Read the Bible

¹ Paweł, apostoł (nie od ludzi, ani przez człowieka, ale przez Jezusa Krystusa i Boga Ojca, który go wzbudził z martwych.)² I wszyscy bracia, którzy są ze mną, kościołom Galacyjej.³ Łaska niech wam będzie i pokój od Boga Ojca i Pana naszego, Jezusa Krystusa.⁴ Który samego siebie wydał za grzechy nasze, aby nas wyjął z teraźniejszego świata złego wedle wolej Boga i Ojca naszego.⁵ Któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

⁶ Dziwuję się, iż opuściwszy tego, który was był wezwał ku łasce Krystusowej, tak prętko bywacie przeniesieni do inszej ewanjelijej.⁷ Gdyż żadnej inszej nie masz; jedno niektórzy są, co was trwożą i chcą wywrócić ewanjeliją Krystusowę.⁸ Ale choćby i my, abo anioł z nieba przepowiedał wam nad to, cośmy wam przepowiedali, niech będzie przeklętym.⁹ Jakośmy przed tym powiedali, też teraz zasię powiedam: Jesliby kto wam opowiedał nad to, coście wzięli, niech będzie przeklętym.

¹⁰ Abowiem teraz izali wam do ludzi, czyli do Boga radzę? Abo szukamli, abym się podobał ludziam? Abowiem, jeslibych się jeszcze ludziam podobał, nie byłbych sługą Krystusowym.¹¹ A oznajmuję wam, bracia! Iż ewanjelija przepowiedana ode mnie, nie jest wedle człowieka.¹² Abowiem anim jej wziął od człowieka, anim nauczon, ale przez objawienie Jezusa Krystusa.¹³ Boście słyszeli co za postępek mój był niekiedy w Żydostwie, iżem nad miarę przesladował kościół Boży i borzyłem ji.¹⁴ I poprawowałem się w Żydostwie nad wiele równych w narodzie moim, gdym był więtszym miłośnikiem ustaw, którem był wziął od ojca mojego.¹⁵ Ale gdy się podobało Bogu, który mię był odłączył z żywota matki mojej i wezwał z łaski swojej.¹⁶ Objawiać Syna swego we mnie, abym go przepowiedał miedzy pogany, nie zarazemem się dokładał ciała i krwie.¹⁷ Anim się wrócił do Jeruzalem do tych, którzy przede mną byli apostołmi, alem szedł do Arabijej i wróciłem się zasię do Damaszku.¹⁸ Zatym po trzech lat wróciłem się do Jeruzalem, abym nawiedził Piotra i mieszkałem przy nim piętnaście dni.¹⁹ A inszego z apostołów nie widziałem żadnego, oprócz Jakuba, brata Pańskiego.²⁰ A co wam piszę, oto przed Bogiem świadczę, iż nie wymyslam.²¹ Zatym przyszedłem do krain Syrjej i Cylicyjej.²² I byłem nieznajomym z twarzy kościołom ziemie żydowskiej, które były w Krystusie.²³ Ale tylko usłyszeli: Ten, który przesladował nas niekiedy, teraz opowieda wiarę, którą przed tym borzył.²⁴ I chwalili Boga ze mnie.