Read the Bible

¹ Onegoż tedy dnia dał Aswerus król Ester królowej dom Amana, nieprzyjaciela żydowskiego, a Mardocheusz przyszedł przed króla, abowiem mu była oznajmiła Ester, iż jej był powinowatym.² Tedy król pierścień, który był wziął od Amana, oddał Mardocheuszowi, a Ester postanowiła go nad domem Amanowem.

³ Nadto Ester mówiła ku królowi upadszy u nóg jego, a z płaczem go prosząc, aby odmienił on zły postępek Amana Agagejczyka i on wymysł jego, który nakazał przeciw Żydom.⁴ Tedy król ściągnął sceptrum złote do Ester, a ona wstawszy stanęła przed królem.⁵ Zatymże orzekła: Jesliż-ci się podoba królu, a jeslim nalazła łaskę przed oblicznością twą, a zdać się ta rzecz słuszna i jesliż się we mnie kochasz, niechajże napiszą, aby były odwołane ony listy, które wymyślił Aman, syn Amadaty, Agagejczyk, które był rozpisał, aby wytracono Żydy, którzy są po wszech ziemiach królewskich.⁶ Abowiem jakoż będę mogła patrzyć na uciśnienie, które ogarnie lud mój? Abo jako będę mogła widzieć zginienie narodu mego?⁷ Rzekł tedy król Aswerus ku królowej Ester i ku Mardocheuszowi Żydowi: Otom dał Ester dom Amanów, którego obieszono, przeto, iż się śmiał targnąć na Żydy.⁸ A tak wy napiście listy do Żydów, jako się wam nalepiej podoba, królewskiem imieniem i zapieczętujcie je sygnetem królewskim. Abowiem tego, co napiszą imieniem królewskiem a zapieczętują sygnetem królewskim już się na zad wrócić nie godzi.⁹ Tamże wnet onego czasu zwołano pisarzów królewskich, miesiąca trzeciego, który jest Sywan, dwudziestego i trzeciego dnia tegoż to miesiąca, a pisano wszytko, jako rozkazał Mardocheusz, do Żydów, do książąt i do hetmanów, a przełożonych nad ziemicami, które są od Judyjej aż do Etiopijej, sto dwadzieścia i siedm ziem, do każdej ziemie pismem jej, a do każdego narodu językiem jego, także do Żydów pismem i językiem ich.¹⁰ I napisał imieniem króla Aswerusa i zapieczętował sygnetem królewskim, a posłał w skok listy przez posły, którzy jechali na koniech rychłych i na młodych mulech.¹¹ Oznajmując, iż król dał wolność Żydom, którzy byli we wszytkich mieściech, aby się zgromadzili, a zastawiali o swe zdrowie, a iżby potracili, pomordowali i wygubili wszytkę moc ludu onego i ziemie, gdzie im gwałt czynić chciano, dziateczkam ich i niewiastam ich, a iżby sobie pobrali łupy ich.¹² A to, aby było jednego dnia po wszytkich ziemiach króla Aswerusa, to jest dnia trzynastego miesiąca dwunastego, który jest Adar.¹³ A zamykało się to w onych liściech, aby był obwołan dekret po wszytkich ziemiach, a oznajmion wszytkim narodom, aby byli Żydowie gotowi mścić się nad nieprzyjacioły swemi.¹⁴ A tak oni posłowie skokiem jechali na prędkich konioch, na mulech z rozkazania królewskiego. A on dekret przybito w Susan, mieście głównem królewskim.

¹⁵ Potym Mardocheusz wyszedł od króla ubrany w odzienie królewskie w hiacyntowe i białe w wielkiej koronie złotej i w płaszczu z cienkiego lnu i szarłatu. A miasto Susan weseliło się i radowało.¹⁶ Wszczęła się tedy Żydom światłość, wesele, radość i uczciwość.¹⁷ Także po wszech ziemiach i w każdem mieście, a na wszelkim miejscu, gdzie jedno przyszło królewskie rozkazanie, weselili się i radowali Żydowie, sprawując biesiady i mając dni wesołe, a wiele ludzi z narodów onej ziemie czynili się Żydami, abowiem strach od Żydów przypadł był na nie.