Read the Bible

¹ Igitur Eliu hæc rursum locutus est:² [Numquid æqua tibi videtur tua cogitatio,
ut diceres: Justior sum Deo?
³ Dixisti enim: Non tibi placet quod rectum est:
vel quid tibi proderit, si ego peccavero?
⁴ Itaque ego respondebo sermonibus tuis,
et amicis tuis tecum.
⁵ Suspice cælum, et intuere:
et contemplare æthera quod altior te sit.
⁶ Si peccaveris, quid ei nocebis?
et si multiplicatæ fuerint iniquitates tuæ, quid facies contra eum?
⁷ Porro si juste egeris, quid donabis ei?
aut quid de manu tua accipiet?
⁸ Homini qui similis tui est, nocebit impietas tua:
et filium hominis adjuvabit justitia tua.

⁹ Propter multitudinem calumniatorum clamabunt,
et ejulabunt propter vim brachii tyrannorum.
¹⁰ Et non dixit: Ubi est Deus qui fecit me,
qui dedit carmina in nocte;
¹¹ qui docet nos super jumenta terræ,
et super volucres cæli erudit nos?
¹² Ibi clamabunt, et non exaudiet,
propter superbiam malorum.
¹³ Non ergo frustra audiet Deus,
et Omnipotens causas singulorum intuebitur.

¹⁴ Etiam cum dixeris: Non considerat:
judicare coram illo, et expecta eum.
¹⁵ Nunc enim non infert furorem suum,
nec ulciscitur scelus valde.
¹⁶ Ergo Job frustra aperit os suum,
et absque scientia verba multiplicat.]