Read the Bible

¹ Et factum est cum esset in loco quodam orans, ut cessa vit, dixit unus ex discipulis eius ad eum: "Domine, doce nos orare, sicut et Ioannes docuit discipulos suos". ² Et ait illis: "Cum oratis, dicite: Pater, sanctificetur nomen tuum, adveniat regnum tuum; ³ panem nostrum cotidianum da nobis cotidie, ⁴ et dimitte nobis peccata nostra, si quidem et ipsi dimittimus omni debenti nobis, et ne nos inducas in tentationem". ⁵ Et ait ad illos: "Quis vestrum habebit amicum et ibit ad illum media nocte et dicet illi: "Amice, commoda mihi tres panes, ⁶ quoniam amicus meus venit de via ad me, et non habeo, quod ponam ante illum"; ⁷ et ille de intus respondens dicat: "Noli mihi molestus esse; iam ostium clausum est, et pueri mei mecum sunt in cubili; non possum surgere et dare tibi". ⁸ Dico vobis: Et si non dabit illi surgens, eo quod amicus eius sit, propter improbitatem tamen eius surget et dabit illi, quotquot habet necessarios. ⁹ Et ego vobis dico: Petite, et dabitur vobis; quaerite, et invenietis; pulsate, et aperietur vobis. ¹⁰ Omnis enim qui petit, accipit; et, qui quaerit, invenit; et pulsanti aperietur. ¹¹ Quem autem ex vobis patrem filius petierit piscem, numquid pro pisce serpentem dabit illi? ¹² Aut si petierit ovum, numquid porriget illi scorpionem? ¹³ Si ergo vos, cum sitis mali, nostis dona bona dare filiis vestris, quanto magis Pater de caelo dabit Spiritum Sanctum petentibus se".

¹⁴ Et erat eiciens daemonium, et illud erat mutum; et factum est, cum daemonium exisset, locutus est mutus. Et admiratae sunt turbae; ¹⁵ quidam autem ex eis dixerunt: "In Beelzebul principe daemoniorum eicit daemonia". ¹⁶ Et alii tentantes signum de caelo quaerebant ab eo. ¹⁷ Ipse autem sciens cogitationes eorum dixit eis: "Omne regnum in seipsum divisum desolatur, et domus supra domum cadit. ¹⁸ Si autem et Satanas in seipsum divisus est, quomodo stabit regnum ipsius? Quia dicitis in Beelzebul eicere me daemonia. ¹⁹ Si autem ego in Beelzebul eicio daemonia, filii vestri in quo eiciunt? Ideo ipsi iudices vestri erunt. ²⁰ Porro si in digito Dei eicio daemonia, profecto pervenit in vos regnum Dei. ²¹ Cum fortis armatus custodit atrium suum, in pace sunt ea, quae possidet; ²² si autem fortior illo superveniens vicerit eum, universa arma eius auferet, in quibus confidebat, et spolia eius distribuet. ²³ Qui non est mecum, adversum me est; et, qui non colligit mecum, dispergit. ²⁴ Cum immundus spiritus exierit de homine, perambulat per loca inaquosa quaerens requiem; et non inveniens dicit: "Revertar in domum meam unde exivi". ²⁵ Et cum venerit, invenit scopis mundatam et exornatam. ²⁶ Et tunc vadit et assumit septem alios spiritus nequiores se, et ingressi habitant ibi; et sunt novissima hominis illius peiora prioribus".

²⁷ Factum est autem, cum haec diceret, extollens vocem quaedam mulier de turba dixit illi: "Beatus venter, qui te portavit, et ubera, quae suxisti!". ²⁸ At ille dixit: "Quinimmo beati, qui audiunt verbum Dei et custodiunt!".

²⁹ Turbis autem concurrentibus, coepit dicere: "Generatio haec generatio nequam est; signum quaerit, et signum non dabitur illi, nisi signum Ionae. ³⁰ Nam sicut Ionas fuit signum Ninevitis, ita erit et Filius hominis generationi isti. ³¹ Regina austri surget in iudicio cum viris generationis huius et condemnabit illos, quia venit a finibus terrae audire sapientiam Salomonis, et ecce plus Salomone hic. ³² Viri Ninevitae surgent in iudicio cum generatione hac et condemnabunt illam, quia paenitentiam egerunt ad praedicationem Ionae, et ecce plus Iona hic. ³³ Nemo lucernam accendit et in abscondito ponit neque sub modio sed supra candelabrum, ut, qui ingrediuntur, lumen videant. ³⁴ Lucerna corporis est oculus tuus. Si oculus tuus fuerit simplex, totum corpus tuum lucidum erit; si autem nequam fuerit, etiam corpus tuum tenebrosum erit. ³⁵ Vide ergo, ne lumen, quod in te est, tenebrae sint. ³⁶ Si ergo corpus tuum totum lucidum fuerit non habens aliquam partem tenebrarum, erit lucidum totum, sicut quando lucerna in fulgore suo illuminat te".

³⁷ Et cum loqueretur, rogavit illum quidam pharisaeus, ut pranderet apud se; et ingressus recubuit. ³⁸ Pharisaeus autem videns miratus est quod non baptizatus esset ante prandium. ³⁹ Et ait Dominus ad illum: "Nunc vos pharisaei, quod de foris est calicis et catini, mundatis; quod autem intus est vestrum, plenum est rapina et iniquitate. ⁴⁰ Stulti! Nonne, qui fecit, quod de foris est, etiam id, quod de intus est, fecit? ⁴¹ Verumtamen, quae insunt, date eleemosynam; et ecce omnia munda sunt vobis. ⁴² Sed vae vobis pharisaeis, quia decimatis mentam et rutam et omne holus et praeteritis iudicium et caritatem Dei! Haec autem oportuit facere et illa non omittere. ⁴³ Vae vobis pharisaeis, quia diligitis primam cathedram in synagogis et salutationes in foro! ⁴⁴ Vae vobis, quia estis ut monumenta, quae non parent, et homines ambulantes supra nesciunt!". ⁴⁵ Respondens autem quidam ex legis peritis ait illi: "Magister, haec dicens etiam nobis contumeliam facis". ⁴⁶ At ille ait: "Et vobis legis peritis: Vae, quia oneratis homines oneribus, quae portari non possunt, et ipsi uno digito vestro non tangitis sarcinas! ⁴⁷ Vae vobis, quia aedificatis monumenta prophetarum, patres autem vestri occiderunt illos! ⁴⁸ Profecto testificamini et consentitis operibus patrum vestrorum, quoniam ipsi quidem eos occiderunt, vos autem aedificatis. ⁴⁹ Propterea et sapientia Dei dixit: Mittam ad illos prophetas et apostolos, et ex illis occident et persequentur, ⁵⁰ ut requiratur sanguis omnium prophetarum, qui effusus est a constitutione mundi, a generatione ista, ⁵¹ a sanguine Abel usque ad sanguinem Zachariae, qui periit inter altare et aedem. Ita dico vobis: Requiretur ab hac generatione. ⁵² Vae vobis legis peritis, quia tulistis clavem scientiae! Ipsi non introistis et eos, qui introibant, prohibuistis". ⁵³ Cum autem inde exisset, coeperunt scribae et pharisaei graviter insistere et eum allicere in sermone de multis ⁵⁴ insidiantes ei, ut caperent aliquid ex ore eius.