Read the Bible

¹ Addens quoque Eliu, hæc locutus est:² [Sustine me paululum, et indicabo tibi:
adhuc enim habeo quod pro Deo loquar.
³ Repetam scientiam meam a principio,
et operatorem meum probabo justum.
⁴ Vere enim absque mendacio sermones mei,
et perfecta scientia probabitur tibi.

⁵ Deus potentes non abjicit,
cum et ipse sit potens:
⁶ sed non salvat impios,
et judicium pauperibus tribuit.
⁷ Non auferet a justo oculos suos:
et reges in solio collocat in perpetuum,
et illi eriguntur.
⁸ Et si fuerint in catenis,
et vinciantur funibus paupertatis,
⁹ indicabit eis opera eorum,
et scelera eorum, quia violenti fuerunt.
¹⁰ Revelabit quoque aurem eorum, ut corripiat:
et loquetur, ut revertantur ab iniquitate.
¹¹ Si audierint et observaverint, complebunt dies suos in bono,
et annos suos in gloria:
¹² si autem non audierint,
transibunt per gladium,
et consumentur in stultitia.
¹³ Simulatores et callidi provocant iram Dei,
neque clamabunt cum vincti fuerint.
¹⁴ Morietur in tempestate anima eorum,
et vita eorum inter effeminatos.

¹⁵ Eripiet de angustia sua pauperem,
et revelabit in tribulatione aurem ejus.
¹⁶ Igitur salvabit te de ore angusto latissime,
et non habente fundamentum subter se:
requies autem mensæ tuæ erit plena pinguedine.
¹⁷ Causa tua quasi impii judicata est:
causam judiciumque recipies.
¹⁸ Non te ergo superet ira ut aliquem opprimas:
nec multitudo donorum inclinet te.
¹⁹ Depone magnitudinem tuam absque tribulatione,
et omnes robustos fortitudine.
²⁰ Ne protrahas noctem,
ut ascendant populi pro eis.
²¹ Cave ne declines ad iniquitatem:
hanc enim cœpisti sequi post miseriam.
²² Ecce Deus excelsus in fortitudine sua,
et nullus ei similis in legislatoribus.
²³ Quis poterit scrutari vias ejus?
aut quis potest ei dicere: Operatus es iniquitatem?

²⁴ Memento quod ignores opus ejus,
de quo cecinerunt viri.
²⁵ Omnes homines vident eum:
unusquisque intuetur procul.
²⁶ Ecce Deus magnus vincens scientiam nostram:
numerus annorum ejus inæstimabilis.
²⁷ Qui aufert stillas pluviæ,
et effundit imbres ad instar gurgitum,
²⁸ qui de nubibus fluunt
quæ prætexunt cuncta desuper.
²⁹ Si voluerit extendere nubes quasi tentorium suum,
³⁰ et fulgurare lumine suo desuper,
cardines quoque maris operiet.
³¹ Per hæc enim judicat populos,
et dat escas multis mortalibus.
³² In manibus abscondit lucem,
et præcepit ei ut rursus adveniat.
³³ Annuntiat de ea amico suo, quod possessio ejus sit,
et ad eam possit ascendere.]