Read the Bible

¹ A wyszedł mąż niektóry, z narodu Lewi i pojął żonę tegoż rodu Lewitowego.² Która niewiasta począwszy porodziła syna, a widząc dziecię nadobne kryła go przez trzy miesiące.³ Ale gdy go już dalej zataić nie mogła, wzięła skrzyneczkę z sitowia, którą polepiła klijem i smołą, a włożywszy w nię dzieciątko, puściła je miedzy trzcinę przy brzegu rzeki.⁴ I stała z daleka siostra jego, chcąc wiedzieć co się z niem stanie.

⁵ Tedy córka faraonowa, która się przyszła kąpać do rzeki, gdy się panny jej służebne po brzegu rzeki przechadzały i ujzrała skrzyneczkę miedzy trzciną i posłała jednę pannę, aby ją wyjęła.⁶ Tam, gdy ją otworzyła, ujzrała dzieciątko płaczące. I rozlitowawszy się nad niem, rzekła, iż to dziecię jest hebrejskie.⁷ Potym siostra jego rzekła do córki faraonowej: A chceszże, ja pójdę mamki hebrejskiej zawołam, iż ci to dziecię odchowa.⁸ Tedy na to przyzwoliła córka faraonowa, a tak szedszy ona dzieweczka zawołała matki dziecięcej.⁹ Której rzekła córka faraonowa: Weźmi to dziecię i chowaj mi je, a ja tobie dam zapłatę twoję. I wziąwszy niewiasta dziecię, chowała je.¹⁰ A gdy podrosło, przywiodła je do córki faraonowej, która je miała za syna, dawszy mu imię Mojżesz, przeto że go wywlokła z wody.

¹¹ A czasu niektórego, gdy dobrze podrósł Mojżesz, nawiedzał bracią swą, a widząc ich ciężkość, obaczył jednego Egiptcjanina, który bił Hebrejczyka jednego z braciej jego.¹² A obejzrawszy się i tam i sam, widząc, że nikogo nie było, zabił Egiptcjanina i zagrzebł go w piasku.¹³ Potym nazajutrz wyszedszy, obaczył dwa Ebrejczyki wadzące się społu, a rzekł do onego, który krzywdę czynił drugiemu: Przecz bijesz bliźniego swego?¹⁴ Ale mu on powiedział: Któż cię nad nami książęciem i sędzią postanowił? Abo to dlatego mówisz, żebyś mię także zabił, jakoś Egiptcjanina zamordował? Czego się Mojżesz ulęknąwszy, obaczył, że ta rzecz tajemną nie była.¹⁵ Co usłyszawszy farao, chciał go dać stracić, ale Mojżesz uciekł przed faraonem i mieszkał w ziemi Madjan, a gdy nad studnią siedział,

¹⁶ Oto siedm córek kapłana madjańskiego przyszły czerpać wody, a nalać w koryta ku napawaniu bydła ojcowskiego.¹⁷ Które dziewki, gdy pastuszy przyszedszy odganiali, Mojżesz wstawszy bronił ich i napoił bydło ich.¹⁸ A gdy się potym wróciły do Raguela, ojca swego, on rzekł do nich: Czemuście się dziś tak rychło wróciły?¹⁹ Na co mu ony odpowiedziały: Jakiś Egiptcjanin obronił nas od pastuchów, a naczerpawszy wody napoił trzody nasze.²⁰ Zatym on rzekł do córek swych: I gdzież ten jest? A przeczeście takiego człowieka opuściły? Zawołajcie go, aby tu z nami jadł chleb.²¹ A tak się Mojżeszowi upodobało mieszkać przy onem człowiecze, który jemu dał za żonę Seforę, córkę swoją.²² Tedy mu ona porodziła syna i dał jemu imię Gersom, abowiem rzekł: Gościemem był w ziemi cudzej.

²³ Potym po niemałym czasie, gdy umarł król egiptski, synowie Izraelscy w srogim niewólstwie wzdychali i wołali, a ono ich uskarżanie na zniewolenie przyszło, aż do Boga.²⁴ I wysłuchał Bóg wołanie ich, wspomniawszy na przymierze swe, które uczynił z Abrahamem, Izaakiem i Jakubem.²⁵ Wejzrał tedy Bóg na Izraelity i miał je na pieczy.