Read the Bible

¹ A gdy się już zstarzał Samuel, postanowił syny swe sędźmi nad Izraelem.² A było imię synów jego: pierworodnemu Joel, a drugiemu Abia, którzy byli sędźmi w Beerseba.³ Ale synowie jego nie chodzili drogami jego, owszem się udali za łakomstwem i brali dary a wywracali sądy.

⁴ A przetoż zebrali się wszytcy starszy z Izraela i przyszli ku Samuelowi do Rama.⁵ I rzekli k niemu: Otoś się starzał, a synowie twoi nie chodzą drogami twojemi. A przetoż teraz postanów nad nami króla, aby nas sądził, jako to mają ine wszytki narody.⁶ Ty słowa nie podobały się Samuelowi iż mówili: Daj nam króla, aby nas sądził i modlił się Samuel Panu.⁷ Tamże Pan rzekł do Samuela: Słuchaj ludu tego we wszytkiem, coć powiedzą, abowiem nie tobąć wzgardzili, ale mną iżbych nie królował nad nimi.⁸ A wedle onych wszytkich spraw, które czynili od onego czasu jakom je wywiódł z Egiptu aż do dnia tego, iż mię opuszczali a służyli bogom cudzym, takżeć też i tobie czynią.⁹ A przetoż teraz słuchaj ich, a wszakoż oświadcz się przeciwko nim i oznajmi im prawo króla, który ma panować nad nimi.¹⁰ A tak Samuel odniósł ony wszytki słowa do ludu, który go prosił o króla.¹¹ A mówił k niem: Toć będzie prawo króla, który nad wami panować ma. Syny wasze brać będzie, a poczyni je woźnicami swemi i jezdnemi, a będą biegać przed wozmi jego.¹² Postanowi też sobie z nich hetmany nad tysiącem i nad piąciądziesiąt, k temu oracze i żeńce żniwa swego. A ty którzy by robili rysztunki wojenne i przyprawy do wozów jego.¹³ Pobierze też córki wasze, aby mu sprawowały rzeczy wonne, a iżby były kucharkami i piekarkami.¹⁴ Będzie też brał pola i winnice wasze i sady przenawyborniejsze oliwne, a rozda je sługam swoim.¹⁵ Przytym z nasienia waszego i z winnic waszych będzie brał dziesięciny i rozda je komornikom i służebnikom swoim.¹⁶ Pobierze też sługi i służebnice wasze i przebrane młodzieńce wasze, będzie brał i osły wasze, aby imi robił.¹⁷ Będzie brał dziesięcinę z bydł waszych i będziecie tak sługami jego.¹⁸ I będziecie krzyczeć dnia onego przed królem waszym, którego obierzecie sobie, a nie wysłucha was Pan na ten czas.¹⁹ Ale lud nie chciał słuchać słów Samuelowych, owszem mówili: Z tegoć nic. Niechajże będzie król nad nami.²⁰ I będziem też my równi inszem narodom. Król nasz będzie nas sądził i pójdzie przed nami, a będzie odprawował wojny nasze.²¹ Wysłuchawszy tedy Samuel wszytkich słów ludu, opowiedział je przed Panem.²² I rzekł Pan ku Samuelowi: Słuchaj ich, a postanów króla nad nimi. A także rzekł Samuel do mężów izraelskich: Idźcie każdy do miasta swego.