Read the Bible

¹ Przytym bracia! Oznajmujemy wam łaskę Bożą, daną kościołom Macedonijej.² Iż w wielkim doświadczeniu utrapienia obfitowało wesele ich a ubóstwo, którym byli prawie do gruntu wyniszczeni opłynęło ku wielkiej szczodrobliwości ich.³ Abowiem świadkiem jestem, iż oni wedle możności i też nad możność dobrotliwemi byli.⁴ Z wiela próźb żądając nas, abyśmy przyjęli łaskę i społeczność posługi, która świętym bywa czyniona.⁵ A nie tak, jakośmy się spodziewali; ale sami siebie oddali naprzód Panu, potym i nam przez wolą Bożą.⁶ Ku temu, abyśmy napominali Tytusa, iżby jako przed tym począł, tak też dokonał u was tejże łaski.

⁷ A tak jako we wszytkim obfitujecie wiarą i mową i umiejętnością i wszelaką pilnością i swą miłością przeciwko nam, tak też abyście w tej łasce obfitowali.⁸ Nie rozkazującci mówię, ale przez staranie inych, szczyrość miłości waszej oświadczając.⁹ Abowiem wiecie dobrotliwość Pana naszego, Jezu Krysta, iż się dla nas ubogim stał, będąc bogaty, abyście ubogaceni byli ubóstwem jego.¹⁰ A w tej rzeczy zdanie moje opowiedam; abowiem to wam pożyteczno, którzy nie tylko czynić, ale i chcieć przedtymeście poczęli, roku przeszłego.¹¹ A teraz to, coście czynić poczęli, dokonywajcie, aby jako było ochotne ono chcenie, tak też aby było toż dokończenie z tego, co macie.¹² Abowiem jesli przed tym był ochotny umysł, tenże jest przyjemny wedle tego, co kto ma, a nie wedle tego, co nie ma.¹³ Bo nie, aby inszy mieli ulżenie, a wy utrapienie, ale zarówno na ten czas wasza obfitość nagradza ich niedostatek;¹⁴ Aby też i ich obfitość wasz niedostatek nagradzała, żeby było porównanie.¹⁵ Jako jest napisano: Który wiele nazbierał, nie więcej miał, a kto mało, nie mniej miał.

¹⁶ A dziękuję Bogu, który włożył to staranie o was w serce Tytusowe,¹⁷ Iż ono napominanie za wdzięczne przyjął, że też więtszą pilność okazując, dobrowolnie do was przyszedł.¹⁸ Posłaliśmy też wespół z nim brata onego, którego chwała jest w ewanjelijej po wszytkich kościelech.¹⁹ (A nie tylko to, ale też obran jest od kościołów za towarzysza drogi naszej, z tą dobrotliwością, która bywa szafowana od nas ku chwale samego Pana i ochotnemu sercu waszemu).²⁰ Wystrzegając się tego, aby was kto nie ganił, w tej szczodrości, która bywa szafowana od nas.²¹ Którzy poczciwych rzeczy pilnujemny, nie tylko przed Bogiem, ale też przed ludźmi.²² Posłaliśmy też z nimi brata naszego, któregośmy często doświadczyli w wielu rzeczach być pilnym, a teraz daleko pilniejszym dla wielkiego ufania, które mam o was.²³ A jesli idzie o Tytusa, jest ci moim towarzyszem i u was pomocnikiem; a jesliż o bracią naszę, sąć posłowie kościołowi i chwałą Krystosową.²⁴ A tak doświadczenie miłości waszej i przechwalania naszego o was, pokażcie nad nimi przed oblicznością kościołów.