Read the Bible

¹ [Super hoc expavit cor meum,
et emotum est de loco suo.
² Audite auditionem in terrore vocis ejus,
et sonum de ore illius procedentem.
³ Subter omnes cælos ipse considerat,
et lumen illius super terminos terræ.
⁴ Post eum rugiet sonitus;
tonabit voce magnitudinis suæ:
et non investigabitur, cum audita fuerit vox ejus.
⁵ Tonabit Deus in voce sua mirabiliter,
qui facit magna et inscrutabilia;

⁶ qui præcipit nivi ut descendat in terram,
et hiemis pluviis, et imbri fortitudinis suæ;
⁷ qui in manu omnium hominum signat,
ut noverint singuli opera sua.
⁸ Ingredietur bestia latibulum,
et in antro suo morabitur.
⁹ Ab interioribus egredietur tempestas,
et ab Arcturo frigus.
¹⁰ Flante Deo, concrescit gelu,
et rursum latissimæ funduntur aquæ.
¹¹ Frumentum desiderat nubes,
et nubes spargunt lumen suum.
¹² Quæ lustrant per circuitum,
quocumque eas voluntas gubernantis duxerit,
ad omne quod præceperit illis super faciem orbis terrarum:
¹³ sive in una tribu, sive in terra sua,
sive in quocumque loco misericordiæ suæ
eas jusserit inveniri.

¹⁴ Ausculta hæc, Job:
sta, et considera mirabilia Dei.
¹⁵ Numquid scis quando præceperit Deus pluviis,
ut ostenderent lucem nubium ejus?
¹⁶ Numquid nosti semitas nubium magnas,
et perfectas scientias?
¹⁷ Nonne vestimenta tua calida sunt,
cum perflata fuerit terra austro?
¹⁸ Tu forsitan cum eo fabricatus es cælos,
qui solidissimi quasi ære fusi sunt.
¹⁹ Ostende nobis quid dicamus illi:
nos quippe involvimur tenebris.
²⁰ Quis narrabit ei quæ loquor?
etiam si locutus fuerit homo, devorabitur.

²¹ At nunc non vident lucem:
subito aër cogetur in nubes,
et ventus transiens fugabit eas.
²² Ab aquilone aurum venit,
et ad Deum formidolosa laudatio.
²³ Digne eum invenire non possumus:
magnus fortitudine, et judicio, et justitia:
et enarrari non potest.
²⁴ Ideo timebunt eum viri,
et non audebunt contemplari omnes qui sibi videntur esse sapientes.]