Read the Bible

¹ Senuit autem Isaac, et caligaverunt oculi eius, et videre non poterat. Vocavitque Esau filium suum maiorem et dixit ei: "Fili mi". Qui respondit: "Adsum". ² Cui pater: "Vides, inquit, quod senuerim et ignorem diem mortis meae; ³ sume arma tua, pharetram et arcum, et egredere in agrum. Cumque venatu aliquid apprehenderis, ⁴ fac mihi inde pulmentum, sicut velle me nosti, et affer, ut comedam; et benedicat tibi anima mea, antequam moriar". ⁵ Rebecca autem audierat Isaac loquentem cum Esau filio suo. Esau ergo abiit in agrum, ut venationem caperet et offerret eam.

⁶ Rebecca autem dixit filio suo Iacob: "Ecce, audivi patrem tuum loquentem cum Esau fratre tuo et dicentem ei: ⁷ "Affer mihi venationem tuam et fac cibos, ut comedam et benedicam tibi coram Domino, antequam moriar". ⁸ Nunc ergo, fili mi, audi vocem meam in eo, quod praecipio tibi. ⁹ Pergens ad gregem affer mihi duos haedos optimos, ut faciam ex eis escas patri tuo, quibus libenter vescitur. ¹⁰ Quas cum intuleris patri tuo, et comederit, benedicat tibi, priusquam moriatur". ¹¹ Cui ille respondit: "Nosti quod Esau frater meus homo pilosus sit, et ego lenis. ¹² Si attrectaverit me pater meus et senserit, timeo, ne putet me sibi voluisse illudere; et inducam super me maledictionem pro benedictione". ¹³ Ad quem mater: "In me sit, ait, ista maledictio, fili mi; tantum audi vocem meam et perge afferque, quae dixi". ¹⁴ Abiit et attulit deditque matri. Paravit illa cibos, sicut noverat velle patrem illius. ¹⁵ Et vestibus Esau valde bonis, quas apud se habebat domi, induit eum ¹⁶ pelliculasque haedorum circumdedit manibus et colli nuda protexit; ¹⁷ dedit pulmentum optimum et panes, quos coxerat, in manus filii sui Iacob.

¹⁸ Qui ingressus ad patrem suum dixit: "Pater mi". At ille respondit: "Audio. Quis es tu, fili mi?". ¹⁹ Dixitque Iacob ad patrem suum: "Ego sum Esau primogenitus tuus. Feci sicut praecepisti mihi; surge, sede et comede de venatione mea, ut benedicat mihi anima tua". ²⁰ Rursum Isaac ad filium suum: "Quomodo, inquit, tam cito invenire potuisti, fili mi?". Qui respondit: "Voluntas Domini Dei tui fuit, ut occurreret mihi". ²¹ Dixitque Isaac ad Iacob: "Accede huc, ut tangam te, fili mi, et probem, utrum tu sis filius meus Esau an non". ²² Accessit ille ad patrem, et, palpato eo, dixit Isaac: "Vox quidem, vox Iacob est, sed manus, manus sunt Esau". ²³ Et non cognovit eum, quia pilosae manus similitudinem maioris expresserant. Benedixit ergo illi. ²⁴ Ait: "Tu es filius meus Esau?". Respondit: "Ego sum". ²⁵ At ille: "Affer, inquit, mihi, et comedam de venatione tua, fili mi, ut benedicat tibi anima mea". Quos cum oblatos comedisset, obtulit ei etiam vinum. Quo hausto, ²⁶ dixit ad eum Isaac pater eius: "Accede ad me et da mihi osculum, fili mi". ²⁷ Accessit et osculatus est eum. Statimque, ut sensit vestimentorum illius fragrantiam, benedicens illi ait: "Ecce odor filii mei sicut odor agri pleni, cui benedixit Dominus. ²⁸ Det tibi Deus de rore caeli et de pinguedine terrae et abundantiam frumenti et vini. ²⁹ Et serviant tibi populi, et adorent te nationes; esto dominus fratrum tuorum, et incurventur ante te filii matris tuae. Qui maledixerit tibi, sit maledictus; et, qui benedixerit tibi, sit benedictus!".

³⁰ Vix Isaac benedictionem Iacob finierat, et Iacob egressus erat a patre suo Isaac, venit Esau frater eius ³¹ coctosque de venatione cibos intulit patri dicens: "Surge, pater mi, et comede de venatione filii tui, ut benedicat mihi anima tua". ³² Dixitque illi Isaac pater eius: "Quis enim es tu?". Qui respondit: "Ego sum filius tuus primogenitus Esau". ³³ Expavit Isaac stupore vehementi ultra modum et ait: "Quis igitur ille est, qui dudum captam venationem attulit mihi, et comedi ex omnibus, priusquam tu venires? Benedixique ei, et erit benedictus!". ³⁴ Auditis Esau sermonibus patris, irrugiit clamore magno et amaro ultra modum et ait patri suo: "Benedic etiam mihi, pater mi!". ³⁵ Qui ait: "Venit germanus tuus fraudulenter et accepit benedictionem tuam". ³⁶ At ille subiunxit: "Iuste vocatum est nomen eius Iacob; supplantavit enim me en altera vice: primogenita mea ante tulit et nunc secundo surripuit benedictionem meam". Rursumque ait: "Numquid non reservasti mihi benedictionem?". ³⁷ Respondit Isaac: "Ecce, dominum tuum illum constitui et omnes fratres eius servituti illius subiugavi; frumento et vino stabilivi eum. Et tibi post haec, fili mi, ultra quid faciam?". ³⁸ Dixitque Esau ad patrem suum: "Num unam tantum benedictionem habes, pater mi? Mihi quoque obsecro, ut benedicas!". Cumque eiulatu magno fleret, ³⁹ motus Isaac dixit ad eum: "Ecce, procul a pinguedine terrae erit habitatio tua et procul a rore caeli desuper. ⁴⁰ De gladio tuo vives et fratri tuo servies. Tempusque veniet, cum excutias et solvas iugum eius de cervicibus tuis".

⁴¹ Oderat ergo Esau Iacob pro benedictione, qua benedixerat ei pater, dixitque in corde suo: "Appropinquabunt dies luctus patris mei, et occidam Iacob fratrem meum". ⁴² Nuntiata sunt Rebeccae verba Esau filii eius maioris, quae mittens et vocans Iacob filium suum minorem dixit ad eum: "Ecce, Esau frater tuus minatur, ut occidat te. ⁴³ Nunc ergo, fili mi, audi vocem meam et consurgens fuge ad Laban fratrem meum in Charran; ⁴⁴ habitabisque cum eo dies paucos, donec requiescat furor fratris tui, ⁴⁵ et cesset indignatio eius, obliviscaturque eorum, quae fecisti in eum. Postea mittam et adducam te inde huc. Cur utroque orbabor filio in uno die?". ⁴⁶ Dixit quoque Rebecca ad Isaac: "Taedet me vitae meae propter filias Heth; si acceperit Iacob uxorem de filiabus Heth sicut istis de filiabus terrae, nolo vivere".