Read the Bible

¹ Przynióższy tedy skrzynię Bożą, postawili ją w pośrodku namiotu, który jej był Dawid rozbił i czynili ofiary palone i spokojne przed Bogiem.² Potym Dawid po onych ofiarach palonych i spokojnych, błogosławił ludowi w imię Pańskie.³ I rozdzielił wszytkim Izraelitom, tak mężom, jako i niewiastom, po bochenku chleba, po sztuce mięsa i po flaszy wina.⁴ A postanowił przed skrzynią Pańską niektóre z Lewitów, aby służyli przypominając, wyznawając i chwaląc Boga izraelskiego.⁵ Przedniejszy był Azaf, a po nim Zachariasz, Jahiel, Semiramot, Jehiel, Matatiasz, Eliab, Banajasz, Obededom. A Jehiel grał na instrumenciech i na arfach, a Azaf na cymbalech.⁶ A Banajasz i Jahazjel kapłani z trąbami ustawicznie byli przed skrzynią przymierza Bożego.

⁷ Dnia tedy onego naprzód to ustawił Dawid, aby Pan był chwalon przez Azafa i bracią jego.⁸ Chwalcie Pana, wzywajcie imienia jego, a rosławiajcie miedzy narody sprawy jego.⁹ Zaśpiewajcie jemu w psalmiech, a mówcie o wszytkich jego dziwnych rzeczach.¹⁰ Chlubcież się imieniem świętem jego, a niech się serce tych rozwesela, którzy Pana szukają.¹¹ Szukajcie Pana i wielmożności jego, a zawżdy szukajcie obliczności jego.¹² Rospomnicie na dziwne sprawy jego, które uczynił i na cuda jego i na sądy ust jego.¹³ Potomkowie Izraelscy są sługami jego, a synowie Jakubowi wybranymi jego.¹⁴ On jest Pan, Bóg nasz, którego sądy po wszej ziemi są.¹⁵ Pamiętajcie wiecznie na przymierze jego i na słowo, które rozkazał do tysiącznego pokolenia.¹⁶ Którem przyrzekł Abrahamowi i na przysięgę, którą uczynił Izaakowi.¹⁷ I podał to Jakubowi za ustawę, a Izraelowi za umowę wieczną.¹⁸ Mówiąc: Podam ci ziemię chananejską na dział dziedzictwa waszego.¹⁹ Gdy byli w małej liczbie, a przez krótki czas byli przychodniami w niej.²⁰ Chodząc od narodu do narodu i od królestwa do królestwa do ludu inszego.²¹ Nie dopuścił żadnemu, aby je uciskać miał i króle dla nich karał.²² Nie dotykajcie się pomazańców moich, a prorokom moim złości nie czyńcie.²³ Zaśpiewajcie Panu obywatele wszej ziemie, powiedając na każdy dzień zbawienie jego.²⁴ Przepowiedajcie miedzy pogany chwałę jego i po wszech narodziech dziwne sprawy jego.²⁵ Abowiem wielki jest Pan i barzo chwalebny i straszliwy nad wszytki bogi.²⁶ Gdyż wszyscy bogowie pogańscy są bałwany, a Pan niebiosa sprawił.²⁷ Wyznanie chwały jest przed nim, a wielmożność i wesele na miejscu jego.²⁸ Oddawajcie Panu wy narodowie, oddawajcie Panu chwałę i możność.²⁹ Oddawajcie chwałę Panu i imieniowi jego, oddawajcie dary a przychodźcie przed obliczność jego, kłaniajcie się Panu w zacnym przybytku jego.³⁰ Drżycie przed nim wszyscy mieszkający na ziemi, gdyż on tak świat umocnił, iż się nie porusza.³¹ Niech się niebiosa uweselą, a ziemia niech się rozraduje, a niech mówią w narodziech: Pan jest królem.³² Niech morze i ze wszytkim co w nim jest szumi, a pola ze wszytkim co na nich jest, niech się rozradują.³³ Tedy się rozweselą drzewa leśne przed Panem, abowiem przyszedł, aby ziemię sądził.³⁴ Pochwalcie Pana, abowiem jest dobry, a miłosierdzie jego trwa na wieki.³⁵ A mówcie: O Boże, nasz zbawicielu! Zachowaj nas i zgromadź nas, a wyrwi nas od poganów, żebyśmy imię twoje święte wielbili i chlubili się w twojej chwale.³⁶ Niech będzie błogosławiony Pan, Bóg izraelski, od wieku i aż na wieki. A tak rzekł lud: Amen. I chwalili Pana.

³⁷ I zostawił tam Dawid przed skrzynią Pańską Asafa i bracią jego, aby służyli przed skrzynią ustawicznie każdy dzień.³⁸ K temu uczynił odźwiernemi Obededoma i bracią jego, których było sześćdziesiąt i ośm, a k temu jeszcze Obededoma, syna Jedytunowego i Hosę.³⁹ A Sadoka zostawił kapłana z bracią jego, kapłani przed przybytkiem Pańskim na miejscu wysokiem w Gabaon.⁴⁰ Aby czynili palone ofiary Panu na ołtarzu palonych ofiar zawsze rano i odwieczora, wedle tego wszytkiego, co jest napisano w zakonie Pańskim, który przykazał Izraelowi.⁴¹ A z nimi Hemana i Jedytuna i insze obrane, którzy byli mianowicie naznaczeni, aby chwalili Pana, iż miłosierdzie jego trwa na wieki.⁴² Tenże Heman i Jedytun z onymi byli, aby trąbili i grali na cymbalech, a śpiewali na wszytkich instrumenciech śpiewania Bożego. A synowie Jedytuna odźwiernemi zostali.⁴³ Potym lud wszytek odszedł, każdy do domu swego. A Dawid wrócił się, aby błogosławił domowi swemu.