Read the Bible

¹ Potym we czternaście lat szedłem zasię do Jeruzalem wespół i z Barnabaszem, wziąwszy z sobą i Tytusa.² A szedłem z objawienia i oznajmiłem im ewanjeliją, którą przepowiedam miedzy pogany, ale to z osobna z tymi, którzy byli zacnymi, iżbym snadź darmo nie biegł, abo też nie biegał.³ Ale i Tytus, który ze mną był, będąc Grekiem, nie był przymuszon obrzezać się.⁴ A to dla braciej obłudnych i fałszywych, którzy wkradali się, aby wyszpiegowali wolność naszę, którą mamy w Jezusie Krystusie, aby nas zniewolili.⁵ Którym nie ustąpiliśmy bynamniej jakoby się im poddawając, aby prawda ewanjelijej trwała u was.⁶ A od tych, którzy się zdadzą być czym (nie uczyłem się) i jakimi byli przed tym, nic mi do tego. Osobąć człowieczą Bóg nie brakuje. Abowiem którzy są w powadze, nic mi nie dołożyli.⁷ I owszem, gdy widzieli, iż mi jest zwierzona ewanjelija nieobrzezania, jako Piotrowi obrzezania.⁸ Abowiem ten, który był mocny przez Piotra na apostolstwo obrzezania, tak też był mocny przez mię do poganów.⁹ A gdy poznali łaskę mnie daną, Jakub, Kefas i Jan, które miano za słupy, dali mi i Barnabaszowi prawicę społeczności, abyśmy miedzy pogany przepowiedali, a oni miedzy obrzezanymi.¹⁰ Tylko upominali, abyśmy pamiętali na ubogie, o czym też starałem się, abych tak czynił.

¹¹ A gdy przyszedł Piotr do Antyjochjej, sprzeciwiłem się mu oblicznie przeto, iż był godzien naganienia.¹² Abowiem przed tym, niż przyszli niektórzy od Jakuba, wespół i z pogany jadał; a gdy ci przyszli, skradał się i odłączył się od nich, bojąc się tych, którzy byli z obrzezania.¹³ I obłudnie się obchodzili wespół z nim ini też Żydowie tak, iż Barnabas też był uwiedzion w obłudność ich.¹⁴ Ale gdym obaczył, iż nie prosto chodzili, jako przystało prawdzie ewanjelijej, rzekłem Piotrowi przed wszytkimi: Jesli ty będąc Żydem, pogańskie żywiesz a nie po żydowsku, czemu pogany przymuszasz, aby po żydowsku żyli?¹⁵ My z przyrodzenia jesteśmy Żydowie, a nie z poganów grzesznicy.¹⁶ Wiedząc, iż nie bywa usprawiedliwion człowiek z uczynków zakonu, ale przez wiarę w Jezusa Krystusa, teżeśmy my w Krystusa Jezusa uwierzyli, abyśmy byli usprawiedliwieni z wiary Krystusowej, a nie z uczynków zakonu, przeto iż żadne ciało nie będzie usprawiedliwione z uczynków zakonu.¹⁷ A jesli my szukając, abyśmy byli usprawiedliwieni przez Krystusa, bywamy znalezieni sami grzesznymi, izali Krystus jest sługą grzechu? Nie daj tego Boże!¹⁸ Abowiem jesli zasię buduję ty rzeczy, którem popsował, czynię siebie samego przestępcą.¹⁹ Bom ja przez zakon zakonowi umarł, abym Bogu żył²⁰ I jestem wespół z Krystusem ukrzyżowany, a żywę już nie ja, ale żywie we mnie Krystus; a żywot, którym teraz żywę w ciele, w wierze Syna Bożego żywę, który umiłował mię i wydał samego siebie za mię.²¹ Nie obracam ci wniwecz łaski Bożej; bo jesli przez zakon jest sprawiedliwość, tedyć Krystus próżno umarł.