Read the Bible

¹ Toen kwamen tot Jezus Schrift geleerden en Farizen van Jeruzalem, en zeiden:² Waarom overtreden uwe jongeren de instellingen der ouden? Want zij wassen hunne handen niet, als zij brood eten.³ Hij antwoordde en zeide tot hen: Waarom overtreedt gij dan Gods gebod door uwe instellingen?⁴ God heeft geboden: "Gij zult vader en moeder eren"; en: "Wie vader of moeder vloekt, zal den dood sterven".⁵ Maar gij leert: Wie tot zijnen vader of zijne moeder zegt: "Als ik het offer, zo is het u veel nutter", --die doet wl. Dus zou het geschieden, dat niemand meer zijnen vader of zijne moeder eert.⁶ Alzo hebt gij Gods gebod te niet gedaan door uwe instellingen.⁷ Gij huichelaars! Zeer treffend heeft Jesaja van u geprofeteerd, zeggende:⁸ "Dit volk genaakt mij met hunnen mond en eert mij met hunne lippen, maar hun hart is verre van mij.⁹ Doch tevergeefs dienen zij mij, dewijl zij leringen voordragen, die niet dan mensengeboden zijn."

¹⁰ En hij riep het volk tot zich, en zeide tot hen: Hoort en verstaat het!¹¹ Wat den mond ingaat, dat ontreinigt den mens niet; maar wat den mond uitgaat, dt ontreinigt den den mens.¹² Toen traden zijne jongeren tot hem en zeiden: Weet gij wel, dat de Farizen zich ergerden, toen zij dat woord hoorden?¹³ Maar hij antwoordde en zeide: Alle planten, die mijn hemelse Vader niet geplant heeft, zullen uitgeroeid worden.¹⁴ Laat ze gaan! Zij zijn blinde leidslieden van blinden. Wanneer nu de ene blinde den anderen leidt, vallen zij beiden in den kuil.¹⁵ Toen antwoordde Petrus en zeide tot hem: Verklaar ons deze gelijkenis.¹⁶ En Jezus zeide tot hen: Zijt gij dan ook nog onverstandig?¹⁷ Merkt gij nog niet, dat al wat den mond ingaat, in den buik komt, en door den natuurlijken weg uitgeworpen wordt?¹⁸ Maar wat den mond uitgaat, dat komt uit het hart, en dt ontreinigt den mens.¹⁹ Want uit het hart komen voort kwade gedachten, moord, overspel, hoererij, dieverij, valse getuigenis, lastering.²⁰ Dit zijn de dingen, die den mens ontreinigen; maar met ongewassen handen te eten ontreinigt den mens niet.

²¹ En Jezus ging van daar uit, en ontweek in de landstreek van Tyrus en Sidon.²² En zie, ene Kananese vrouw uit die landpalen komende, riep hem na en zeide: Ach Heer, gij Zoon Davids, ontferm u over mij! Mijne dochter is deerlijk bezeten.²³ En hij antwoordde haar geen woord. Toen traden zijne jongeren tot hem, baden hem en zeiden: Laat haar toch van u, want zij roept ons na.²⁴ Maar hij antwoordde en zeide: Ik ben niet gezonden dan tot de verloren schapen van het huis Israls.²⁵ Zij nu kwam en viel voor hem neder, en zeide: Heer, help mij!²⁶ Doch hij antwoordde en zeide: Het is niet betamelijk den kinderen het brood te ontnemen en het den honden voor te werpen.²⁷ Zij zeide: Ja, Heer! maar nochtans eten de honden van de kruimpjes, die van hunner heren tafel vallen.²⁸ Toen antwoordde Jezus en zeide tot haar: O vrouw, uw geloof is groot; u geschiede gelijk gij wilt. En hare dochter werd gezond van die ure af.

²⁹ En Jezus ging van daar voort, en kwam aan de Galilese zee, en ging op den berg en zette zich aldaar.³⁰ En vele scharen kwamen tot hem, die bij zich hadden kreupelen, blinden, stommen, lammen, en vele anderen; en zij leiden ze neder aan de voeten van Jezus, en hij genas hen;³¹ zodat het volk zich verwonderde, toen zij zagen, dat de stommen spraken, de lammen hersteld waren, de kreupelen gingen en de blinden zagen; en zij prezen den God van Isral.³² En Jezus riep zijne jongeren tot zich en zeide: Het jammert mij van het volk; want zij zijn nu drie dagen bij mij gebleven, en hebben niet meer te eten; en ik wil ze niet zonder eten van mij laten, opdat zij op den weg niet bezwijken.³³ Toen zeiden zijne jongeren tot hem: Vanwaar zullen wij zoveel broden bekomen in de woestijn, dat wij zulk ene grote menigte zouden kunnen verzadigen?³⁴ En Jezus zeide tot hen: Hoeveel broden hebt gij? Zij zeiden: Zeven, en een weinig visjes.³⁵ En hij beval het volk neder te zitten op de aarde.³⁶ En hij nam de zeven broden en de vissen, dankte, brak ze, en gaf ze aan zijne jongeren, en de jongeren gaven ze aan het volk.³⁷ En zij aten allen en werden verzadigd; en zij namen de overgebleven brokken op, zeven korven vol.³⁸ En die gegeten hadden waren vier duizend mannen, behalve de vrouwen en kinderen.³⁹ En toen hij het volk van zich gelaten had, trad hij in het schip, en kwam in de landpalen van Magdala.