Read the Bible

¹ Czasu tegoż mówił Pan do mnie: Wyciesz sobie dwie tablicy kamienne, takie jako i pirwsze, a potym sprawiwszy z drzewa skrzynię wnidź do mnie na górę.² Tedy napiszę na tablicach onych ty słowa, które na pirwszych tablicach były, coś je ty potłukł, a włożysz je do skrzynie.³ Sprawiłem tedy skrzynię z drzewa sytym i wyciosałem dwie kamienne tablicy podobne pirwszym, a wszedłem po tym na górę, mając w ręku swych ony dwie tablice.⁴ I napisał na onych tablicach wedle tegoż, jako i pierwej pisał, dziesięć słów, które Pan mówił do was na górze z pośrzodku ognia w dzień zgromadzenia onego, a potym mi je Pan oddał.⁵ Ja tedy odszedszy stamtąd zstąpiłem z góry i tablice, którem sprawił włożyłem w skrzynię i tam były, jako mi to Pan rozkazał.⁶ Tedy synowie Izraelscy ruszyli się do Berot synów Jakanowych ku Mosera, gdzie umarł Aaron i pogrzebion jest, a Eleazar, syn jego, wziął na się urząd kapłański na miesce jego.⁷ Stamtąd się ruszyli do Gadgad, a stamtąd do Jotbata, która ziemia ma dosyć rzekł w sobie.⁸ Tegoż czasu Pan odłączył pokolenie Lewitów, ku noszeniu skrzynie przymierza Pańskiego, a iżby stawali przed nim i służyli jemu, a błogosławili w imię jego, aż do dnia dzisiejszego.⁹ A także Lewi nie miał działu, ani dziedzictwa miedzy swą bracią, abowiem Pan jest dziedzictwem jego, tak jako to im powiedział Pan Bóg twój.¹⁰ A jam trwał na górze tak długo, jako i przed tym czterdzieści dni i czterdzieści nocy i wysłuchał mnie też Pan tegoż czasu, a nie chciał was wytracić.¹¹ Ale tak rzekł ku mnie: Teraz już idź wprzód przed ludem tym i niech idą a posiędą ziemię, którą ja zaprzysiągł ojcom ich, iż im ją podać mam.

¹² Terazże tedy Izrael, cóż chce Pan twój mieć po tobie? Jedno abyś się bał Pana, Boga twego, a chodził we wszytkich drogach jego, abyś go miłował i służył mu sercem uprzejmem i ze wszytkiej dusze twojej jako Panu, Bogu swemu.¹³ Strzegąc rozkazania Pańskiego i ustaw jego, które ja dziś rozkazałem tobie ku twemu lepszemu.¹⁴ Oto niebiosa są Pana, Boga twego, i wszytki wysokości niebieskie, społu z ziemią i cokolwiek jest w nich.¹⁵ A wszakoż umiłował Pan przodki wasze i was, potomstwo ich, sobie obrał miedzy wszytkimi inemi narody, tak jako się to dziś okazuje.¹⁶ Obrzezujcież tedy nieobrzeskę serca swego, a karku swego nie zatwardzajcie.¹⁷ Abowiem Pan, Bóg wasz, jest Bogiem nad ine bogi i Panem nad pany; Bóg wielki, możny straszliwy, który nie ma braku w osobach, ani żadnych darów bierze.¹⁸ A czyni sprawiedliwość sierotkam i wdowam, a miłuje gościa, aby go opatrzył żywnością i odzieniem.¹⁹ Miłujcież tedy i wy gościa, gdyżeście i sami gośćmi byli w egiptskiej ziemi.²⁰ Bójże się Pana, Boga twego, a służ jemu, przystańże cale k niemu, a przysięgaj przez imię jego.²¹ Onci jest twoją chwałą i Bogiem twoim, który dla ciebie ony wielkie a straszliwe rzeczy czynił, na coś patrzał oczyma swemi.²² Przodkowie twoi weszli do Egiptu z siedmiądziesiąt osób, ale Pan Bóg rozmnożył ciebie tak jako gwiazdy niebieskie.