Read the Bible

¹ Wyszedszy tedy stamtąd Dawid, skrył się w jaskini Odollam. Co gdy usłyszeli bracia jego i wszytek dom ojca jego, przyszli tam ku niemu.² I zebrali się do niego każdy, który jedno miał ucisk na się i każdy, który był dłużen i którego jedno co dolegało. I był książęciem ich, tak iż ich było przy nim około czterechset mężów.³ Stamtąd potym Dawid szedł do Masfa moabskiego, a mówił ku królowi moabskiemu: Proszę niechaj ociec mój i matka moja przyprowadzą się, aby mieszkali z wami, aż się dowiem, co będzie Bóg ze mną czynił.⁴ A tak przywiódł je przed króla moabskiego i mieszkali z niem po wszytek czas, póki Dawid był na onej twirdzy.⁵ Rzekł potym prorok Gad ku Dawidowi: Nie mieszkaj więcej na tej twirdzy, ale idź do ziemie Juda. A tak Dawid wyszedszy stamtąd, przeprowadził się do lasa Haret.

⁶ To gdy usłyszał Saul, iż się pojawił Dawid z ludem, który z niem był. Bo Saul mieszkał w Gabaa pod drzewem w Rama, mając szefelin w ręku swych, a wszyscy słudzy jego stali przed niem.⁷ Rzekł tedy Saul ku sługam swym, którzy stali około niego: Proszę słuchajcie synowie Jemini: Izaż wam wszytkim da syn Izaj rolę i winnicę, a poczyni was wszytki rotmistrzami i setniki?⁸ Przeczżeście się wy wszyscy sprzysięgli przeciwko mnie, a żadnego niemasz, co by mię w tym przestrzegł. Gdyż i syn mój zbuntował się z synem Izajego, a niemasz żadnego z was, co by się mnie w tym użalił, a który by mi to oznajmił, iż syn mój pobudził przeciwko mnie sługę mego, aby czyhał na mię, jako się to dziś okazuje.⁹ Tedy Doeg Edomczyk, który był przełożon nad służebniki Saulowymi odpowiedział mu temi słowy: Widziałem syna Izajego, gdy przyszedł do Noby ku Achimelechowi, synowi Achitobowemu.¹⁰ Który się radził Pana w rzeczach jego i dał mu żywności, k temu i miecz Goliata Filistyńczyka.¹¹ A tak posłał król, aby przyzwano Achimelecha kapłana, syna Achitobowego i wszytkich kapłanów z domu ojca jego, którzy byli w Nobie i zeszli się wszyscy do króla.¹² Ku któremu rzekł Saul: Słuchaj teraz synu Achitobów; a on rzekł: Otom ja mój panie.¹³ Rzekł tedy k niemu Saul: Przeczeście się przeciwko mnie sprzysięgli, ty i syn Izajego, gdyś mu dał chleb i miecz a radziłeś się oń Boga, aby powstał przeciw mnie a czyhał na mię, jako się to dziś okazuje.¹⁴ I odpowiedział Achimelech królowi: I któż jest tak wierny miedzy służebniki twemi jako Dawid? Który jest i zięciem królewskim i posłusznem jest każdemu rozkazaniu twemu i jest zacnym w domu twoim?¹⁵ A dopieroż bych ja począł się o nim pytać Boga? Uchowaj tego Boże. Niechajże król nie rozumie o słudze swojem, ani o wszytkim domu ojca mojego, abych ja służebnik twój, miał co wiedzieć o wszytkich rzeczach, tak małych jako i wielkich.¹⁶ I rzekł król: Umrzesz pewnie Achimelechu, ty i wszytek dom ojca twego.¹⁷ Nad to rzekł król tym, co stali około niego: Obróćcie się a oburzcie na ty kapłany Pańskie, którzy mają porozumienie z Dawidem. A iż wiedząc, że uciekał, nie oznajmili mi tego. Ale słudzy królewscy nie chceli podnieść ręki swej, aby się mieli oburzyć na kapłany Pańskie.¹⁸ Rzekł potym król ku Doegowi: Obróć się ty sam a pomorduj je. Który oburzywszy się, mordował kapłany, a zabił ich dnia onego ośmdziesiąt i pięć mężów, którzy nosili efod lniane.¹⁹ Potym i Nobe, miasto kapłańskie, tak męże jako i niewiasty, dziateczki i sące, woły, osły i owce wysiekł mieczem.

²⁰ Tylkoż jeden syn Achimelechów, syna Achitobowego, którego zwano Abiatar, uciekł do Dawida.²¹ I opowiedział to Abiatar przed Dawidem, iż Saul pomordował kapłany Pańskie.²² Tedy Dawid rzekł Abiatarowi: Wiedziałem ja to onegoż dnia, iż tam był Doeg Edomczyk, a iż to pewnie miał opowiedzieć Saulowi. A takem ja dał przyczynę, że wymordowan jest wszytek dom ojca twego.²³ Zostańże tedy przy mnie, a nie bój się, a kto będzie szukał zdrowia twego, musi szukać i zdrowia mojego. A przetoż przy mnie będziesz w dobrej straży.