Read the Bible

¹ Przetoż się bójmy, aby kiedy opuściwszy obietnicę weścia do odpoczynienia jego, nie zdał się który z was być omylonym.² Abowiem opowiedziana jest nam ewanjelija, jako i onym, ale nie pomogło im słowo, które słyszeli przeto, iż nie było złączone z wiarą tym, którzy słyszeli.³ Abowiem wchodziemy do odpoczynienia, którzy uwierzyliśmy, jako rzekł: A przetom przysiągł w gniewie moim, iż nie wnidą do odpoczynienia mojego, choć już od założenia świata sprawy były dokończone.⁴ Abowiem rzekł na niektórym miejscu o siódmym dniu tym sposobem: I odpoczynął Bóg dnia siódmego od wszytkich spraw swoich.⁵ A tu zasię: Nie wnidą do odpoczynienia mojego.⁶ Iż tedy to zostawa, aby niektórzy weszli do niego, a którym pirwej opowiedziano było, nie weszli dla niedowiarstwa.⁷ Zasię naznacza dzień niektóry: Dziś, tak długo potym u Dawida mówiąc (jako jest rzeczono): Dziś, jeslibyście głos jego usłyszeli, nie zatwardzajcież serc swoich.⁸ Abowiem jesliby był im Jozue dał odpoczynienie, nie mówiłby był potym żadnym obyczajem o inszym dniu.⁹ A tak zostało jakieś odpoczynienie ludowi Bożemu.¹⁰ Abowiem ten, który wszedł do odpoczynienia jego, odpoczywał też sam od spraw swoich, jako i Bóg od swoich.

¹¹ Starajmy się tedy, abychmy weszli do tego odpoczynienia, iżby kto w on przykład nieposłuszeństwa nie wpadł.¹² Bo żywe jest słowo Boże i skuteczne i więcej przerażające nad każdy miecz po obu stron ostry i dosięga aż do rozdzielenia duszę, i ducha, i stawów, i szpików, i rozeznawcą jest mysli i umysłów serca.¹³ A nie masz żadnego stworzenia, które by przed nim jawne nie było, ale wszytki rzeczy są gołe i otworzyste przed oczyma tego, z którym sprawę mamy.¹⁴ Mając tedy biskupa wielkiego, który przeniknął nieba, Jezusa, Syna Bożego, trzymajmy to wyznanie.¹⁵ Abowiem nie mamy kapłana, który by nie mógł czuć z nami krewkości naszych, ale kuszonego we wszytkich rzeczach takież, oprócz grzechu.¹⁶ Przystąpmyż tedy z ufaniem ku stolicy chwały, abyśmy dostąpili miłosierdzia i łaskę naleźli ku pomocy czasu potrzebnego.