Read the Bible

¹ Zatym rzekł Dawid: Tenci jest dom Pana Boga, a tenci jest ołtarz dla ofiary palonej za lud izraelski.² I rozkazał zebrać cudzoziemce, którzy byli w ziemi izraelskiej, a z nich naznaczył murarze, aby ciosali kamienie gładkie ku budowaniu kościoła.³ Nagotował też Dawid wiele żelaza na gwoździe do drzwi i do zbijania i miedzi tak wiele, iż jej wagi nie wiedziano.⁴ Ktemu też drzewa cedrowego bez liczby, którego Sydończycy wielkie mnóstwo nawieźli do Dawida.⁵ Tedy rzekł Dawid: Salomon, syn mój, jest młode dziecię, a Panu dom ma być zbudowany wielki i znamienity, którego by imię i sława po wszytkiej ziemi była, przeto teraz nagotuję mu wszytko. A tak Dawid przed śmiercią swą nagotował onych rzeczy barzo wiele.

⁶ I przyzwał Salomona, syna swego, a rozkazał mu, aby Panu, Bogu izraelskiemu dom zbudował.⁷ Nad to jeszcze mówił Dawid do Salomona, syna swego: Umyśliłem był zbudować dom imieniowi Pana, Boga mego.⁸ Ale Pan do mnie mówił tymi słowy: Rozlałeś wiele krwie, a zwiodłeś wielkie bitwy. A przeto, iżeś przede mną tak wiele krwie na ziemię rozlał, nie będziesz budował Domu imieniowi memu.⁹ Oto się tobie narodzi syn, który będzie mężem spokojnem, abowiem mu dam odpoczynienie od wszytkich nieprzyjaciół jego ze wsząd. A przetoż imię jego będzie Salomon, abowiem za czasów jego dam pokój i odpoczynienie Izraelitom.¹⁰ A on zbuduje dom imieniowi memu i będzie mi za syna, a ja mu będę za ojca i utwierdzę stolicę królestwa jego nad Izraelem aż na wieki.¹¹ Teraz tedy synu mój Pan niech przy tobie będzie, aby się tobie szczęśliwie wodziło, zbudujże dom Panu, Bogu twemu, jako o tobie mówił.¹² Przytym niech cię Pan Bóg obdarzy rozumem i dowcipem, żebyś mógł rozkazować nad Izraelem i zachowywać zakon Pana, Boga twego.¹³ Abowiem tedy będziesz szczęśliwym, gdy będziesz zachowywał i strzegł przykazania i sądów, które Pan rozkazał Izraelowi przez Mojżesza. Bądźże tedy statecznem i mężnym i nie bój się ani się lękaj.¹⁴ Oto ja z ubóstwa swego nagotowałem do domu Pańskiego sto tysięcy talentów złota i śrebra tysiąc tysięcy talentów, przytym miedzi i żelaza tak wiele, iż wagi jego nie wiedzą, na koniec drzewa i kamienia nagotowałem, a ty jeszcze do tego więcej przydasz.¹⁵ Nad to masz u siebie wiele robotników, górników, murarzów i cieśli i inych umiejętnych rzemieśników do wszelakiej roboty.¹⁶ A gdyż masz złota, srebra, miedzi i żelaza bez liczby, gotujże się do tej sprawy, a Pan z tobą niech będzie.

¹⁷ I rozkazał Dawid wszytkim książętom izraelskim, aby pomogli k temu Salomonowi, synowi jego.¹⁸ Mówiąc tak: Izali Pan, Bóg wasz, nie jest z wami i dał wam odpoczynienie zewsząd, gdyż obywatele tej ziemie podał w ręce moje i ziemia ta poddana jest Panu i ludowi jego.¹⁹ Teraz tedy skłońcie serce swe i dusze swoje, abyście Pana, Boga waszego, szukali, a chutliwie zbudujcie święty przybytek Pana Boga, żebyście tam przeprowadzili skrzynię przymierza Pańskiego i naczynia święte Boże, do domu, który będzie zbudowan imieniowi Pańskiemu.