Read the Bible

¹ Namilejszy! Już ten wtóry list do was piszę, w którym szczyrą mysl waszę przez napominanie wzbudzam.² Abyście pamiętali słowa przepowiedziane od świętych proroków i naukę naszę, którzy jesteśmy apostołowie Pana i zbawiciela.

³ To naprzód wiedząc, iż ostatnich dni przyjdą szyderze, którzy chodzić będą w swoich własnych rozkoszach.⁴ A mówiąc: Gdzież jest obietnica przyścia jego? Abowiem od tego czasu jako ojcowie zasnęli, wszytki rzeczy tak trwają od początku stworzenia.⁵ Bo dobrowolnie tego nie wiedzą, iż nieba już z dawna stały się przez słowo Boże i ziemia z wody i w wodzie postawiona.⁶ Przeto świat, który był na ten czas zatopiony wodą zginął.⁷ A niebiosa i ziemia, które teraz są tymże słowem schowane ku ogniowi na dzień potępienia i zginienia niepobożnych ludzi bywają zachowane.

⁸ Przy tym, namilejszy! Niech wam to nie będzie tajno, iż jeden dzień u Pana jest jako tysiąc lat, a tysiąc lat, jako jeden dzień.

⁹ Nie omieszkawa Pan, który obiecał (jako niektórzy to mają za omieszkanie), ale cierpliwy jest przeciwko nam, nie chcąc, aby którzy zginęli, ale żeby wszyscy ku uznaniu przyszli.¹⁰ A on dzień Pański przyjdzie w nocy jako złodziej, gdy nieba z szumem przeminą i żywioły się zapaliwszy rozstąpią, a ziemia i sprawy, które na niej są, zgorają.

¹¹ Gdy tedy wszytkie rzeczy rozstąpią się, jakiemi być macie w świętym obcowaniu i w pobożnych sprawach?¹² Oczekiwając i spiesząc się na przyjście dnia Bożego, w którym nieba gorając rozstapią się i żywioły zapalone rozpuszczą się?¹³ Ale nowych niebios i nowej ziemie wedle obietnice oczekawamy, w których sprawiedliwość mieszka.¹⁴ Przeto namilejszy! Tych rzeczy oczekiwając, starajcie się, abyście bez zmazy i bez naganienia od niego z pokojem byli znalezieni.¹⁵ A cierpliwość Pana naszego rozumiejcie być zbawienie, jako i miły brat nasz Paweł wedle danej jemu mądrości pisał wam.¹⁶ Jako ten, który niemal we wszytkich liściech mówi o tych rzeczach, miedzy którymi są niektóre trudne ku wyrozumieniu, które nieumiejętni i niestateczni wykręcają jako ine pisma, ku zatraceniu samych siebie.¹⁷ Wy tedy, namilejszy! Którzy ty rzeczy przed tym wiecie, strzeżcie się, abyście będąc uwiedzieni haniebnem błędem ich, nie wypadli z własnej stałości.¹⁸ Ale rośćcie w łasce i w uznaniu Pana naszego i zbawiciela, Jezu Krysta, któremu niech będzie chwała i teraz i na wieczne czasy. Amen.