Read the Bible

¹ Zaiste wiemy, iż jesli przybytek tego ziemskiego domu naszego będzie skażon, zbudowanie mamy od Boga, to jest mieszkanie nie urobione ręką, wiekuiste na niebie.² Abowiem dla tego wzdychamy, żądając być przyobleczeni przybytkiem naszym, który jest z nieba.³ Jesliże będziemy nalezieni przyobleczeni, a nie nagiemi.⁴ Bo my, którzy jesteśmy w tym przybytku, wzdychamy będąc obciążonemi, w którym nie żądamy być zwleczeni, ale przyobleczeni, aby pożarta była śmiertelność od żywota.⁵ Przy tym ten, który nas stworzył ku temu, jestci Bóg, który też nam dał zadatek Ducha.⁶ Dufając tedy zawsze i wiedząc, że jesteśmy przychodniami w ciele, jesteśmy od Pana daleko.⁷ Abowiem przez wiarę chodzimy, a nie przez widzenie.⁸ Dufamy też i wolimy precz wynidź z ciała, a idź do Pana mieszkać.⁹ A przeto też uprzejmie żądamy i mieszkając i precz idąc, byśmy byli jemu wdzięcznymi.¹⁰ Abowiem mamy stanąć jawnie wszyscy przed stolicą Krystusową, aby każdy odniósł, coby na ciele wziął słusznie, wedle tego, co uczynił, abo dobrego, abo złego.¹¹ Wiedząc tedy on strach Pański, ludzie ku wierze przywodzimy, a jestechmy u Boga jawnemi i nadziewam się, iż też w sumnieniach waszych jesteśmy jawnemi.

¹² A iście nie powtóre sami siebie zalecamy wam, ale wam dajemy przyczynę, abyście się chlubili z nas, żebyście mieli co rzec przeciwko tym, którzy z oblicza chwały szukają, a nie z serca.¹³ Bo choć szalejemy, Bogu szalejemy, choć jesteśmy rozumu zupełnego, wam jesteśmy.¹⁴ Gdyż ona miłość Krystusowa przyciska nas i gdy żechmy też to postanowili, iż jesli jeden za wszytki umarł, tedy wszyscy byli umarłymi.¹⁵ A za wszytki umarł, aby ci, którzy żywą napotym sobie nie żyli, ale temu, który za nie umarł i powstał.

¹⁶ Przeto napotym żadnego nie znamy wedle ciała, choć też uznaliśmy Krystusa wedle ciała, wszakże teraz więcej nie znamy.¹⁷ A tak jesli kto jest w Krystusie, nowemci stworzeniem jest; stare rzeczy przeminęły, oto się wszytki nowe stały.¹⁸ A wszytki rzeczy są z Boga, który nas sobie pojednał przez Jezusa Krystusa i dał nam posługowanie zjednania.¹⁹ Abowiem Bóg był w Krystusie, świat sobie jednając, nie przyczytając im grzechów ich i położył w nas mowę tę zjednania.²⁰ A tak w imię Krystusowe jesteśmy posły, jakoby Bóg was prosił przez nas, prosimy tedy dla Krystusa, abyście się pojednali z Bogiem.²¹ Abowiem to uczynił iż ten, który nie uznał grzechu, stał się grzechem za nas, abyśmy się stali sprawiedliwością Bożą w nim.