Read the Bible

¹ Tedy Atalia, matka Ochozjaszowa, widząc iż umarł syn jej, oborzywszy się, wytraciła wszytko potomstwo królewskie.² Ale Josaba, córka króla Joram, siostra Ochozjaszowa, przekryła Joasa, syna jego, ukradszy go spośrzodku synów królewskich, które mordowano i z mamką jego z łożnice i skryła go przed Atalią, iż nie jest zabit.³ I był przy niej w domu Pańskim kryjąc się przez sześć lat, a Atalia królowała w onej ziemi.

⁴ Potym roku siódmego Jojada obesłał rotmistrze, hetmany i służebne, aby się zeszli do domu Pańskiego, z którymi uczynił przymierze, a rozkazał im przysięgać w domu Pańskim ukazawszy im syna królewskiego.⁵ Potym im rozkazał, aby tak uczynili: Rozdzieliwszy się na trzy części, jedna część z was, którzy przyjdziecie na sabat, niech strzeże domu królewskiego.⁶ A druga część z was zostanie w branie Sur. Trzecia część zasię będzie w branie za służebnymi, a będzie strzec domu Messa.⁷ Przytym dwie części waszych wyszedszy wszyscy od sabatu, będziecie strzec domu Pańskiego około króla.⁸ I staniecie wszędy około króla, trzymając każdy broń w ręku swych. A ktokolwiek przyjdzie do waszego rzędu, niech będzie zabit, a wy bądźcie przy królu, gdzie się jedno ruszy.⁹ A także rotmistrze uczynili dosyć rozkazaniu Jojady kapłana i wziął każdy z sobą służebniki swoje, ony którzy szli na sabat i którzy wychodzili od sabatu. A także przyszli do Jojady kapłana.¹⁰ Tedy kapłan rozdał rotmistrzom oszczepy i tarcze, które był Dawid król zostawił w domu Pańskim.¹¹ I stanęli służebni trzymając broni w ręku swych, tak po prawej jako i po lewej stronie domu, tak przy ołtarzu, jako i przy domu wszędy około króla.¹² Potym wywiódł syna królewskiego włożywszy nań koronę i ubiór królewski i uczynili go królem, a pomazawszy go, klaskali rękami mówiąc: Niech król żywie.

¹³ A gdy Atalia usłyszała tęten ludu bierzącego, tedy szła ku nim do domu Pańskiego.¹⁴ I ujzrała, a ono król stał podle słupa według zwyczaju, a książęta z trąbami około niego i wszytek lud onej ziemie był wesół, a trąbili w trąby. A tak Atalia rozdarła odzienie swoje wołając: Sprzysiężenie, sprzysiężenie!¹⁵ A przetoż Jojada kapłan rozkazał rotmistrzom i hetmanom, aby ją wywiedli precz z kościoła, a kto by wyszedł za nią, aby był zabit, abowiem mówił kapłan: Niechaj nie umiera w domu Pańskim.¹⁶ A także ją pojmawszy wiedli drogą, kędy wodzono konie do pałacu królewskiego i tamże ją zabili.

¹⁷ Tamże Jojada uczynił przymierze miedzy Panem i miedzy królem i ludem, aby byli ludem Pańskim, potym też miedzy królem i ludem.¹⁸ I szedł wszytek lud onej ziemie do domu Baalowego, a rozborzyli ji z ołtarzmi jego i obrazy jego połamali do gruntu. Nadto Mattana, Baalowego kapłana, zabili przed ołtarzmi. A także kapłan osadził strażą kościół Pański.¹⁹ Potym zebrawszy rotmistrze, hetmany i służebne i wszytek lud onej ziemie, prowadzili króla z domu Pańskiego i przyszli drogą aż ku branie służebnych do domu królewskiego, tamże go posadzili na stolicy królów.²⁰ I weselił się wszytek lud onej ziemie, a uspokoiło się miasto, gdy Atalią zabito podle domu królewskiego.²¹ A było Joasowi na ten czas siedm lat, gdy począł królować.