Read the Bible

¹ Toen trad hij in het schip, en voer weder over en kwam in zijne stad. En zie, toen brachten zij tot hem een verlamde, die op een bed lag.² En toen Jezus hun geloof zag, zeide hij tot den verlamde: Heb goeden moed, mijn zoon, uwe zonden zijn u vergeven.³ En zie, enigen van de Schriftgeleerden zeiden bij zichzelven: Deze lastert God.⁴ Toen nu Jezus hunne gedachten zag, zeide hij: Waarom denkt gij zo kwaad in uwe harten?⁵ Wat is lichter, te zeggen: Uwe zonden zijn u vergeven, of te zeggen: Sta op en wandel?⁶ Maar opdat gij weet, dat des Mensen Zoon macht heeft op aarde zonden te vergeven, zo zeide hij tot den verlamde: Sta op, neem uw bed op, en ga naar uw huis.⁷ En hij stond op en ging naar zijn huis.⁸ Toen het volk dat zag, verwonderden zij zich, en prezen God, die zulk ene macht den mensen gegeven had.

⁹ En toen Jezus van daar ging, zag hij een mens in het tolhuis zitten, genaamd Matthes, en zeide tot hem: Volg mij. En hij stond op en volgde hem.¹⁰ En het geschiedde, toen hij aan tafel zat in het huis, zie, toen kwamen vele tollenaars en zondaars en zaten mede aan tafel met Jezus en zijne jongeren.¹¹ Toen de Farizen dat zagen, zeiden zij tot zijne jongeren: Waarom eet uw Meester met de tollenaren en zondaren?¹² Toen nu Jezus dit hoorde, zeide hij tot hen: De gezonden behoeven den geneesmeester niet, maar de kranken.¹³ Doch gaat heen en leert wat dit zegt: "lk heb een welbehagen aan barmhartigheid, en niet aan offerande". Want ik ben niet gekomen om rechtvaardigen, maar om zondaars te roepen.

¹⁴ Toen kwamen de jongeren van Johannes tot hem, en zeiden: Waarom vasten wij en de Farizen zoveel, en uwe jongeren vasten niet?¹⁵ En Jezus zeide tot hen: Hoe kunnen de bruiloftslieden rouw dragen zolang de bruidegom bij hen is? Maar de tijd zal komen, dat de bruidegom van hen genomen zal worden; dan zullen zij vasten.¹⁶ Niemand lapt een oud kleed met een lap niet-gekrompen laken; want de lap scheurt weder af van het kleed, en de scheur wordt erger.¹⁷ Men doet ook geen jongen wijn in oude lederen zakken; anders bersten de lederen zakken, en de wijn wordt uitgestort, en de lederen zakken verderven; maar men doet jongen wijn in nieuwe lederen zakken; dan worden zij beide te zamen behouden.

¹⁸ Toen hij dit met hen sprak, zie, toen kwam een der oversten en viel voor hem neder, en zeide: Heer, mijne dochter is zo even gestorven; maar kom en leg uwe hand op haar, en zij zal weder leven.¹⁹ En Jezus stond op en volgde hem, en zijne jongeren.²⁰ En zie, ene vrouw, die twaalf jaren aan bloedvloeng geleden had, trad van achteren tot hem, en raakte den zoom zijns kleeds aan.²¹ Want, zeide zij bij zichzelve: Indien ik slechts zijn kleed aanraak, zal ik gezond worden.²² Toen keerde Jezus zich om en zag haar, en zeide: Heb goeden moed, mijne dochter, uw geloof heeft u geholpen. En de vrouw werd gezond van deze ure af.²³ En toen hij in het huis des oversten kwam, en zag de fluitspelers en het misbaar van het volk,²⁴ zeide hij tot hen: Vertrekt, want het meisje is niet dood, maar slaapt. En zij belachten hem.²⁵ Doch toen het volk uitgedreven was, ging hij binnen, en greep haar bij de hand; toen stond het meisje op.²⁶ En het gerucht hiervan ging uit in dat gehele land.

²⁷ En toen Jezus van daar voortging, volgden hem twee blinden, die riepen en zeiden: Ach, gij zoon Davids, ontferm u over ons!²⁸ En toen hij in huis kwam, traden de blinden tot hem; en Jezus zeide tot hen: Gelooft gij, dat ik dit doen kan? Zij zeiden tot hem: Ja, Heer.²⁹ Toen raakte hij hunne ogen aan, en zeide: U geschiede naar uw geloof.³⁰ En hunne ogen werden geopend. En Jezus gebood hun ernstig en zeide: Ziet toe, dat niemand het verneme.³¹ Maar zij gingen uit en maakten hem bekend in dat gehele land.³² Toen dezen nu uitgegaan waren, zie, toen brachten zij tot hem een stommen mens, die bezeten was.³³ En toen de duivel uitgedreven was, sprak de stomme. En het volk verwonderde zich, en zeide: Zo iets is nog nooit in Isral gezien.³⁴ Maar de Farizen zeiden: Hij drijft de duivelen uit door den overste der duivelen.

³⁵ En Jezus ging overal om, in alle steden en vlekken, en leerde in hunne synagogen, en predikte het evangelie van het rijk; en hij genas allerlei ziekte en alle kwalen onder het volk.³⁶ En toen hij het volk zag, jammerde het hem; want zij waren versmacht en verstrooid, gelijk schapen, die geen herder hebben.³⁷ Toen zeide hij tot zijne jongeren: De oogst is wel groot, maar de arbeiders zijn weinigen.³⁸ Bidt dan den Heer des oogstes, dat hij arbeiders in zijnen oogst zende.