Read the Bible

¹ Był też w Cezarei niektóry imieniem Korneliusz, setnik z roty, którą zwano włoska.² Człowiek pobożny i bojący się Boga, ze wszytkim domem swym, dawając jałmużny wielkie ludziam.³ Który gdy się modlił Bogu po wszytek czas, widział jawnie w widzeniu, jakoby o dziewiątej godzinie na dzień, anioła Bożego wchodzącego do siebie i mówiącego jemu: Korneli!⁴ A on nań pilnie patrząc oczyma swoimi, lęknąwszy się rzekł: Ktoś jest mój Panie? Tedy mu on rzekł: Modlitwy twe i jałmużny twoje wstąpiły ku pamiątce przed Bogiem.⁵ A przetoż teraz posli kogo do Joppen, a wzów Szymona, którego nazywają Piotrem.⁶ Tenci mieszka u niektórego Szymona garbarza, co ma dom nad morzem, a tenci tobie powie, coć będzie czynić potrzeba.⁷ I jako skoro odszedł anioł, który mówił z Korneliuszem, wezwał dwu z służebników swoich i żołnierza bogobojnego z tych, którzy przy nim ustawicznie byli.⁸ A opowiedziawszy im wszytki rzeczy, posłał je do Joppen.

⁹ A tak nazajutrz, gdy byli w drodze i już niedaleko miasta, wszedł Piotr wzgórę na dom, aby się modlił około szóstej godziny.¹⁰ I przydało się, że na ten czas był łacznym, a chciał jeść i gdy mu oni gotowali, przyszło nań odeście od pamięci.¹¹ Tedy ujzrał niebo otworzone, a zstępujące k niemu naczynie niejakie, jakoby prześcieradło wielkie, za cztery końce uwiązane, które spuszczono aż ku ziemi.¹² Na którym były wszytki o czterech nóg zwierzęta i bestie i gadziny i ptastwa powietrzne.¹³ Stał się tedy głos do niego: Wstań Pietrze! Rzeż, a jedz.¹⁴ Ale Piotr rzekł: Nie będę, Panie! Abowiemem nigdy nie jadł nic pospolitego abo nieczystego.¹⁵ Tedy powtóre stał się głos k niemu: Co Bóg oczyścił, tedy ty nie miej sobie za nieczyste.¹⁶ A toć się po trzy kroć stało i zasię naczynie ono wzięto jest w niebo.¹⁷ I gdy Piotr sam w sobie wątpił, coby to za widzenie było, które widział, oto mężowie, którzy od Korneliusza posłani byli, pytali się o domu Szymonowym i przyszli do przysionka.¹⁸ A wyzwawszy niektórego, pytali jesliby tam Szymon, którego nazywają Piotr gospodą mieszkał.

