Read the Bible

¹ Panie, jeśli powiodę spór z tobą, tedy ty zostaniesz sprawiedliwy. A wszakoż o sądziech twych z tobą mówić będę. Czemu się tak fortunią drogi niepobożnych? I tak na wszem spokojnie żywą, którzy się zdradliwie obchodzą?² Wszczepiłeś je i rozkorzenili się; urośli i owoc swój wydali; jesteś bliski ustam ich, a wszakoż daleki jesteś od serc ich.³ Ale ty, Panie, poznałeś mię. Widziałeś mię i doświadczyłeś serca mego przeciw sobie. Wleczże je jako owce ku zabiciu, a zgotuj je na dzień zarzezania.⁴ I długoż będzie narzekać ziemia, a uschnie trawa na wszytkich polach dla złości mieszkających na niej. Zwierzęta i ptastwo stamtąd zginęło, abowiem mówili: Nie myślić Pan o naszym dokończeniu.⁵ Jeśliś bieżał z pieszemi, a ustałeś przy nich, jakoż się masz przyłączyć do jezdnych? Jeśliś mniemał, żeś miał być bezpiecznym w ziemi spokojnej, cóż uczynisz w zaburzeniu Jordanu?⁶ Abowiem też bracia twoi i dom ojca twego złościwie się zachowali przeciw tobie, a wołali wielkim głosem za tobą. Ale im nie wierz, chociażby z tobą co dobrego mówili.

⁷ Opuściłem dom mój, odbieżałem dziedzictwa mego, podałem to wszytko, co dusza moja jedynie umiłowała w ręce nieprzyjaciół jego.⁸ Dziedzictwo moje stało się jako lew na puszczy, wypuściło ryk swój przeciw mnie i przetom go nienawidział.⁹ Izali dziedzictwo moje będzie jako ptaszek pstry? Zali nie ogarnęło go wszędy ptastwo w około mówiąc: Przyjdźcie, a zgromadźcie się wszytki zwierzęta polne, zbierzcie się ku pożarciu jego.¹⁰ Wiele pastyrzów popsowali winnicę moję, podeptali dział mój; uczynili dział mój wdzięczny jako pustynią spustoszałą.¹¹ Uczynili ją spustoszoną, a ona spustoszona płakała ku mnie, a tak wszytka ziemia jest poborzona dlatego, iż żaden nie jest, któremu by się to serca tknęło.¹² Przyszli skaźce ziemie na wszytki miejsca wysokie, które są w pustyniach, abowiem miecz Pański pożrze wszytko od jednego końca ziemie aż do drugiego; a pokoju nie masz wszelkiemu ciału.¹³ Siali zboża, a będą żąć ciernia; otrzymali dziedzictwo, ale im pożytku nie przyniosło. Wy będziecie zasromani za pożytki swoje dla popędliwości gniewu Pańskiego.

¹⁴ Pan tak mówi przeciw wszytkim moim sąsiadom najgorszym, którzy się dotykają dziedzictwa mego, którem dał w dziedzictwo ludowi memu izraelskiemu. Oto wyplewę je z ziemie swojej i wytargam dom judzki z pośród ich.¹⁵ A gdy je wyplewę, ubłagam się i zmiłuję się nad nimi, a przywiodę każdego z nich do dziedzictwa swego i do ziemie swojej.¹⁶ A jeśliż się przyda, iż się nauczą dróg ludu mojego, a iż będą przysięgać przez imię moje, to jest: Żywie Pan, tak jako nauczyli lud mój przysięgać przez Baala, tedy będą pobudowani w pośrodku ludu mojego.¹⁷ Ale jeśli posłuszni nie będą, takowy naród wykorzenię i wytracę, mówi Pan.