Read the Bible

¹ Post haec autem designavit Dominus alios septuaginta duos et misit illos binos ante faciem suam in omnem civitatem et locum, quo erat ipse venturus. ² Et dicebat illis: "Messis quidem multa, operarii autem pauci; rogate ergo Dominum messis, ut mittat operarios in messem suam. ³ Ite; ecce ego mitto vos sicut agnos inter lupos. ⁴ Nolite portare sacculum neque peram neque calceamenta et neminem per viam salutaveritis. ⁵ In quamcumque domum intraveritis, primum dicite: "Pax huic domui". ⁶ Et si ibi fuerit filius pacis, requiescet super illam pax vestra; sin autem, ad vos revertetur. ⁷ In eadem autem domo manete edentes et bibentes, quae apud illos sunt: dignus enim est operarius mercede sua. Nolite transire de domo in domum. ⁸ Et in quamcumque civitatem intraveritis, et susceperint vos, manducate, quae apponuntur vobis, ⁹ et curate infirmos, qui in illa sunt, et dicite illis: "Appropinquavit in vos regnum Dei". ¹⁰ In quamcumque civitatem intraveritis, et non receperint vos, exeuntes in plateas eius dicite: ¹¹ "Etiam pulverem, qui adhaesit nobis ad pedes de civitate vestra, extergimus in vos; tamen hoc scitote, quia appropinquavit regnum Dei". ¹² Dico vobis quia Sodomis in die illa remissius erit quam illi civitati. ¹³ Vae tibi, Chorazin! Vae tibi, Bethsaida! Quia si in Tyro et Sidone factae fuissent virtutes, quae in vobis factae sunt, olim in cilicio et cinere sedentes paeniterent. ¹⁴ Verumtamen Tyro et Sidoni remissius erit in iudicio quam vobis. ¹⁵ Et tu, Capharnaum, numquid usque in caelum exaltaberis? Usque ad infernum demergeris! ¹⁶ Qui vos audit, me audit; et, qui vos spernit, me spernit; qui autem me spernit, spernit eum, qui me misit".

¹⁷ Reversi sunt autem septuaginta duo cum gaudio dicentes: "Domine, etiam daemonia subiciuntur nobis in nomine tuo!". ¹⁸ Et ait illis: "Videbam Satanam sicut fulgur de caelo cadentem. ¹⁹ Ecce dedi vobis potestatem calcandi supra serpentes et scorpiones et supra omnem virtutem inimici; et nihil vobis nocebit. ²⁰ Verumtamen in hoc nolite gaudere, quia spiritus vobis subiciuntur; gaudete autem quod nomina vestra scripta sunt in caelis". ²¹ In ipsa hora exsultavit Spiritu Sancto et dixit: "Confiteor tibi, Pater, Domine caeli et terrae, quod abscondisti haec a sapientibus et prudentibus et revelasti ea parvulis; etiam, Pater, quia sic placuit ante te. ²² Omnia mihi tradita sunt a Patre meo; et nemo scit qui sit Filius, nisi Pater, et qui sit Pater, nisi Filius et cui voluerit Filius revelare". ²³ Et conversus ad discipulos seorsum dixit: "Beati oculi, qui vident, quae videtis. ²⁴ Dico enim vobis: Multi prophetae et reges voluerunt videre, quae vos videtis, et non viderunt, et audire, quae auditis, et non audierunt".

²⁵ Et ecce quidam legis peritus surrexit tentans illum dicens: "Magister, quid faciendo vitam aeternam possidebo?". ²⁶ At ille dixit ad eum: "In Lege quid scriptum est? Quomodo legis?". ²⁷ Ille autem respondens dixit: "Diliges Dominum Deum tuum ex toto corde tuo et ex tota anima tua et ex omnibus viribus tuis et ex omni mente tua et proximum tuum sicut teipsum". ²⁸ Dixitque illi: "Recte respondisti; hoc fac et vives". ²⁹ Ille autem, volens iustificare seipsum, dixit ad Iesum: "Et quis est meus proximus?". ³⁰ Suscipiens autem Iesus dixit: "Homo quidam descendebat ab Ierusalem in Iericho et incidit in latrones, qui etiam despoliaverunt eum et, plagis impositis, abierunt, semivivo relicto. ³¹ Accidit autem, ut sacerdos quidam descenderet eadem via et, viso illo, praeterivit; ³² similiter et Levita, cum esset secus locum et videret eum, pertransiit. ³³ Samaritanus autem quidam iter faciens, venit secus eum et videns eum misericordia motus est, ³⁴ et appropians alligavit vulnera eius infundens oleum et vinum; et imponens illum in iumentum suum duxit in stabulum et curam eius egit. ³⁵ Et altera die protulit duos denarios et dedit stabulario et ait: "Curam illius habe, et, quodcumque supererogaveris, ego, cum rediero, reddam tibi". ³⁶ Quis horum trium videtur tibi proximus fuisse illi, qui incidit in latrones?". ³⁷ At ille dixit: "Qui fecit misericordiam in illum". Et ait illi Iesus: "Vade et tu fac similiter".

³⁸ Cum autem irent, ipse intravit in quoddam castellum, et mulier quaedam Martha nomine excepit illum. ³⁹ Et huic erat soror nomine Maria, quae etiam sedens secus pedes Domini audiebat verbum illius. ⁴⁰ Martha autem satagebat circa frequens ministerium; quae stetit et ait: "Domine, non est tibi curae quod soror mea reliquit me solam ministrare? Dic ergo illi, ut me adiuvet". ⁴¹ Et respondens dixit illi Dominus: "Martha, Martha, sollicita es et turbaris erga plurima, ⁴² porro unum est necessarium; Maria enim optimam partem elegit, quae non auferetur ab ea".