Read the Bible

¹ Potymem się ja obrócił i ujźrałem wszytki uciśnienia, które są pod słońcem, a oto widziałem łzy uciśnionych, którym nie było pocieszyciela i mieli moc nad nimi ci, którzy je uciskali, a nie był nikt, co by je pocieszył.² A przetożem więcej chwalił umarłe, którzy już zeszli, a niżli żywe, którzy jeszcze aż dotąd żywą.³ I owszem szczęśliwszy jest miedzy tymi obiema, który jeszcze nigdy nie był, abowiem nie widział żadnej złej sprawy, która się dzieje pod słońcem.

⁴ Widziałem k temu wszytkę pracą i wszelką biegłość spraw, iż w nich jest jeden drugiemu zazdrościwym, a toć jest też próżność i utrapienie umysłu.⁵ Szalony stula ręce swoje i pożera ciało swoje.⁶ Lepsza jest jedna garść z pokojem, niżli obie garści z pracą i z utrapioną myślą.

⁷ Potymem się obrócił i ujzrałem próżność drugą pod słońcem.⁸ Jest człowiek sam, po którym nie zostawa drugi, ten też nie ma syna ani brata, a wżdy nie ma żadnego końca w pracej swojej; oczy też jego nie mogą być nasycone bogactwem. Ani myśli: Komuż wżdy ja robię? A nie używam nic dobrego? A przetoż i to jest próżność a nędzne staranie.⁹ Lepiej jest dwiema być niż jednemu, abowiem lepszą mają zapłatę z pracej swojej.¹⁰ Bo jesliż jeden upadnie, tedy go podniesie towarzysz jego, a przetoż bieda onemu jednemu, który gdy upadnie, nie będzie miał drugiego, co by go podniósł.¹¹ Jesliże też dwa społu spać będą, tedy im będzie cieplej, ale jeden jakoż się zagrzać może?¹² Jesli mu się też kto zmocni, tedy dwa staną przeciwko niemu; owszem, sznur we troje spleciony nie rychło bywa stargany.

¹³ Lepszy jest młodzieniec ubogi a mądry, niżli król stary a szalony, który już więcej nie umie przyjmować upominania.¹⁴ Abowiem drugi wyszedszy z więzienia zostawa królem, a drugi, choć się narodził doma królem, zostawa ubogim.¹⁵ Widziałem wszytki ludzi pod słońcem chodzące z potomkiem, który miał nastać po nim.¹⁶ Niezliczony też lud jest wszytkich onych, którzy przed nimi byli; potomstwo też nie rozraduje się w nim, a tak i to jest próżność i utrapienie myśli.