Read the Bible

¹ O, waart gij mij als een broeder, gezoogd aan de borsten mijner moeder; dat ik u vond op de straat, en ik u dan kussen mocht en niemand mij beschimpte!² Ik zou u leiden, en u brengen in het huis mijner moeder, daar gij mij leren zoudt; daar zou ik u drenken met wijn van specerijen, en met den most mijner granaatappelen.³ Zijne linkerhand ligt onder mijn hoofd, en zijne rechterhand omhelst mij.⁴ Ik bezweer u, gij dochters van Jeruzalem, dat gij mijne beminde niet opwekt noch stoort, voordat het haar zelve behaagt.

⁵ Wie is zij, die opkomt uit de woestijn, geleund op haren vriend? Onder den appelboom wekte ik u, alwaar uwe moeder u gebaard heeft, alwaar uwe moeder u ter wereld heeft gebracht.⁶ Druk mij als een zegel op uw hart, als een zegel op uwen arm; want de liefde is sterk als de dood, en de minneijver is onverwinnelijk als het graf; hare gloed is vurig en ene vlam des Heren;⁷ zodat ook vele wateren die liefde niet kunnen uitblussen, noch stromen haar overstelpen: al wilde iemand al het goed in zijn huis voor die liefde geven, het zou alles niet gelden.

⁸ Wij hebben ene jonge zuster, die nog geen borsten heeft; wat zullen wij met onze zuster doen, als men naar haar begint te vragen?⁹ Is zij een muur, dan zullen wij zilveren bolwerken op haar bouwen; is zij ene deur, dan zullen wij haar insluiten met cederplanken.¹⁰ Ik ben een muur, en mijne borsten zijn als torens; en nochtans ben ik voor zijne ogen geworden als ene, die vrede vindt.¹¹ Salomo heeft een wijngaard te Bal-Hamon; hij gaf dien wijngaard aan de hoeders, dat elk voor deszelfs vrucht opbracht duizend zilverlingen.¹² Mijn eigen wijngaard is voor mij. Voor u, Salomo, zijn die duizend, maar tweehonderd voor de hoeders, die de vruchten hoeden.

¹³ Gij, die woont in de hoven, laat mij uwe stem horen; de speelgenoten luisteren reeds.¹⁴ Kom schielijk mijn vriend, en wees als een ree of een jong hert op de bergen der specerijen.