Read the Bible

¹ Był też niektóry z faryzeuszów, któremu było imię Nikodem, książę żydowskie.² Ten przyszedł do Jezusa w nocy i rzekł mu: Mistrzu! Wiemy, żeś przyszedł od Boga Mistrzem; bo żaden tych znamion czynić nie może, które ty okazujesz, jesliby z nim Bóg nie był.³ Tedy mu Jezus odpowiedając rzekł: Zaprawdę, zaprawdę tobie powiedam: Jesli się kto nie narodzi znowu, nie może widzieć królestwa Bożego.⁴ Rzekł do niego Nikodem: Jakoż się może człowiek rodzić, gdy jest stary? Izali może wnidź w żywot matki swej powtóre i narodzić się?⁵ Na to mu odpowiedział Jezus: Zaprawdę, zaprawdę tobie powiedam, jesliż się kto nie narodzi z wody a z Ducha, nie może wnidź do królestwa Bożego.⁶ Coć się narodziło z ciała, ciało jest, a co się narodziło z Ducha, duch jest.⁷ Nie dziwujże się, iżemci powiedział: Potrzebać się wam narodzić znowu.⁸ Wiatrci, kędy chce, wieje i szum jego słyszysz, ale nie wiesz, skąd przychodzi i dokąd idzie, takżeć jest każdy, który się rodzi z Ducha.⁹ I odpowiedziawszy Nikodem rzekł jemu: Jakoż to być może?¹⁰ A Jezus dawszy odpowiedź rzekł mu: Tyś jest mistrz izraelski, a tego nie umiesz?¹¹ Zaprawdę, zaprawdę powiedam tobie: Co wiemy, mówimy, a cochmy widzieli, świadczymy; lecz świadectwa naszego nie przyjmujecie.¹² Jesliż wam sprawy ziemskie powiedam, a nie wierzycie, jakoż, gdybych wam niebieskie opowiedał, wierzyć będziecie?¹³ Abowiemci żaden nie wstąpił do nieba, jedno ten, który zstąpił z nieba, Syn człowieczy, który jest w niebie.¹⁴ Jako tedy Mojżesz wystawił był węża na puszczy, tak potrzeba, aby wystawion był Syn człowieczy.¹⁵ Iżby każdy, który weń uwierzy nie zginął, lecz aby miał żywot wieczny.¹⁶ Abowiemci Bóg tak umiłował świat, iż Syna swego jednorodzonego dał, aby wszelki, kto wierzy weń, nie zginął, lecz aby miał żywot wieczny.¹⁷ Gdyż nie posłał Bóg Syna swojego na świat, aby miał potępiać świat, ale iżby świat wybawion był przezeń.¹⁸ Któryć wierzy weń, nie będzie potępion; a kto zasię nie wierzy, już potępionym jest, abowiem nie uwierzył w imię jednorodzonego Syna Bożego.¹⁹ A toć jest potępienie, że światłość przyszła na świat, ale ludzie radszej umiłowali ciemności niż światłość; gdyż są złościwe sprawy ich.²⁰ Boć każdy, który się przewrotnie obchodzi, nienawidzi światłości ani idzie ku światłości, żeby nie były okazane uczynki jego.²¹ Lecz kto się szczyrze obchodzi, idzieć do światłości, aby były znaczne sprawy jego, iż są wedle Boga sprawowane.

²² Potym Jezus i zwolennicy jego przyszli do powiatu judzkiego, tamże mieszkał z nimi i krzcił.²³ Krzcił też i Jan w Enon blisko Salim; bo tam było wiele wód, a ludzie przychodzili i krzcili się.²⁴ Bo jeszcze w ten czas Jan nie był podan do więzienia.²⁵ Wszczęła się potym gadka miedzy zwolenniki Janowemi z Żydy o oczyścieniu.²⁶ A przetoż przyszli do Jana i rzekli mu: Mistrzu! Ten, który z tobą był za Jordanem, o którymeś ty dał świadectwo, ten też oto krzci, a wszyscy idą do niego.²⁷ A dawszy odpowiedź Jan rzekł: Nie możeć nic wziąć człowiek, jesli mu nie będzie podano z nieba.²⁸ Wy tedy będziecie mi świadkowie, żem powiedział: Iżciem ja nie jest on Krystus, alem jest posłan przed nim.²⁹ Ktoć ma oblubienicę, tenci jest oblubieniec, a przyjaciel oblubieńców, który stoi a słucha go, weseli się z radością dla głosu oblubieńcowego; a toć wesele moje wypełnione jest.³⁰ Onemuć potrzeba róść, a mnie ubywać.³¹ Ktoć z wysoka przyszedł, nad wszytkimić jest; a ktoć z ziemię jest, ziemski jest i ziemskie rzeczy powieda; któryć z nieba przyszedł, jestci nade wszytki.³² A co widział i słyszał, toż świadczy, lecz świadectwa jego żaden nie przyjmuje.³³ Ktoć jego świadectwo przyjmuje, tenci zapieczętował, iż Bóg jest prawdziwym.³⁴ Abowiem ten, którego Bóg posłał, słowa Boże powieda, bo temu Bóg nie pod miarą dawa Ducha.³⁵ Ociec miłuje Syna i wszytko dał w ręce jego.³⁶ Kto wierzy w Syna, ma żywot wieczny, a kto nie jest posłuszny Synowi, nie ogląda żywota, ale gniew Boży zostawa nad nim.