Read the Bible

¹ Vocavit itaque Isaac Iacob et benedixit eum praecepit que ei dicens: "Noli accipere coniugem de filiabus Chanaan; ² surge, vade in Paddanaram ad domum Bathuel patris matris tuae et accipe tibi inde uxorem de filiabus Laban avunculi tui. ³ Deus autem omnipotens benedicat tibi et crescere te faciat atque multiplicet, ut sis in multitudinem populorum; ⁴ et det tibi benedictiones Abraham tibi et semini tuo tecum, ut possideas terram peregrinationis tuae, quam pollicitus est Deus avo tuo". ⁵ Cumque dimisisset eum Isaac, profectus est in Paddanaram ad Laban filium Bathuel Aramaei fratrem Rebeccae matris Iacob et Esau.

⁶ Videns autem Esau quod benedixisset pater suus Iacob et misisset eum in Paddanaram, ut inde uxorem duceret, et quod post benedictionem praecepisset ei dicens: "Non accipies uxorem de filiabus Chanaan", ⁷ quodque oboediens Iacob parentibus suis isset in Paddanaram; ⁸ probans quoque quod non libenter aspiceret filias Chanaan pater suus, ⁹ ivit ad Ismaelem et duxit uxorem, absque iis, quas habebat, Mahalath filiam Ismael filii Abraham sororem Nabaioth.

¹⁰ Igitur egressus Iacob de Bersabee pergebat Charran. ¹¹ Cumque venisset ad quendam locum et vellet in eo requiescere post solis occubitum, tulit de lapidibus, qui iacebant, et supponens capiti suo dormivit in eodem loco. ¹² Viditque in somnio scalam stantem super terram et cacumen illius tangens caelum, angelos quoque Dei ascendentes et descendentes per eam ¹³ et Dominum innixum scalae dicentem sibi: "Ego sum Dominus, Deus Abraham patris tui et Deus Isaac. Terram, in qua dormis, tibi dabo et semini tuo. ¹⁴ Eritque semen tuum quasi pulvis terrae; dilataberis ad occidentem et orientem et septentrionem et meridiem; et benedicentur in te et in semine tuo cunctae tribus terrae. ¹⁵ Et ecce, ego tecum sum et custodiam te, quocumque perrexeris, et reducam te in terram hanc; nec dimittam te, nisi complevero quae dixi tibi".

¹⁶ Cumque evigilasset Iacob de somno, ait: "Vere Dominus est in loco isto, et ego nesciebam". ¹⁷ Pavensque: "Quam terribilis est, inquit, locus iste! Non est hic aliud nisi domus Dei et porta caeli". ¹⁸ Surgens ergo Iacob mane tulit lapidem, quem supposuerat capiti suo, et erexit in titulum fundens oleum desuper. ¹⁹ Appellavitque nomen loci illius Bethel; prius autem urbs vocabatur Luza. ²⁰ Vovit Iacob etiam votum dicens: "Si fuerit Deus mecum et custodierit me in via hac, per quam ambulo, et dederit mihi panem ad vescendum et vestimentum ad induendum, ²¹ reversusque fuero prospere ad domum patris mei, erit mihi Dominus in Deum, ²² et lapis iste, quem erexi in titulum, erit domus Dei; cunctorumque, quae dederis mihi, decimas offeram tibi".