Read the Bible

¹ Dicebat autem parabolam ad illos, quoniam oportet semper orare et non deficere, ² dicens: "Iudex quidam erat in quadam civitate, qui Deum non timebat et hominem non reverebatur. ³ Vidua autem erat in civitate illa et veniebat ad eum dicens: "Vindica me de adversario meo". ⁴ Et nolebat per multum tempus; post haec autem dixit intra se: "Etsi Deum non timeo nec hominem revereor, ⁵ tamen quia molesta est mihi haec vidua, vindicabo illam, ne in novissimo veniens suggillet me"". ⁶ Ait autem Dominus: "Audite quid iudex iniquitatis dicit; ⁷ Deus autem non faciet vindictam electorum suorum clamantium ad se die ac nocte, et patientiam habebit in illis? ⁸ Dico vobis: Cito faciet vindictam illorum. Verumtamen Filius hominis veniens, putas, inveniet fidem in terra?".

⁹ Dixit autem et ad quosdam, qui in se confidebant tamquam iusti et aspernabantur ceteros, parabolam istam: ¹⁰ "Duo homines ascenderunt in templum, ut orarent: unus pharisaeus et alter publicanus. ¹¹ Pharisaeus stans haec apud se orabat: "Deus, gratias ago tibi, quia non sum sicut ceteri hominum, raptores, iniusti, adulteri, velut etiam hic publicanus; ¹² ieiuno bis in sabbato, decimas do omnium, quae possideo". ¹³ Et publicanus a longe stans nolebat nec oculos ad caelum levare, sed percutiebat pectus suum dicens: "Deus, propitius esto mihi peccatori". ¹⁴ Dico vobis: Descendit hic iustificatus in domum suam ab illo. Quia omnis, qui se exaltat, humiliabitur; et, qui se humiliat, exaltabitur".

¹⁵ Afferebant autem ad illum et infantes, ut eos tangeret; quod cum viderent, discipuli increpabant illos. ¹⁶ Iesus autem convocans illos dixit: "Sinite pueros venire ad me et nolite eos vetare; talium est enim regnum Dei. ¹⁷ Amen dico vobis: Quicumque non acceperit regnum Dei sicut puer, non intrabit in illud".

¹⁸ Et interrogavit eum quidam princeps dicens: "Magister bone, quid faciens vitam aeternam possidebo?". ¹⁹ Dixit autem ei Iesus: "Quid me dicis bonum? Nemo bonus nisi solus Deus. ²⁰ Mandata nosti: non moechaberis, non occides, non furtum facies, non falsum testimonium dices, honora patrem tuum et matrem". ²¹ Qui ait: "Haec omnia custodivi a iuventute". ²² Quo audito, Iesus ait ei: "Adhuc unum tibi deest: omnia, quaecumque habes, vende et da pauperibus et habebis thesaurum in caelo: et veni, sequere me". ²³ His ille auditis, contristatus est, quia dives erat valde. ²⁴ Videns autem illum Iesus tristem factum dixit: "Quam difficile, qui pecunias habent, in regnum Dei intrant. ²⁵ Facilius est enim camelum per foramen acus transire, quam divitem intrare in regnum Dei". ²⁶ Et dixerunt, qui audiebant: "Et quis potest salvus fieri?". ²⁷ Ait autem illis: "Quae impossibilia sunt apud homi nes, possibilia sunt apud Deum". ²⁸ Ait autem Petrus: "Ecce nos dimisimus nostra et secuti sumus te". ²⁹ Qui dixit eis: "Amen dico vobis: Nemo est, qui reliquit domum aut uxorem aut fratres aut parentes aut filios propter regnum Dei, ³⁰ et non recipiat multo plura in hoc tempore et in saeculo venturo vitam aeternam".

³¹ Assumpsit autem Duodecim et ait illis: "Ecce ascendimus Ierusalem, et consummabuntur omnia, quae scripta sunt per Prophetas de Filio hominis: ³² tradetur enim gentibus et illudetur et contumeliis afficietur et conspuetur; ³³ et, postquam flagellaverint, occident eum, et die tertia resurget". ³⁴ Et ipsi nihil horum intellexerunt; et erat verbum istud absconditum ab eis, et non intellegebant, quae dicebantur.

³⁵ Factum est autem, cum appropinquaret Iericho, caecus quidam sedebat secus viam mendicans. ³⁶ Et cum audiret turbam praetereuntem, interrogabat quid hoc esset. ³⁷ Dixerunt autem ei: "Iesus Nazarenus transit". ³⁸ Et clamavit dicens: "Iesu, fili David, miserere mei!". ³⁹ Et qui praeibant, increpabant eum, ut taceret; ipse vero multo magis clamabat: "Fili David, miserere mei!". ⁴⁰ Stans autem Iesus iussit illum adduci ad se. Et cum appropinquasset, interrogavit illum: ⁴¹ "Quid tibi vis faciam?". At ille dixit: "Domine, ut videam". ⁴² Et Iesus dixit illi: "Respice! Fides tua te salvum fecit". ⁴³ Et confestim vidit et sequebatur illum magnificans Deum. Et omnis plebs, ut vidit, dedit laudem Deo.