Read the Bible

¹ A przetoż bracia święci, uczestnicy wezwania niebieskiego! Obaczcie apostoła i nawyższego kapłana wyznania naszego, Krystusa Jezusa.² Wiernego temu, który go postanowił, jako i Mojżesz we wszytkim domu jego.³ Bo tym więcej chwały był godzien nad Mojżesza, im więtszą cześć ma ten, który zbudował dom, niż dom sam.⁴ Abowiem każdy dom bywa zbudowan od kogo, a ten który ty wszytki rzeczy stworzył, Bóg-ci jest.⁵ A był-ci Mojżesz wierny we wszytkim domu jego, jako sługa, na świadectwo tych rzeczy, które potym miały być powiedane.⁶ Ale Krystus jako syn, który rządzi dom swój, którego domem jestechmy my, jesli ufanie i nadzieję onę, z której się chlubimy, aż do końca trwałą zdzierżymy.

⁷ Dla tegoż, jako mówi Duch święty: Dziś, jeslibyście głos jego usłyszeli.⁸ Nie zatwardzajcież serc waszych, jako w zajątrzeniu, w dzień pokuszenia onego na puszczy.⁹ Gdzie kusili mię ojcowie waszy, doświadczyli mię i widzieli sprawy moje przez czterdzieści lat.¹⁰ Dla tegom się rozgniewał na ten naród i rzekłem: Zawsze błądzą sercem, a nie poznali dróg moich.¹¹ A przeto przysiągłem w gniewie swoim, iż nie wnidą do odpoczynienia mojego.¹² Baczcie, bracia! Iżby kiedy nie było w którym z was serce złe i niewierne, ku odstąpieniu od Boga żywego.¹³ Ale napominajcie jedni drugie na każdy dzień, póki dzisiejszy dzień bywa nazwan, iżby który z was nie był zatwardzon zawiedzieniem grzechu.¹⁴ Abowiemci zstalichmy się uczestniki Krystusa, jesli mocnie zdzierżymy aż do końca grunt on, którym się podpieramy.¹⁵ Póki bywa rzeczono: Dziś jeslibyście głosu jego słuchali, nie zatwardzajcież serc waszych, jako w zajątrzeniu.¹⁶ Abowiem niektórzy usłyszawszy, zjątrzyli Pana, a wszakże nie wszyscy oni, którzy byli wyszli z Egiptu przez Mojżesza.¹⁷ A na które się wżdy rozgniewał przez czterdzieści lat? Izali nie na ty, którzy byli zgrzeszyli, których ciała poległy na puszczy?¹⁸ A którym przysiągł, iż nie mieli wnidź do odpoczynienia jego? Jedno tym, którzy nie byli posłusznymi?¹⁹ A widzimy, iż nie mogli tam wnidź dla niedowiarstwa.