi, a schnie. I mówiłem twym zwolennikom, aby go wyrzucili, ale nie mogli.¹⁹ Tedy mu on odpowiedziawszy rzekł: O narodzie niewierny! I dokądże z wami będę? I dokądże was cierpieć mam? Przywiedźcież go do mnie.²⁰ I przywiedli go k niemu, a gdy on go ujzrał, natychmiast go duch roztargnął, a on gdy padł na ziemię, przewracał się sliniąc.²¹ Tedy pytał ojca jego: Jako dawno to się przydało jemu? A on powiedział: Jeszcze od dzieciństwa.²² I często miotał go do ognia i do wody, aby go stracił, ale możeszli co, pomóż nam, ruszywszy się przeciw nam miłosierdziem.²³ Tedy mu rzekł Jezus: Jesliż to wierzyć możesz,? Tedyć wszytko wierzącemu stać się może.²⁴ A gdy natychmiast zawołał ociec onego dziecięcia, ze łzami rzekł: Wierzę Panie! Podpomóżże niedowiarstwa mego.²⁵ A gdy ujzrał Jezus, iż się lud społu zbiegał, sfukał onego ducha nieczystego mówiąc mu: Ty duchu niemy i głuchy, ja tobie rozkazuję, wynidź z niego, a nie wchodź więcej weń.²⁶ Zawoławszy tedy duch, a barzo go rozdarszy wyszedł; tak iż się on stał jako umarły, a wiele ich mówili, iż by umarł.²⁷ Ale Jezus wziąwszy go za rękę podniósł go, a on wstał.²⁸ A gdy sam wszedł do domu, zwolennicy jego pytali go osobno: Przecz żechmy my go wyrzucić nie mogli?²⁹ A on im rzekł: Ten rodzaj żadnym sposobem wynidź nie może, jedno modlitwą a postem.

³⁰ I wyszedszy stamtąd, szli społu w drogę przez Galileją; a nie chciał, aby był to kto wiedział.³¹ Abowiem uczył zwolenniki swe mówiąc im: Syn człowieczy będzie wydan w ręce ludzkie, którzy go zamordują, ale zamordowany wstanie dnia trzeciego.³² Ale oni tej powieści nie zrozumieli i bali się go spytać.³³ Zatym przyszedł do Kapernaum, a przyszedszy do domu pytał ich: Ocz żeście się swarzyli w drodze?³⁴ Lecz oni milczeli; abowiem jedni z drugimi poswarzyli się byli, ktoby był więczszy.³⁵ A gdy siadł, wezwał dwunaście i rzekł im: Jesliż kto chce być pierwszym, będzie ostatecznym po wszytkich i sługą wszytkim.³⁶ I wziąwszy dzieciątko postawił je wpośród ich, a wziąwszy go na ręce rzekł im.³⁷ Któżkolwiek jedno z takowych dziateczek przyjmie w imię moje, mnie przyjmuje; a ktokolwiek mnie przyjmuje, nie mnie przyjmuje, ale onego, który mię posłał.³⁸ Tedy mu Jan odpowiedział mówiąc: Mistrzu! Widzielichmy niektórego, co przez imię twe wyganiał diabelstwo, który nie chodzi za nami i zakazalichmy mu, bo za nami nie chodzi.³⁹ A Jezus rzekł: Nie zakazujcie mu; abowiemci żaden nie jest, który by czynił cuda przez imię moje, a mógł mi prędko złorzeczyć.⁴⁰ Bo ten który nie jest przeciw nam, za namić jest.

⁴¹ Abowiem któżkolwiekby wam dał ku piciu kubek wody w imię moje, iżeście są Krystusowi, zaprawdę powiedam wam, żadnym sposobem nie utraci zapłaty swej.⁴² A ktokolwiekby też obraził jednego z tych maluczkich, którzy w mię wierzą, lepiej aby mu był włożon młyński kamień około szyje jego, a iżby był wrzucon w morze.⁴³ A jesliż ręka twa przywodzi cię ku grzechowi, odetni ją. Bo lepiej jest tobie wnidź do żywota kliszawym, niż mając obie ręce, być wrzuconym do piekła w ogień nieugaszony.⁴⁴ Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.⁴⁵ A jesliż też noga twa przywodzi cię ku grzechowi, utnisz ją. Bo lepiej tobie wnidź chromym do żywota, niż mając obie nodze, być wrzuconym do piekła w ogień nieugaszony.⁴⁶ Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.⁴⁷ A jesliż oko twoje przywodzi cię ku grzechowi, wyrwisz je. Bo lepiej tobie wnidź do królestwa Bożego jednookim, niż mając obie oczy, wrzuconym być do piekła ognistego.⁴⁸ Gdzie robak ich nie umiera, a ogień nie gaśnie.⁴⁹ Abowiem każdy człowiek ogniem będzie posolon, a każda ofiara będzie solą osolona.⁵⁰ Dobrać jest sól, ale jesli sól smak straci, czymże ją naprawicie? Miejcież sami w sobie sól, zachowywając pokój jedni z drugimi.