Read the Bible

¹ [32:2] Iacob quoque abiit itinere, quo coeperat, fueruntque ei obviam angeli Dei. ² [32:3] Quos cum vidisset, ait: "Castra Dei sunt haec"; et appellavit nomen loci illius Mahanaim (id est Castra).

³ [32:4] Misit autem nuntios ante se ad Esau fratrem suum in terram Seir, in regionem Edom. ⁴ [32:5] Praecepitque eis dicens: "Sic loquimini domino meo Esau: Haec dicit servus tuus Iacob: Apud Laban peregrinatus sum et fui usque in praesentem diem. ⁵ [32:6] Habeo boves et asinos, oves et servos atque ancillas; mittoque nunc legationem ad dominum meum, ut inveniam gratiam in conspectu tuo". ⁶ [32:7] Reversique sunt nuntii ad Iacob dicentes: "Venimus ad Esau fratrem tuum, et ecce properat in occursum tibi cum quadringentis viris". ⁷ [32:8] Timuit Iacob valde et perterritus divisit populum, qui secum erat, greges quoque et oves et boves et camelos in duas turmas ⁸ [32:9] dicens: "Si venerit Esau ad unam turmam et percusserit eam, alia turma, quae reliqua est, salvabitur".

⁹ [32:10] Dixitque Iacob: "Deus patris mei Abraham et Deus patris mei Isaac, Domine, qui dixisti mihi: "Revertere in terram tuam et in locum nativitatis tuae, et benefaciam tibi", ¹⁰ [32:11] minor sum cunctis miserationibus et cuncta veritate, quam explesti servo tuo. In baculo meo transivi Iordanem istum et nunc cum duabus turmis regredior. ¹¹ [32:12] Erue me de manu fratris mei, de manu Esau, quia valde eum timeo; ne forte veniens percutiat matrem cum filiis. ¹² [32:13] Tu locutus es quod bene mihi faceres et dilatares semen meum sicut arenam maris, quae prae multitudine numerari non potest".

¹³ [32:14] Mansit ibi nocte illa et sumpsit de his, quae habebat, munera Esau fratri suo: ¹⁴ [32:15] capras ducentas, hircos viginti, oves ducentas et arietes viginti, ¹⁵ [32:16] camelos fetas cum pullis suis triginta, vaccas quadraginta et tauros decem, asinas viginti et pullos earum decem. ¹⁶ [32:17] Et misit per manus servorum suorum singulos seorsum greges dixitque pueris suis: "Antecedite me, et sit spatium inter gregem et gregem". ¹⁷ [32:18] Et praecepit priori dicens: "Si obvium habueris Esau fratrem meum, et interrogaverit te: "Cuius es?" et "Quo vadis?" et "Cuius sunt ista, quae sequeris?", ¹⁸ [32:19] respondebis: Servi tui Iacob; munera misit domino meo Esau. Ipse quoque post nos venit". ¹⁹ [32:20] Similiter mandata dedit secundo ac tertio et cunctis, qui sequebantur greges, dicens: "Iisdem verbis loquimini ad Esau, cum inveneritis eum, ²⁰ [32:21] et addetis: Ipse quoque servus tuus Iacob iter nostrum insequitur. Dixit enim: Placabo illum muneribus, quae praecedunt, et postea videbo faciem eius: forsitan propitiabitur mihi". ²¹ [32:22] Praecesserunt itaque munera ante eum, ipse vero mansit nocte illa in castris. ²² [32:23] Cumque nocte surrexisset, tulit duas uxores suas et totidem famulas cum undecim filiis et transivit vadum Iaboc; ²³ [32:24] sumptis ergo traductisque illis et omnibus, quae ad se pertinebant, per torrentem,

²⁴ [32:25] mansit solus. Et ecce vir luctabatur cum eo usque mane. ²⁵ [32:26] Qui cum videret quod eum superare non posset, tetigit acetabulum femoris eius, et statim luxatum est acetabulum femoris Iacob, cum luctaretur cum illo. ²⁶ [32:27] Dixitque: "Dimitte me, iam enim ascendit aurora". Respondit: "Non dimittam te, nisi benedixeris mihi". ²⁷ [32:28] Ait ad eum: "Quod nomen est tibi?". Respondit: "Iacob". ²⁸ [32:29] At ille: "Nequaquam, inquit, Iacob amplius appellabitur nomen tuum, sed Israel: quoniam certasti cum Deo et cum hominibus et praevaluisti!". ²⁹ [32:30] Interrogavit eum Iacob: "Dic mihi, quo appellaris nomine?". Respondit: "Cur quaeris nomen meum?". Et benedixit ei in eodem loco. ³⁰ [32:31] Vocavitque Iacob nomen loci illius Phanuel dicens: "Vidi Deum facie ad faciem, et salva facta est anima mea". ³¹ [32:32] Ortusque est ei sol, cum transgrederetur Phanuel; ipse vero claudicabat propter femur. ³² [32:33] Quam ob causam non comedunt filii Israel nervum, qui est in femore, usque in praesentem diem, eo quod tetigerit nervum femoris Iacob.