Read the Bible

¹ En Mirjam en Aron spraken tegen Mozes wegens zijne vrouw, welke hij genomen had, omdat hij ene vrouw uit Morenland had genomen;² en zij zeiden: Spreekt dan de Heer alleen door Mozes? Spreekt hij ook niet door ons? En de Heer hoorde het.³ Doch Mozes was een zeer zachtmoedig mens boven alle mensen op de aarde.

⁴ En de Heer sprak schielijk tot Mozes, tot Aron en tot Mirjam: Gaat uit, gij drie, tot de tent der samenkomst. En zij gingen allen drie uit.⁵ Toen kwam de Heer af in de wolkkolom, en trad Vr den ingang der tent, en riep Aron en Mirjam; en die beiden traden voor.⁶ En Hij sprak: Hoort mijne woorden: is er iemand onder u een profeet des Heren, dien zal Ik Mij bekendmaken in een gezicht, of zal met hem spreken in een droom.⁷ Maar zo is mijn knecht Mozes niet, die in mijne gehele huis getrouw is:⁸ van mond tot mond spreek Ik met hem, en hij ziet den Heer in zijne gedaante, niet door donkere woorden of gelijkenissen. Waarom hebt gij dan niet gevreesd tegen mijnen knecht Mozes te spreken?⁹ En de toorn des Heren ontstak over hen, en Hij ging heen;

¹⁰ daarenboven week ook de wolk van de tent; en zie, toen was Mirjam melaats als sneeuw. En Aron keerde zich tot Mirjam, en werd gewaar, dat zij melaats was;¹¹ en hij sprak tot Mozes: Ach, mijn heer, laat de zonde niet op ons blijven, die wij dwaselijk gedaan en waarmede wij ons bezondigd hebben,¹² opdat zij niet zij als een doodgeborene, wiens vlees, als hij uit het lichaam zijner moeder uitgaat, reeds half verteerd is.¹³ En Mozes riep tot den Heer, zeggende: Ach, God, genees haar!¹⁴ En de Heer sprak tot Mozes: Indien haar vader haar in het aangezicht gespuwd had, zou zij zich niet zeven dagen schamen? Laat zij zeven dagen buiten het leger gesloten en daarna weder aangenomen worden.¹⁵ Alzo werd Mirjam zeven dagen buiten het leger gesloten; en het volk trok niet verder, totdat Mirjam weder aangenomen was.¹⁶ Daarna trok het volk van Hazeroth en legerde zich in de woestijn Paran.