Read the Bible

¹ Abowiem ten Melchisedek był król Salem, kapłan Boga nawyższego, który zaszedł Abrahamowi, gdy się wracał od porażki królów i błogosławił jemu.² Któremu też dziesięciny z każdej rzeczy udzielił Abraham; który naprzód wedle wykładania rzeczon jest król sprawiedliwości, przytym też król Salem, to jest król pokoju.³ Bez ojca, bez matki, bez rodu, ani początku dniów, ani końca żywota mając, ale przypodobany Synowi Bożemu, trawa kapłanem na wieki.⁴ Obaczcie tedy, jako wielki ten był, któremu też dziesięcinę z łupów dał Abraham patriarcha.⁵ A cić, którzy są z synów Lewi, sprawując kapłaństwo rozkazanie mają, aby brali dziesięcinę od ludu wedle zakonu, to jest, od braciej swojej choć wyszli z biódr Abrahamowych.⁶ Ale ten, którego naród nie bywa poczytan z nich, dziesięcinę brał od Abrahama i temu, który miał obietnicę, błogosławił.⁷ A bez wszelakiego sporu mniejsze od więtszego bywa błogosławione.⁸ A tuć ludzie, którzy umierają, dziesięciny biorą. Aleć tamten, o którym świadczono, iż żywie.⁹ Ktemu, abych tak rzekł, w Abrahamie brano dziesięciny od samego Lewi, który zwykł brać dziesięciny.¹⁰ Abowiem on jeszcze był w biodrach ojcowskich, gdy Melchisedek zaszedł Abrahamowi.

¹¹ A jesli doskonałość była przez kapłaństwo Lewi, (gdyż za tego dan jest zakon ludowi), cóż więcej było potrzeba, aby nastał inszy kapłan wedle porządku Melchisedekowego, który by nie był rzeczon wedle porządku Aaronowego?¹² Abowiem gdy się odmienia kapłaństwo, musi się stać i odmiana zakonu.¹³ Bo ten, o którym ty rzeczy bywają powiedane, należy na ine pokolenie, z którego żaden nie pilnuje ołtarza.¹⁴ Gdyż jawna rzecz jest, iż z pokolenia Juda poszedł Pan nasz, którego pokolenia względem nic o kapłaństwie nie mówił Mojżesz.¹⁵ A jeszcze jawniej to się okazuje, iż na podobieństwo Melchisedekowe nastawa kapłan inszy.¹⁶ Który się nie stał kapłanem z zakonu, którego rozkazanie jest cielesne, ale z mocy żywota, który zepsowan być nie może.¹⁷ Abowiem tak świadczy: Iż ty jesteś kapłanem na wieki wedle porządku Melchisedekowego.¹⁸ Bo rozkazanie przeszłe bywa zniszczone dla tego, iż żadnej mocy nie ma, a jest niepożyteczne.¹⁹ Gdyż zakon nic nie poświęcił, ale nadeszła lepsza nadzieja, przez którą przybliżamy się ku Bogu.²⁰ A to, iż nie bez przysięgi, (boć oni bez przysięgi się kapłanami stali.²¹ Ale ten z przysięgą, przez tego, który mu rzekł: Przysiągł Pan, a nie będzie żałował: Tyś jest kapłanem na wieki wedle porządku Melchisedekowego.²² Tym lepszego przymierza zastępcą stał się Jezus.²³ A onych wiele się kapłany stało dla tego, iż im śmierć nie dopuściła przetrwać.²⁴ Ale ten, iż na wieki trwa, wieczne ma kapłaństwo.²⁵ Stąd i zachować dostatecznie może ty, którzy przezeń przystępują do Boga, zawsze żywiąc, aby się przyczyniał za nimi.²⁶ Abowiem godził się nam kapłan takowy pobożny, niewinny, niepokalany, oddalony od grzeszników i który się stał wyższy nad niebiosa.²⁷ Który by nie potrzebował na każdy dzień, jako oni kapłani, pierwej za grzechy własne, zabitych ofiar sprawować, potem za ludzkie. Bo to uczynił raz, gdy samego siebie ofiarował.²⁸ Abowiemci zakon postanawia kapłany ludzie mdłe, ale słowo przysięgi po zakonie Syna, który jest na wieki poświęcony.