Read the Bible

¹ Ecce autem Core filius Isaar filii Caath filii Levi et Dathan atque Abiram filii Eliab, Hon quoque filius Pheleth de filiis Ruben ² surrexerunt contra Moysen aliique filiorum Israel ducenti quinquaginta viri proceres synagogae vocati ad concilium, viri famosi. ³ Cumque stetissent adversum Moysen et Aaron, dixerunt: "Sufficiat vobis quia omnis congregatio sanctorum est, et in ipsis est Dominus! Cur elevamini super congregationem Domini?". ⁴ Quod cum audisset Moyses, cecidit pronus in faciem ⁵ locutusque ad Core et ad omne concilium: "Mane, inquit, notum faciet Dominus qui ad se pertineant et qui sint sancti, et sanctos applicabit sibi; et, quos elegerit, appropinquare sibi faciet. ⁶ Hoc igitur facite: tollat unusquisque turibulum suum, tu, Core, et omne concilium tuum; ⁷ et hausto cras igne, ponite desuper thymiama coram Domino; et, quemcumque elegerit, ipse erit sanctus. Sufficiat vobis, filii Levi!". ⁸ Dixitque rursum ad Core: "Audite, filii Levi. ⁹ Num parum vobis est quod separavit vos Deus Israel ab omni congregatione et iunxit sibi, ut serviretis ei in cultu habitaculi Domini et staretis coram frequentia populi et ministraretis pro ea? ¹⁰ Idcirco ad se fecit accedere te et omnes fratres tuos filios Levi, ut vobis etiam sacerdotium vindicetis, ¹¹ et omne concilium tuum stet contra Dominum? Quid est enim Aaron, ut murmuretis contra eum?".

¹² Misit ergo Moyses, ut vocaret Dathan et Abiram filios Eliab, qui responderunt: "Non venimus! ¹³ Numquid parum est tibi quod eduxisti nos de terra, quae lacte et melle manabat, ut occideres in deserto, nisi et dominatus fueris nostri? ¹⁴ Revera non induxisti nos in terram, quae fluit rivis lactis et mellis, nec dedisti nobis possessiones agrorum et vinearum! An et oculos illorum hominum vis eruere? Non venimus!". ¹⁵ Iratusque Moyses valde ait ad Dominum: "Ne respicias sacrificia eorum; tu scis quod ne asellum quidem umquam acceperim ab eis nec afflixerim quempiam eorum". ¹⁶ Dixitque ad Core: "Tu et omne concilium tuum state seorsum coram Domino, et Aaron die crastino separatim. ¹⁷ Tollite singuli turibula vestra et ponite super ea incensum offerentes Domino ducenta quinquaginta turibula; tu et Aaron teneatis unusquisque turibulum suum". ¹⁸ Quod cum fecissent, stantibus Moyse et Aaron, ¹⁹ et coacervasset Core adversum eos omne concilium ad ostium tabernaculi conventus, apparuit cunctis gloria Dornini. ²⁰ Locutusque Dominus ad Moysen et Aaron ait: ²¹ "Separamini de medio congregationis huius, ut eos repente disperdam". ²² Qui ceciderunt proni in faciem atque dixerunt: "Deus, Deus spirituum universae carnis; num, uno peccante, contra omnes ira tua desaeviet?".

²³ Et ait Dominus ad Moysen: ²⁴ "Praecipe universo populo, ut separetur ab habitaculis Core et Dathan et Abiram". ²⁵ Surrexitque Moyses et abiit ad Dathan et Abiram et, sequentibus eum senioribus Israel, ²⁶ dixit ad turbam: "Recedite ab habitaculis hominum impiorum et nolite tangere, quae ad eos pertinent, ne involvamini in peccatis eorum". ²⁷ Cumque recessissent a tentoriis eorum per circuitum, Dathan et Abiram egressi stabant in introitu papilionum suorum cum uxoribus et filiis et parvulis. ²⁸ Et ait Moyses: "In hoc scietis quod Dominus miserit me, ut facerem universa, quae cernitis, et non ex proprio ea corde protulerim: ²⁹ si consueta hominum morte interierint, et visitaverit eos plaga, qua et ceteri visitari solent, non misit me Dominus. ³⁰ Sin autem novam rem fecerit Dominus, ut aperiens terra os suum deglutiat eos et omnia, quae ad illos pertinent, descenderintque viventes in infernum, scietis quod blasphemaverint Dominum". ³¹ Confestim igitur, ut cessavit loqui, dirupta est terra sub pedibus eorum ³² et aperiens os suum devoravit illos cum domibus suis et omnibus hominibus Core et universa substantia eorum; ³³ descenderuntque vivi in infernum operti humo et perierunt de medio congregationis. ³⁴ At vero omnis Israel, qui stabat per gyrum, fugit ad clamorem pereuntium dicens: "Ne forte et nos terra deglutiat".

³⁵ Sed et ignis egressus a Domino interfecit ducentos quinquaginta viros, qui offerebant incensum. ³⁶ [17:1] Locutusque est Dominus ad Moysen dicens: ³⁷ [17:2] "Praecipe Eleazaro filio Aaron sacerdoti, ut tollat turibula, quae iacent in incendio, et ignem huc illucque dispergat, quoniam sanctificata sunt ³⁸ [17:3] in mortibus peccatorum; producatque ea in laminas et affigat altari, eo quod attulerunt ea Domino, et sanctificata sunt, ut sint pro signo filiis Israel". ³⁹ [17:4] Tulit ergo Eleazar sacerdos turibula aenea, in quibus obtulerant hi, quos incendium devoravit, et produxit ea in laminas affigens altari, ⁴⁰ [17:5] ut haberent postea filii Israel, quibus commonerentur, ne quis accedat alienigena et, qui non est de semine Aaron, ad offerendum incensum Domino, ne patiatur sicut passus est Core et omnis congregatio eius, loquente Domino ad Moysen.

⁴¹ [17:6] Murmuravit autem omnis congregatio filiorum Israel sequenti die contra Moysen et Aaron dicens: "Vos interfecistis populum Domini". ⁴² [17:7] Cumque oriretur seditio contra Moysen et Aaron, converterunt se ad tabernaculum conventus; quod operuit nubes, et apparuit gloria Domini. ⁴³ [17:8] Moyses et Aaron venerunt ante tabernaculum conventus. ⁴⁴ [17:9] Dixitque Dominus ad Moysen: ⁴⁵ [17:10] "Recedite de medio congregationis huius, nam extemplo delebo eos". Et ceciderunt in faciem suam. ⁴⁶ [17:11] Dixit Moyses ad Aaron: "Tolle turibulum et, hausto igne de altari, mitte incensum desuper pergens cito ad populum, ut expies pro eis; iam enim egressa est ira a Domino, et plaga desaevit". ⁴⁷ [17:12] Quod cum fecisset Aaron et cucurrisset ad mediam congregationem, quam iam vastabat plaga, obtulit thymiama et expiavit pro populo; ⁴⁸ [17:13] et stetit inter mortuos ac viventes, et plaga cessavit. ⁴⁹ [17:14] Fuerunt autem, qui percussi sunt, quattuordecim milia hominum et septingenti, absque his, qui perierant in seditione Core. ⁵⁰ [17:15] Reversusque est Aaron ad Moysen ad ostium tabernaculi conventus, postquam quievit interitus.