Read the Bible

¹ Et ingressus perambulabat Iericho. ² Et ecce vir nomine Zacchaeus, et hic erat princeps publicanorum et ipse dives. ³ Et quaerebat videre Iesum, quis esset, et non poterat prae turba, quia statura pusillus erat. ⁴ Et praecurrens ascendit in arborem sycomorum, ut videret illum, quia inde erat transiturus. ⁵ Et cum venisset ad locum, suspiciens Iesus dixit ad eum: "Zacchaee, festinans descende, nam hodie in domo tua oportet me manere". ⁶ Et festinans descendit et excepit illum gaudens. ⁷ Et cum viderent, omnes murmurabant dicentes: "Ad hominem peccatorem divertit!". ⁸ Stans autem Zacchaeus dixit ad Dominum: "Ecce dimidium bonorum meorum, Domine, do pauperibus et, si quid aliquem defraudavi, reddo quadruplum". ⁹ Ait autem Iesus ad eum: "Hodie salus domui huic facta est, eo quod et ipse filius sit Abrahae; ¹⁰ venit enim Filius hominis quaerere et salvum facere, quod perierat".

¹¹ Haec autem illis audientibus, adiciens dixit parabolam, eo quod esset prope Ierusalem, et illi existimarent quod confestim regnum Dei manifestaretur. ¹² Dixit ergo: "Homo quidam nobilis abiit in regionem longinquam accipere sibi regnum et reverti. ¹³ Vocatis autem decem servis suis, dedit illis decem minas et ait ad illos: "Negotiamini, dum venio". ¹⁴ Cives autem eius oderant illum et miserunt legationem post illum dicentes: "Nolumus hunc regnare super nos!". ¹⁵ Et factum est ut rediret, accepto regno, et iussit ad se vocari servos illos, quibus dedit pecuniam, ut sciret quantum negotiati essent. ¹⁶ Venit autem primus dicens: "Domine, mina tua decem minas acquisivit". ¹⁷ Et ait illi: "Euge, bone serve; quia in modico fidelis fuisti, esto potestatem habens supra decem civitates". ¹⁸ Et alter venit dicens: "Mina tua, domine, fecit quinque minas". ¹⁹ Et huic ait: "Et tu esto supra quinque civitates". ²⁰ Et alter venit dicens: "Domine, ecce mina tua, quam habui repositam in sudario; ²¹ timui enim te, quia homo austerus es: tollis, quod non posuisti, et metis, quod non seminasti". ²² Dicit ei: "De ore tuo te iudico, serve nequam! Sciebas quod ego austerus homo sum, tollens quod non posui et metens quod non seminavi? ²³ Et quare non dedisti pecuniam meam ad mensam? Et ego veniens cum usuris utique exegissem illud". ²⁴ Et adstantibus dixit: "Auferte ab illo minam et date illi, qui decem minas habet". ²⁵ Et dixerunt ei: "Domine, habet decem minas!". ²⁶ Dico vobis: "Omni habenti dabitur; ab eo autem, qui non habet, et, quod habet, auferetur. ²⁷ Verumtamen inimicos meos illos, qui noluerunt me regnare super se, adducite huc et interficite ante me!".

²⁸ Et his dictis, praecedebat ascendens Hierosolymam. ²⁹ Et factum est, cum appropinquasset ad Bethfage et Bethaniam, ad montem, qui vocatur Oliveti, misit duos discipulos ³⁰ dicens: "Ite in castellum, quod contra est, in quod introeuntes invenietis pullum asinae alligatum, cui nemo umquam hominum sedit; solvite illum et adducite. ³¹ Et si quis vos interrogaverit: "Quare solvitis?", sic dicetis: "Dominus eum necessarium habet"". ³² Abierunt autem, qui missi erant, et invenerunt, sicut dixit illis. ³³ Solventibus autem illis pullum, dixerunt domini eius ad illos: "Quid solvitis pullum?". ³⁴ At illi dixerunt: "Dominus eum necessarium habet". ³⁵ Et duxerunt illum ad Iesum; et iactantes vestimenta sua supra pullum, imposuerunt Iesum. ³⁶ Eunte autem illo, substernebant vestimenta sua in via. ³⁷ Et cum appropinquaret iam ad descensum montis Oliveti, coeperunt omnis multitudo discipulorum gaudentes laudare Deum voce magna super omnibus, quas viderant, virtutibus ³⁸ dicentes: "Benedictus, qui venit rex in nomine Domini! Pax in caelo, et gloria in excelsis!". ³⁹ Et quidam pharisaeorum de turbis dixerunt ad illum: "Magister, increpa discipulos tuos!". ⁴⁰ Et respondens dixit: "Dico vobis: Si hi tacuerint, lapides clamabunt!".

⁴¹ Et ut appropinquavit, videns civitatem flevit super illam ⁴² dicens: "Si cognovisses et tu in hac die, quae ad pacem tibi! Nunc autem abscondita sunt ab oculis tuis. ⁴³ Quia venient dies in te, et circumdabunt te inimici tui vallo et obsidebunt te et coangustabunt te undique ⁴⁴ et ad terram prosternent te et filios tuos, qui in te sunt, et non relinquent in te lapidem super lapidem, eo quod non cognoveris tempus visitationis tuae". ⁴⁵ Et ingressus in templum, coepit eicere vendentes ⁴⁶ dicens illis: "Scriptum est: "Et erit domus mea domus orationis". Vos autem fecistis illam speluncam latronum". ⁴⁷ Et erat docens cotidie in templo. Principes autem sacerdotum et scribae et principes plebis quaerebant illum perdere ⁴⁸ et non inveniebant quid facerent; omnis enim populus suspensus erat audiens illum.