Read the Bible

¹ W tym czasie Merodach Baladan, syn Baladanów, król babiloński, posłał listy i dary do Ezechiasza, abowiem słyszał jako był chor i ozdrowiał.² Był im tedy Ezechiasz rad i ukazał przed nimi kosztowne skarby swe, złoto i srebro, wonności i drogie maści i wszytek swój rysztunek rycerski, owa wszytko, cokolwiek było w skarbiech jego, tak iż nic nie było w domu i w państwie jego, czego by im nie ukazał.³ Ezajasz tedy przyszedł do króla Ezechiasza i mówił tak: Coć powiedzieli mężowie ci i skąd do ciebie przyszli? Odpowiedział Ezechiasz: Przyszli do mnie z ziemie dalekiej, z Babilonu.⁴ A on rzekł do niego: Cóż wżdy widzieli w domu twoim? Powiedział Ezechiasz: Wszytko widzieli, co jedno było w domu moim i nie masz nic w skarbiech moich, czego bych im nie ukazał.

⁵ Tedy rzekł Ezajasz Ezechiaszowi: Słuchaj słowa Pana zastępów:⁶ Przyjdzie ten czas, iż wszytko, cokolwiek jest w domu twoim i co przodkowie twoi aż do dnia dzisiejszego zbierali, będzie odniesiono do Babilonu, tak iż nic nie zostanie tego, mówi Pan.⁷ Pobiorą i syny, którzy wynidą a zrodzą się z ciebie, a będą komorniki na dworze króla babilońskiego.⁸ Tedy rzekł Ezechiasz do Ezajasza: Słowo Pańskie, które powiedasz dobre jest. I rzekł k temu: Lecz niechaj tylko będzie pokój a beśpieczeństwo za żywota mego.