¹⁹ I gdy tak myslił Piotr o widzeniu onym rzekł mu Duch: Oto cię szukają trzej mężowie.²⁰ A przetoż wstawszy, idź z nimi nic nie mieszkając, bom ja posłał ciebie.²¹ Tedy Piotr szedszy do onych mężów, którzy od Korneliusza posłani byli do niego rzekł im: Otomci ja jest, którego szukacie. Cóż tego za przyczyna, iżeście tu przyszli?²² A oni mu powiedzieli: Korneliusz setnik, człowiek sprawiedliwy i bojący się Boga i mając dobre świadectwo o sobie od ludu żydowskiego, wziął Boskie napominanie od anioła świętego, aby cię wezwał w dom swój, a usłyszał niektóre słowa od ciebie.²³ A tak wezwawszy ich w dom, przyjął je do gospody, a nazajutrz Piotr szedł z nimi i niektórzy bracia z Joppeńczyków szli przy nim.²⁴ Tedy nazajutrz weszli do Cezarei, a Korneliusz czekał ich, wezwawszy krewnych swych i powinnych przyjaciół.²⁵ A gdy już wchadzał Piotr, zabieżawszy Korneliusz, przypadł do nóg jego, kłaniając się jemu.²⁶ Ale go Piotr podniósł mówiąc: Wstań! Bomci też ja jest człowiek.²⁷ I rozmawiając z nim, wszedł, a nalazł wiele tych, co się byli zeszli.²⁸ Zatym rzekł do nich: Wy wiecie, że się nie godzi żadnemu Żydowi przyłączać się a przychodzić do cudzoziemca. Ale mnie Bóg ukazał, żebych żadnego człowieka nie nazywał plugawym i nieczystym.²⁹ A przetożem też oprócz wymówki przyszedł wezwany i pytam się, dla czegoście mię wezwali?³⁰ Rzekł tedy Korneliusz: Tak czwarty dzień aż do tej godziny pościłem, a o dziewiątej godzinie modliłem się w domu moim, a oto mąż niektóry stanął przede mną w odzieniu jasnym.³¹ I powiedział mi: Korneli! Wysłuchanać jest modlitwa twoja i jałmużny twoje były na dobrej pamięci przed Bogiem.³² A przetoż posli do Joppen, a wzwów Szymona, którego nazywają Piotr. Tenci mieszka w domu Szymona, garbarza, nad morzem, któryć gdy przyjdzie, rozmówi się z tobą.³³ A takem tegoż czasu posłał do ciebie, a tyś dobrze uczynił, żeś przyszedł. A teraz już jestechmy wszyscy przed Bogiem, abyśmy słuchali wszytkiego tego, co tobie jest rozkazano od Boga.

³⁴ Tedy Piotr otworzywszy usta rzekł: Prawdziwie uznawam, żeć Bóg nie brakuje osobami.³⁵ Ale w każdym narodzie, ktokolwiek się go boi a czyni sprawiedliwość, jest u niego wziętym.³⁶ To co oznajmił synom izraelskim, opowiedając pokój przez Jezusa Krystusa, który jest Panem wszytkich.³⁷ Wy wiecie, co się stało po wszytkim Żydostwie, począwszy od Galilejej, po krzcie, który Jan opowiedał.³⁸ Iż Jezusa Nazareńskiego pomazał Bóg Duchem świętym i mocą, który chodził, czyniąc wiele dobrego i uzdrawiając wszytki uciśnione od diabła; abowiem z nim był Bóg.³⁹ A tego wszytkiego i co w krainach żydowskich i w Jeruzalem czynił, mychmy też są świadkowie, którego podniesiono, zawiesiwszy na drzewie.⁴⁰ Tegoć Bóg wzbudził dnia trzeciego i sprawił to, żeby był objawionym.⁴¹ Nie wszytkiemu ludowi, ale nam świadkom, które sobie pierwej naznaczył, którzychmy z nim społu jedli i pili, gdy powstał od umarłych.⁴² I rozkazał nam, abychmy opowiedali ludowi, a oświadczali, iżci to on jest, którego Bóg naznaczył sędzią żywych i umarłych.⁴³ Zatymci też i wszyscy prorocy świadectwo przynaszają, iż każdy weźmie grzechów odpuszczenie przez imię jego, któżkolwiek weń uwierzy.

⁴⁴ Ty słowa gdy jeszcze Piotr mówił, przypadł Duch święty na wszytki, którzy tych słów słuchali.⁴⁵ A tak wierni, co byli z obrzezania, a przyszli z Piotrem, polękali się widząc, że i na pogany dar Ducha świętego był wylan.⁴⁶ Abowiem słyszeli je, gdy mówili inemi języki i wielbili Boga. Zatymże Piotr odpowiedział:⁴⁷ Izali kto może bronić wody, żeby ci nie byli pokrzczeni, którzy wzięli Ducha świętego jako i my?⁴⁸ Kazał je tedy krzcić w imię Pańskie i prosili go, aby u nich został na kilka dni.