Read the Bible

¹ Słowo Pańskie, które było podane Jeremiaszowi, o czasie drogości.² Judzka ziemia płakała, a brany jej zobalały się i rozżaliły się polegszy na ziemi, a wołanie Jerozolimy podniesione jest.³ Możniejszy ich posłali mniejsze swe do wód, przyszli do cystern, a tam nie naleźli wody i wrócili się z próżnym swym naczyniem, a zakłopotali się i zafrasowali i przykryli głowy swoje.⁴ Dlatego, iż ziemia była spustoszona, abowiem dżdża na niej nie było. Oracze się zatroskali i przykryli głowy swoje.⁵ Abowiem też i łani porzuciła łaniątko swoje na polu, a opuściła je przeto, iż trawy nie było.⁶ I osłowie dzicy mieszkali na miejscach wysokich, chwytając wiatru jako smokowie; ustały oczy ich, iż nie było trawy.⁷ O Panie, jeśli nieprawości nasze świadczyć będą na nas, uczyń dla imienia twego, boć wielkie są odporności nasze i zgrzeszylichmy przeciw tobie.⁸ Ty, który jesteś oczekawaniem izraelskim i zbawicielem jego czasu karania. Czemuż chcesz być jako przychodzień na ziemi, a jako podróżnik, który na nocleg zstąpi?⁹ Czemuż być chcesz jako mąż strwożony, a jako mocarz, który wybawić nie może? Ale Panie, tyś jest w pośrzód nas, a ozywamy się imieniem twoim, nie opuszczajże nas.

¹⁰ Pan mówi temu ludowi: Przeto, iż im było miło tułać się, a nóg swych wściągnąć nie chcieli, nie podobali się Panu. Ale teraz rozpomni na ich nieprawości, a nawiedzi grzechy ich.¹¹ A Pan rzekł do mnie: Nie módl się za ludem tym ku dobremu.¹² Gdy pościć będą, ja nie wysłucham wołania ich; a gdy dary i zapalone ofiary przyniosą, nie przyjmę ich i owszem je wytracę mieczem, głodem i powietrzem.¹³ I rzekłem: Ach Panie Boże! Oto prorocy mówią im: Nie oglądajcie miecza, a głód nie przyjdzie miedzy was, ale wam będzie dan pokój pewny na miejscu tym.¹⁴ Ale Pan rzekł ku mnie: Prorocy fałszywe rzeczy opowiedają w imię moje, bom ich nie posłał, anim im rozkazał tego i nie mówiłem do nich. Lecz wam prorokują widzenie fałeszne i wieżdżbę błazeństwa, i zwiedzienie serca swego.¹⁵ A dlategoż oto co mówi Pan o prorokach, którzy prorokują w imię moje, którychem ja nie słał, a mówią: Miecz i głód nie postanie w ziemi tej, prorocy ci mieczem i głodem wytraceni będą.¹⁶ Też i lud, któremu prorokowali wyrzucon będzie na ulice jerozolimskie przed głodem i mieczem, a żaden nie będzie, kto by im pogrzeb sprawił, tak oni sami jako i żony ich, synowie i córki ich; a wyleję na nie nieszczęście ich.

¹⁷ Rzeczesz tedy do nich to słowo: Oczy moje niech wypuszczą łzy w nocy i we dni, a niech się nie uspokoją, abowiem panna córka ludu mojego rozborzona jest poborzeniem wielkiem i raną barzo bolesną.¹⁸ Jeśli wynidę na pole, oto są pomordowani od miecza; a jeśli wnidę do miasta, oto wywiedli od głodu; abowiem też prorok i kapłan tułają się w krainach nieznajomych.¹⁹ Odrzuciłeś Judę. Izali dusza twoja obrzydziła sobie Syjon? Czemużeś nas tedy uderzył tak barzo, iż zdrowia nie masz? Oczekawalichmy pokoju, ano nic dobrego nie było; i czasu uleczenia, a oto zatrwożenie.²⁰ Panie, uznawamy nieprawości nasze i nieprawości ojców naszych, abowiemechmy zgrzeszyli przeciw tobie.²¹ Nie odrzucaj nas dla imienia twego, a nie rozmiatuj stolicę chwały twojej. Rozpomni, a nie chciej łamać z nami przymierza twego.²² Izali miedzy nikczemnymi bogi pogańskiemi są którzy, co by wypuszczali deżdż, a iżby sprawili, żeby nieba wielkie kropie puszczały, azaż nie ty sam Panie, Boże nasz? My tedy oczekawamy ciebie, gdyż to wszytko sam sprawujesz.